Mijn partner is bekend met depressie, enkele maanden geleden is hij omgevallen in een burnout, en vanuit daar is hij in de heftigste depressie ooit gevallen. Hulpverlening komt moeilijk op gang. Inmiddels slikt hij antidepressiva, maar dat lijkt nog niet veel te doel (ca 8 weken nu deze dosering).
Hij weet compleet niet wat hij met zichzelf aan moet, of hoe hij hier nog uit moet komen. Ik hou mijn hart vast voor als er nog iets op zijn bordje bij zou komen.
Ik merk dat ik hierdoor zelf ook helemaal vast loop en emotioneel uitgeput ben. Ik loop zelf bij een POH, maar daar doe ik mijn verhaal en krijg niet echt handvatten waar ik iets mee kan.
Ik moet er voor hem zijn, en dat wil ik ook, maar hoe doe ik dat als ik er zelf ook aan onderdoor ga?
Lotgenoten hier misschien?