Fysieke klachten door depressie en angststoornis

  • #1

    Ik ben echt ten einde raad. Ik voel mij mentaal slecht sinds mijn tienerjaren en ben ondertussen 24 jaar. Sinds ik ongeveer 18 was ben ik hulp beginnen zoeken. Door de eerste jaren heen wekelijkse gesprekken met een psycholoog geprobeerd en ook een aantal keer veranderd in de hoop de "juiste" te vinden. Het was wel goed om te kunnen praten over hoe ik me voelde maar dat was het dan ook. Ik hoopte eerder om meer advies te krijgen hoe ik verder moest en mij terug beter te kunnen voelen. Ik weet dat dit niet simpel is want er bestaat niet gewoon een kant en klare oplossing of geneesmiddel voor mentale moeilijkheden. Als diagnose kreeg ik depressie en een (sociale) angststoornis.

    Het grootste probleem is niet dat enkel dat ik depressief ben maar vooral het effect op mijn lichaam. Vanwege de depressie, stress en angsten die altijd aanwezig zijn voel ik mij permanent fysiek slecht. Als ik wakker word krijg ik zo'n enorme vlaag aan stress over mij heen dat ik er bijna van kan overgeven en die misselijkheid blijft grotendeels doorheen de dag. Ik ben compleet uitgeput en heb nooit energie zelfs als ik 10, 12 uur of langer slaap want dat heb ik gewoon nodig. Eten is een hele klus en lukt soms echt niet (ik forceer best vaak omdat het belangrijk is) als ik niet onder de 48kg ga ben ik al blij. Ook regelmatige hoofdpijn en buikkrampen zijn een deel hiervan. Ik kan me soms ook echt kapotzweten als ik nog maar een beetje stress heb.
    Ik voel mij gewoon nooit oké en dat maakt het moeilijk om verder te kunnen met m'n leven. Ik kan niet verder gaan studeren want ik geraak gewoon de helft van de tijd niet in de klas omdat ik me ziek voel. Werken is nog erger ookal heb ik dit wel een jaar gedaan en dit was veel te zwaar op deze manier ookal vond ik het wel een leuke job. Hoe moet ik verder als ik me zelfs te slecht voel om dingen te doen die ik graag doe?

    Van november tot half juli ben ik in behandeling geweest via groepstherapie, dit was 3 volledige dagen per week. Ik moest hier dagelijks de trein en bus voor nemen, vroeg aanwezig zijn, lang onderweg,...
    Een opname met verblijf is iets wat ik nooit zou kunnen omdat ik enorm gehecht ben aan mijn eigen veilige omgeving en ik dan ook weg zou zijn van de weinige dingen en mensen die mij nog overeind houden.
    Uiteraard ging het gewoon niet om altijd aanwezig te zijn en na een periode van een aantal weken waar het gewoon echt niet lukte voor mij hebben ze besloten om het stop te zetten. Sindsdien ben ik mij ook gewoon de vraag beginnen stellen wat ik in godsnaam moet gaan doen als ik nog niet eens de kracht kan vinden om op mijn eigen behandelingen aanwezig te zijn.
    Uiteindelijk heb ik ook niet het gevoel dat groepstherapie zoveel heeft geholpen. Ook daar was het vooral praten, luisteren maar bijna nooit feedback want dat deden ze niet echt op die manier. Jammer want ik heb wel nood aan inzicht en sturing over mijn situatie, met de hele "praat en zoek het zelf uit" ben ik niets.

    Op deze manier kan ik gewoon geen kant uit, ik weet niet meer wat ik best kan doen in deze situatie. Ik heb al een hele lijst aan verschillende antidepressiva geprobeerd met weinig success. Ik neem nu mirtazapine en dit helpt wel een beetje met het eten maar mentaal doet het zoals de rest ook weinig.
    Ik ben gewoon super bang dat mensen me niet geloven of serieus nemen. Ik ontvang ook al een jaar een ziekteuitkering en ben bang dat mensen denken dat ik wil profiteren terwijl ik niets liever wil dan vooruit kunnen.

    Reageer
    #2

    Heb je nog een psycholoog om overleggen wat het beste is?

    Reageer
Reageer op: Fysieke klachten door depressie en angststoornis


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief