Beste,

Zo’n 4 jaar geleden ben ik overspannen geraakt en ben toen doorgelopen. Symptomen - hevige spanning elke dag, onwijs veel piekeren, chagrijnig enz enz. Volgens de bedrijfsarts was dit overspanning en ging het vanzelf over. Het werd wel steeds minder, en op op het moment dat het echt heel goed leek te gaan ging het licht helemaal uit na zo’n 1,5 jaar. Ik kon niks meer, helemaal bevroren, angstig enz. Huisarts doorverwezen naar psych, was burn-out, gaat vanzelf over. Veel gelezen en geleerd over overspanning, hoe naar jezelf te luisteren etc. Alle symptomen worden minder maar één ding is al die tijd sluimerend aanwezig geweest ; intrusies / dwanggedachtes (vooral beelden) over alle bekende themas. Psych zei toen, gaat vanzelf over. Nu ben ik gevoelsmatig 85% hersteld maar soms kan ik er zo weer een poosje last van hebben. Heb nu weer een slechte week, bang dat het nooit meer goedkomt enz. Toch weer terug naar de huisarts , oorzaak is volgens huisarts spanning en geen ocd of iets dergelijks. Dus nog niet helemaal hersteld.

Ik sport veel, ik werk weer, dit gaat redelijk goed vanwege het thuiswerken.

De dwanggedachtes zijn een gevolg van de burn-out. Want hiervoor nooit echt last van gehad.

Is het hebben van dwanggedachtes/beelden een bekend verschijnsel bij een burn-out, stress of spanning? Of moet ik dit gaan zien als een opzichzelfstaande diagnose?

Het kan een gevolg zijn van burn-out, stress of spanning, maar dat betekend dan wel dat je nog steeds niet volledig hersteld bent of je hebt een stoornis ontwikkeld. Jammer dat er zo lichtzinnig is omgegaan met de burn-out. Dat gaat namelijk in de meeste gevallen dus niet vanzelf over.
"Alle symptomen worden minder maar één ding is al die tijd sluimerend aanwezig geweest ; intrusies / dwanggedachtes" Het is de vraag of een OCD is of een gegeneraliseerde angststoornis.

Doe eens onderstaande test:
https://www.dokter.nl/angststoornistest/

Hoi John,

Test gedaan, dat is het zeker niet, gelukkig maar. OCD ben ik zelf wel redelijk over uit dat dit het ook niet is. Heb er aardig wat boeken over gelezen ondertussen en herken me er niet helemaal in. Trouwens, de beschikbare testen hiervoor heb ik ook allemaal doorlopen op internet. De gedachtenflitsen zijn er, ik zie er geen diepere betekenis achter, maar vind ze alleen storend en soms angstaanjagend. Gevoelsmatig denk ik dat het de burn-out is die nog niet hersteld, als ik een goede dag heb komen ze praktisch niet voor. M’n mentale weerbaarheid is dan groter. Ik voel me namelijk ook nog niet 100%. Op internet vind je als
Burn-out symptoom hier praktisch niets over vandaar m’n vraag. Het is dus aannemelijk nu dat het hier vandaan komt? Het neemt ook toe naarmate ik meer prikkels te verwerken krijg.

Ik denk dat het dan inderdaad een gevolg van de burn-out is en je dus nog niet helemaal daarvan bent hersteld

Beste,

ik heb een beetje hetzelfde probleem als Theo.
Nooit eerder psychische problemen gehad maar, sinds een dikke 2 maanden geleden enorm veel last van intrusies. Ook na een lange periode van zeer veel stress, ongerustheid, etc. Hierbij ook lichamelijke klachten gekregen zoals duizeligheid. Zeer moeilijk kunnen omgaan met te veel druk en prikkels op dit moment. Dokters denken aan chronische hyperventilatie.

Hebben intrusies een verband met chronische hyperventilatie/ overspannen/ na stressvolle periode ? Gaan deze dan inderdaad vanzelf weer over bij herstel van overspannen zijn ?

Sommige dagen heb ik weinig last van intrusies,
andere dagen kan ik hier een hele dag mee bezig zijn. Piekeren, afvragen van waar het komt, angstig zijn,.. Het zijn vooral agressieve intrusies (iemand’s keel dichtknijpen, schrik bij het zien van een mes schrik om iemand er mee te verwonden, ..) terwijl ik er 100% van ben dat ik dit nooit zou kunnen of willen. Dwanghandelingen heb ik niet. Het zijn enkel beelden en gedachten die constant in mij opkomen die zeer storend zijn en mij angstig maken.

Ik hoop dat deze gedachten snel over gaan en ik weer mijn normale leven kan oppikken.

Tips om met intrusieve gedachten om te kunnen gaan en hier van af te geraken ?

Zo'n 80% vd mensen heeft zo nu en dan seksuele of gewelddadige intrusies. Dat is toch normaal en gaat weer voorbij.

Het wordt pas een probleem als mensen er lang bij stil gaan staan.

Advies zou zijn om er niet meer mee bezig te zijn. Het hoort er nu een beetje bij. Maar is niets bijzonders en gaat ook weer weg.

Heb hier ook al geruime tijd last van. Ben op vrij jonge leeftijd gediagnosticeerd met een gegeneraliseerde angststoornis. Wat mij heel erg helpt is voldoende lichaamsbeweging, meditatie en ademhalingsoefeningen. Daarnaast lees ik veel over het onderwerp. Het boek ''Duiveltje van de geest'' van Lee Baer is heel herkenbaar en goed om te lezen.