Depressie?

  • #1

    Hoi,

     

    Ik ben 19 en heb al ruim 6 jaar last van toch wel negatieve gedachten en gevoelens. In het begin hield ik me bezig met het opzoeken van allerlei ziekten en probeerde mijn lichaam te vergiftigen met allerlei ''chemische'' dingen (een voorbeeld is 2,000 zoetjes Aspartaam innemen in 1 kop thee) en het nemen van een hoge dosis medicatie. Medicatie lag net aan wat ik op dat moment in mijn handen kon krijgen. Twee jaar later kreeg ik traumatische gebeurtenissen in mijn leven, waarvoor ik ben behandeld met EMDR therapie. Hier heb ik zelf nooit echt iets van gemerkt, maar deed toch maar alsof om zo snel mogelijk met deze behandeling te kunnen stoppen. Medicatie tegen depressie heb ik altijd geweigerd sinds ik bij mijzelf niet kon toegeven dat ik depressief zou zijn. Ik vond mezelf, ondanks wat ik mezelf aandeed, mentaal nog wel sterk. Ik wist nog te kunnen lachen ook al voelde ik me diep van binnen onbegrepen, hopeloos en erg suicidaal. Deze klachten zijn in de jaren erger geworden en niet afgenomen. Nu was ik in 2018 op het punt waar ik me als het ware overgaf en hulp inschakelde voor mijn mentale toestand. Hier vielen de woorden depressie en automutilatie. In het beeld van automutilatie kon ik mezelf raar genoeg toch wel herkennen. Ik had/heb namelijk zulke zelfhaat dat ik soms op punten sta waar ik mezelf wil zien bloeden, en momenten waar ik mijn hoofd zo hard tegen de muur wil slaan tot mijn schedel als het ware in stukken ligt. Dit zijn maar enkele voorbeelden van de duistere gedachten die zich afspelen in mijn hoofd. Hiertegen werd antidepressiva voorgeschreven. Daar ben ik zelf zonder overleg mee gestopt sinds dit mij het gevoel gaf alsof ik gefaald was. Gezien dit nog steeds mijn dagelijkse leven beïnvloedt vraag ik me toch wel af of we hier wel spreken van depressie. Ik vind depressie een diagnose die soms veel te snel geroepen word zonder iemand echt compleet uit te horen. Ik heb namelijk ook veel klachten welke volgens mij niet heel erg bij het plaatje van depressie horen, althans Google. Een voorbeeld hiervan zijn dat ik me op sommige momenten ontzettend gemotiveerd voel. Dit zijn de momenten waarop ik alles wil doen en gezien dit natuurlijk niet kan gaat dit snel over in een depressieve stemming waarin ik alles weer wil opgeven en gewoon geen zin heb in het leven. Hoeveel motivatie ik ook krijg, de gedachten van dood willen zijn blijft. Ik heb geen lust in het leven. Alhoewel ik soms ook roep hoe ik later in mijn leven iets wil doen, wat me toch doet laten denken dat er ergens diep vanbinnen wel levenslust is. Het lukt mij alleen niet deze naar de voorgrond te halen. Praten met een psycholoog en/of de huisarts vind ik, na beiden gedaan te hebben, toch niet zo heel veel. Ik heb het gevoel niet open en eerlijk te kunnen zijn. Angst om mijn diepste geheimen en duistere gedachten te vertellen en angst dat ik misschien wel een stempel krijg of een geforceerde behandeling.

    Heeft iemand enig idee bij welke mentale toestand deze klachten kunnen horen?

     

    Dank alvast,

    Gr. A.

    Reageer
    #2

    Je klachten kunnen bij een depressie horen, maar of het een depressie is kan ik niet bevestigen. Je hebt in ieder geval wel een psychisch probleem. Dan zou een psycholoog eventueel een psychiater toch de aangewezen hulp zijn. Maar dan zul je zelf ook bereid moeten zijn om die hulp te accepteren. En daar schort het volgens mij wel een beetje aan. Je stopt eigenhandig een behandeling zonder overleg, en je bet niet open eerlijk over je problemen tegenover de behandelaar. Dan gaat het inderdaad allemaal niet werken

    Reageer
    #3

    Hoi,

    Het komt in ieder geval over alsof je erg onzeker bent én niet zo veel zelfvertrouwen hebt , dit kan veroorzaakt worden door meerdere factoren.

    had/heb namelijk zulke zelfhaat dat ik soms op punten sta waar ik mezelf wil zien bloeden, en momenten waar ik mijn hoofd zo hard tegen de muur wil slaan tot mijn schedel als het ware in stukken ligt. Dit zijn maar enkele voorbeelden van de duistere gedachten die zich afspelen in mijn hoofd - Ik heb dit stukje gekopieerd omdat ik dit wel erg heftig vind. Ik zou dit zoals hierboven besproken echt even overleggen met de huisarts zodat hij/zij jou een doorverwijzing kan geven.

    En met betrekking tot de depressie, ik heb 3 keer een depressie gehad waaronder 2 maal een ernstige depressie en tijdens die periode's had ik af en toe ook momenten dat ik dacht de wereld aan te kunnen en ineens heel vrolijk was. Echter zijn dit vaak uitzonderingen én overheersen de neerslachtige en negatieve gedachtes. Misschien accepteer je niet dat je mogelijk een depressie stoornis hebt?

    Anti-depressivia medicatie kan de suïcidale en nare gedachtes verergeren, zeker tijdens de eerste aantal weken. Ik zou je klachten dus goed overleggen met je arts zodat hij/zij jou kan ondersteunen.

    Groetjes

    Reageer
Reageer op: Depressie?


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief