overspannen

  • #1

    Ik weet niet of dit forum ervoor bestemd is, maar ik waag het erop.

    Ik ben een getrouwde vrouw van 58 jaar, werk fulltime.

    Dochter van 23 woont nog thuis, krijgt half december een eigen huisje wat ze met haar vriend gaat betrekken.

    Nu komt het probleem:

    vriend van 27 zit al 7 jaar heel erg veel bij ons. Heeft gescheiden ouders die in dezelfde stad wonen als wij.

    Sinds de corona crisis zit hij fulltime bij ons, eet af en toe bij zijn moeder samen met mijn dochter maar slaapt 7 dagen per week bij ons.

    Dit geeft spanningen, ik moet zijn was doen, ik doe de boodschappen , ik maak hun slaapkamer schoon en dit wordt allemaal maar normaal gevonden, ook door manlief.

    als ik er iets van zeg dat ik geen privacy en rust meer heb wordt dit weggewuifd en wordt door dochter(en man soms ook) je bent depressief en je doet niets.

    Ik redeneer zo... hij heeft ook een moeder en vader, kan zijn moeder de was niet doen voor hem en kunnen ze daar niet een keer gaan slapen.

    Ze gooien het op de corona crisis maar ondertussen gaan ze wel een keer eten bij vader of moeder, gaan ze naar de stad, gaan ze naar het werk en noem het maar op.

    Ik heb al een coach in de arm genomen die me leert mijn grenzen aan te geven, maar dat lukt thuis niet zonder ruzie te krijgen.

    Zie ik het nu allemaal zo verkeerd.

    Misschien zijn er hier mensen die hun visie op het verhaal kunnen geven, ik krijg het idee dat het allemaal aan mij ligt

    Reageer
    #2

    Hey,

    Ik denk dat je er best wat van mag zeggen en voorwaarden mag stellen aan het feit dat jou schoonzoon bij jullie in woont.

    Het zou heel normaal zijn als ze om te beginnen al zelf hun kamer schoonmaken ( wij moesten dit thuis als puber al en zeker als we vriendjes of vriendinnetjes te logeren hadden ). En ze zouden ook prima hun eigen was kunnen doen, goede voorbereiding op het samen wonen straks.

    Goed dat je al een coach hebt die je helpt assertiver te worden.

    Voor je zelf opkomen is heel goed,maar de buitenwereld, jou gezin in dit geval, is het niet van je gewend. Waarschijnlijk reageren ze daarom geprikkeld. Probeer er eens op een gezellig moment over te praten, dus niet als je je ergens aan ergert en jullie allemaal al gespannen zijn.

    Leg rustig uit dat het jou soms teveel wordt en hoe het anders zou kunnen zodat dochter en schoonzoon wat zelfstandiger zijn en jij minder werk voor hun hoeft te doen.

    Want als ze straks op zich zelf wonen, kom jij ook niet langs om de huishouding en boodschappen  te doen. Beter dat ze nu alvast een gezamelijke taakverdeling hebben dan straks geen idee hebben waar ze aan begonnen zijn.......

    Groetjes Suzan

     

    Reageer
    #3

    Hoi Suzan,

     

    dankjewel voor je reactie, maar dit heb ik al getracht te bereiken.

    Dan zijn ze druk met werk . In het geval van mijn dochter is dit zeer zeker waar, maar in het geval van schoonzoon absoluut niet.

    Als die in het weekend vrij is, gaat hij sporten en ik sta op zaterdag zijn was te doen, het is  ook mijn vrije weekend.

    Ze weten heel goed dat het mij teveel is geworden, maar daar wordt een beetje lacherig over gedaan en het gaat gewoon op de oude voet verder.

    Ik zie mezelf als een hotel en als ik er iets van zeg krijg ik ruzie.

    Manlief trekt altijd partij voor dochterlief en dat is ook niet echt fijn voor mij.

    Ik kan niet wachten tot het eigen huisje klaar is, dit zou nu nog zo'n 3 maanden zijn.

    van de andere kant, houd ik die 3 maanden nog vol. Ik ben in staat om alles de boel de boel te laten, te gaan en zoek het allemaal maar uit,

    Ik wil privacy en rust terug, wat ik nu niet meer heb, en al jaren niet.

     

    Reageer
    #4

    En als je dan zijn was gewoon niet meer doet?

    Misschien kort door bocht,maar wel duidelijk.

    Zolang je alles voor ze blijft doen, blijven ze misbruik van je maken. Je doet al zo lang alles voor ze, dat ze het heel normaal zijn gaan vinden.

    En dat zal heel moeilijk nog te veranderen zijn. Dan is het net waar je zelf voor kiest. Of nog 3 maanden de vrede bewaren en op deze voet door gaan, of de bom laten ontploffen om het voor de laatste 3 maanden te veranderen.

    Welke optie levert jou meer stress op?

    Kan je niet zelf af en toe een weekend of een dag in het weekend er tussen uit gaan om wat voor je zelf te doen? Dan mogen ze het thuis uitzoeken, je bent er gewoon even niet.

    Voor jezelf kiezen is soms heel moeilijk, maar wacht er niet mee tot je er aan onder door gaat.......

     

    Reageer
    #5

    Hoi Suzan,

     

    is helemaal waar en ik denk dat beide opties voor mij stress opleveren, en dat heb ik inmiddels genoeg.

    Een dag ertussen uit heb ik al gedaan, ook dat helpt helemaal niets, ook dan wordt er helemaal niets gedaan, schoonzoon gaat gewoon door met wat hij zelf leuk vindt.

    Ik zou zeggen... ga gewoon een week of zo bij je eigen vader of moeder slapen met mijn dochter erbij als je dan toch meent dat je 7 dagen in de week bij elkaar moet slapen.

    Maar daar is voor het ontbijt in de ochtend nooit iets in huis, dus dan komt het toch weer op ons neer.

    Een moeilijk situatie is het... ik denk constant nog 3 maanden en dan krijg ik de rust en privacy weer terug waar ik zo naar verlang. Vanochtend dronk in per ongeluk uit de waterfles.

    Wordt er door dochterlief gezegd, kun je niet gewoon een glas pakken, je luistert gewoon niet, dat heb ik al zo dikwijls gezegd.

    Je zit zeker weer niet lekker in je vel wordt er dan gevraagd.

    Dit is om aan te geven hoe de situatie is.

    Schoonzoon zegt dan niets, propt zich vol met eten en vertrekt naar het werk.

    Mijn man wil er vanavond met zijn vieren over praten, maar ik zie de bui al hangen, schoonzoon zegt niets, dochter en man spannen samen en ik krijg weer de schuld en daar wordt ik voortaan zo moe van.

    Ik heb er voortaan hartkloppingen van, gejaagdheid en volgens de huisarts allemaal door stress.

    Het is in mijn ogen niet normaal dat een moeder zo door de dochter behandeld wordt.

    Schoonzoon en dochter hoeven beiden geen kostgeld of zo te betalen, maar ik heb het gevoel dat met name schoonzoon het wel prima vindt zo.

     

    Reageer
    #6

    Hoi,

    Je hebt helemaal gelijk dat je dochter je zo niet hoort te behandelen......ik zou het bij mijn moeder niet durven en bij mn schoonmoeder net zo min.

    Het enige waarin ze gelijk heeft, is de opmerking dat jij niet lekker in je vel zit. Alleen snapt ze niet dat zij en haar vriend daar de oorzaak van zijn.

    Kun je er met je man alleen ook over praten? Zonder dat dochter en schoonzoon er bij zijn. Dan zou je het misschien uit kunnen leggen zonder dat hij meteen partij trekt voor haar. Dat jij fysieke klachten krijgt van hoe de situatie nu is en dat het zou helpen als de "kinderen" wat zelfstandiger zouden worden. En dat het prettig zou zijn als hij zou helpen dat aan ze duidelijk te maken ipv steeds partij voor hen te kiezen en daarmee jou eigenlijk af te vallen.

    Snap dat het ontzettend lastig is, maar ik denk echt je met de vuist op tafel moet, anders wonen ze straks op zichzelf, maar dumpen ze nog de was bij jou en eten ze nog jou koelkast leeg als ze zelf vergeten zijn boodschappen te doen.

    Reageer
    #7

    Hoi Suzan,

     

    nee..  als ze op zichzelf wonen doe ik geen was en geen boodschappen meer.

    Ik werk zelf fulltime dus gaat hem dan niet meer worden, ik wil ook tijd voor mezelf overhouden.

    Met manlief praten helpt niet, ook al diverse malen geprobeerd maar die ziet het hele probleem niet en snapt niet waar ik me zo druk om maak terwijl hij heel goed weet waar het aan ligt dat ik me zo voel, maar stapt daar gewoon overheen.

    Die wil geen ruzie met zijn dochter, heeft het er ook heel moeilijk mee dat ze het huis uitgaat.

    Ik niet, ik vind het een normale gang van zaken en misschien als we niet 7 dagen met schoonzoon opgescheept zaten, zou ik ook meer problemen mee hebben, maar nu denk ik .. gemak went heel vlug

    Het is zelf zo erg dat hij zegt... als jij ervoor zorgt dat onze dochter met ruzie het huis uitgaat, ga ik ook, dan ga ik van je scheiden, dus daar krijg ik ook geen steun van.

    Ik mag ook de moeder en vader van schoonzoon niet benaderen met de vraag wanneer zij ook eens hun verantwoordelijkheid nemen, ik denk dat die het ook wel prima vinden zo.

    Misschien nog 3 maanden volhouden als ik dat redt.

    Vind het overigens wel fijn dat ik hier met iemand over kan praten, buiten mijn coach om, die zegt dat ik grenzen moet stellen, maar als dat thuis niet gaat wordt het heel erg moeilijk.

    Ik praat er wel eens over met een vrouwelijke collega en met mijn neef, en beiden zeggen dat het geen normale situatie is zoals het bij ons gaat.

     

    Reageer
    #8

    Hoi,

    Dat is helemaal rot, dat je van je man ook geen steun krijgt.

    Probeer dan toch af en toe een dag wat voor jezelf te doen, en het dan ook gewoon even los te laten. Die dag is voor jou, de rotzooi zie je dan de volgende dag wel weer. Misschien kan je voor jezelf in die 3 maanden alvast dagjes uit plannen, dan heb je wat om naar uit te kijken tussen door.

    Ik snap wel wat je bedoelt hoor, dat mensen zeggen dat je grenzen moet stellen en dat de "tegenpartij" ze vervolgens gewoon niet accepteert. Dan kun je alleen maar voor jezelf proberen het beste van de situatie te maken, zodat je er zelf niet aan onder door gaat......

    Reageer
    Bereken hier je BMI

    De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies

    cm
    KG
    #9

    Je ziet het zeker niet verkeerd. Ik heb alleen het vermoeden dat jij je dochter een beetje te veel verwend hebt. Je had eerder wat dingen moeten ondernemen. Ik zou de was van die twee niet doen. Ze is 23 en hij 27. Ze vinden zichzelf oud genoeg om op zichzelf te gaan wonen, dan zijn ze dus ook oud genoeg om de eigen was te doen en zeker hun eigen slaapkamer schoon te houden. Dat moeten ze namelijk vanaf december ook doen. Dan kunnen ze nou alvast oefenen. En hetzelfde geldt voor boodschappen doen en helpen in het huishouden. Je bent zo'n beetje de hulp in de huishouding, de boodschappenvrouw en de wasvrouw geworden van je dochter en haar vriend. En je hebt zelf een fulltime baan. Ze zijn volwassen en moeten hun verantwoordelijk ook maar nemen. Dit gesprek moet je toch maar met ze aangaan. En als ze dat niet accepteren en er ruzie over maken, dan stel je maar voor dat ze tot december bij zijn moeder of vader gaan wonen. Ik neem aan dat ze ook niet bijdragen in de kosten van woonlasten, voedsel, gas water licht enz.
    Je kunt veel voor je kinderen doen. Maar er zijn toch ook wel grenzen.

    Reageer
    #10

    Ik had niet alle berichten gelezen toen ik mijn reactie plaatste. Triest dat je hier zo alleen in staat.
    "Het is zelf zo erg dat hij zegt… als jij ervoor zorgt dat onze dochter met ruzie het huis uitgaat, ga ik ook, dan ga ik van je scheiden" Voor mij zou dit dus onacceptabel zijn. Maar dat is dan hoe ik erover denk. Elke ouder zal er normaliter een beetje tegenop zien als de kuikens uitvliegen, maar om een relatie hierdoor zo onder druk te komen laten staan is gewoon fout. Misschien moet je dan gewoon eens uit een ander vaatje gaan tappen. Niet wassen poetsen strijken koken..maar na je werk moe op de bank ploffen met de TV aan.
    Een andere optie is dan natuurlijk blik op oneindig en verstand op nul. Drie maanden zien te overleven. Maar dat schrijvende staan mijn nekharen overeind. Zo hoort het in een goed huwelijk gewoon niet te zijn! Ik neem aan dat je man ook niet erg behulpzaam is in het huishouden.

    Reageer
    #11

    dankjewel voor de feedback. Mijn man doet de zware dingen in het huishouden maar nu heeft hij zijn zinnen op een camper gezet. Prima maar ik heb gezegd ga er zelf maar extra voor werken ik ben t beu om constant 't spaargeld uit te geven aan dingen die hij wil . Dat is al genoeg gebeurd. Dus nu heeft hij een bijbaan op zaterdag gevonden dus poetsen komt weer op mij neer. We hebben altijd 1x per 2 weken hulp gehad en dat gaf me heel veel rust maar sinds 2 jaar vindt hij dat onzin dus weg hulp en ik ben voortaan te moe om alles te moeten doen hij doet op zondag wel de weekboodschappen mee maar door de week kan ik bijna iedere dag naar de supermarkt om alles aan te vullen. En ja alles na het werk en dan nog geen waardering. En nee hij wil niet dat dochter en schoonzoon iets bijdragen in de kosten. Word er zo moe van

     

     

    Reageer
    #12

    Daar ben ik weet .Bom is ontploft . Man wil scheiden. En alleen maar omdat ik aangeef dat ik door dochter niet gezegd wil hebben dat ik niets doe... hallo  ik werk fulltime en was de onderbroeken van schoonzoon is dat normaal. Ik vind van niet. Dus ik krijg stank voor dank en omdat ik met behulp van een coach tracht mijn grenzen aan te geven wordt ik daar keihard op afgestraft. Het enige wat ik vroeg was waardering en dan niet in de vorm van bloemen of zo maar ook niet te horen krijgen dat lui ben en niets doe . Een beetje begrip hoe ik me voel is toch niet teveel gevraagd of  zie ik het verkeerd? Ben nu gewoon heel bang om alleen te komen staan .  Heb al vaker aangegeven dat 't me boven t hoofd groeit maar begrip daarvoor ho maar dus maar doorgaan tot je er bij neervalt en dan nog te horen krijgen dat je niets doet. Zie ik t dan zo verkeerd

    Reageer
    #13

    Hey,

    Jij hebt groot gelijk hoor!!

    Laat je niet wijsmaken dat het aan jou ligt.

    Je zegt dat je man wil scheiden. Maar dan even een misschien wat directe vraag......

    Ben jij wel gelukkig met hem? Want hij behandelt je nou niet direct zoals mijn ideale man zou doen! Misschien vind je wel de rust waar je zo naar verlangt door in ieder geval tijdelijk op je zelf te gaan wonen.

    Denk er eens heel goed over na hoe je je nu in je huwelijk voelt en wat je graag anders zou zien en of dat ooit zou kunnen veranderen. En zet daar tegen over hoe je leven zou zijn als je " baas in eigen huis " zou zijn.

    Snap dat dat heel lastig is hoor! Maar ik weet uit eigen ervaring hoe je bepaalde dingen die echt NIET normaal zijn in een relatie,door de jaren heen als wel normaal gaat zien. Omdat het bij jullie normaal geworden is. Ik was bijna 10 jaar met mn ex, maar nu ik weer een samen woon met een andere man,merk ik pas dat de relatie met mn ex al jaren helemaal niet goed was. Nu zit ik in een gelijkwaardige,zeer liefdevolle relatie, iets wat met mn ex echt heel anders was!

    Kijk eens naar de stellen om je heen en vergelijk dat met jou eigen huwelijk en bedenk dan wat voor jouzelf het beste zou zijn,waar JIJ je goed bij zou voelen.

    Sterkte, groetjes Suzan

    Reageer
    #14

    Hallo Suzan dank je voor je lieve woorden. In mijn ogen was onze relatie prima we hadden onze ups en down's maar dat is toch in iedere relatie zo?  Het is erger geworden sinds onze schoonzoon bij ons is komen wonen toen corona de kop opstak   ik voelde aan mezelf dat ik tegen t plafond aanging en 't hield maar niet op. Reden waarom ik mede op aanraden van mijn lieve huisarts hulp ben gaan zoeken. Mijn man is mijn leven dus ook degene waar je steun van verwacht maar hij en mijn dochter vormen 1 front waar ik niet doorheen kom. Ik denk dat onze dochter haar besonjes heeft met het as huisje en dat mijn man bang is de controle te verliezen als ze eenmaal op zichzelf woont . En daar wordt ik de dupe van

    Ik kan me een leven zonder hem echt niet voorstellen ik ben gelukkig met hem en niet zonder hem . En niemand is zonder gebreken ook ik niet maar ik voel me als een vuilniszak die in de kliko wordt gegooid.

    Reageer
    #15

    komen daar de nodige spanningen jarenlang op mijn werk nog bij met bedreigingen politieaangiften e.d. dat is nu rustig maar het komt er nu uit denk ik . Hoeveel kun je als mens hebben?

    Reageer
Reageer op: overspannen


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief