Goedemorgen,
Ik heb al sinds mijn tienerjaren (ben inmiddels halverwege de 40) last van hypochondrie. Ik leef van het ene angst moment naar het andere. Er zijn periodes dat het goed gaat en het behapbaar is, maar nu zit ik weer in een periode met constante angst en pijntjes.
Ik heb al veel therapieën gehad, maar die hypochondrie blijft een te grote invloed hebben op mijn leven en dit vind ik heel zwaar.
Is er een oplossing voor hypochondrie? Helpt medicatie? Of moet ik het zien als een psychische aandoening waar ik mee moet leren omgaan?
Hoe maak je het leven met hypochondrie leefbaar?
Hoi,
Ik zou met je huisarts een verwijzing naar een psycholoog of psychiater bespreken.
Dat zijn de hulpverleners waarmee je dan een therapie pad uit kunt stippelen.
Dank je wel voor je reactie. Ik heb vorige week een gesprek gehad met de praktijkondersteuner. Ik heb sinds mijn 17e ofzo al regelmatig sessies/behandelingen gehad bij een psycholoog (CGT, EMDR, Exposure etc.) Zelf een behandeling bij de GGZ. Je zou toch denken dat ik alle handvatten en tools wel gehad heb en toch blijft het een struggle.
Ik heb nu afgesproken met de praktijkondersteuner om alle tools en handvatten weer eens goed door te nemen en op te schrijven wat voor mij helpt.
Maar het blijft zo'n gevecht met mezelf en mijn gevoelens. Op deze manier leven is toch onmenselijk. Medicatie wil ik niet, maar als het een psychische aandoening is, is Medicatie dan niet juist verstandig.
Nu helpt het ook niet mee dat bij een laatste medisch onderzoek dat ik heb gehad (een echo) er een afwijking is gevonden in mijn lever. Het lijkt op een hemagioom (dit is 20 jaar geleden ook gezien tijdens een echo). Hiervoor moet ik een MRI ondergaan, pas over 1,5 maand, voor een hypochondrie word ik nu heel erg op de proef gesteld.
Als je er toch al zo lang last van hebt, is medicatie wellicht zo gek nog niet