Beste,

Sinds de laatste 2-3 jaar ligt onze moeder (59j) constant in bed. Slapen doet ze ondertussen niet...het is eerder liggen en niet willen opstaan. 17u/dag in bed. Om 22-23u staat ze op en kijkt dan wat tv. Om wat uur ze terug gaat slapen weet ik niet. Denk rond 4-5u.

Andere dingen die ons opvallen:

-heel trage coördinatie. Alles lijkt precies is slowmotion te gebeuren wat ze doet. Eten is traag, een glas opheffen is traag,...

-stellen van vragen (als ze uit bed is) die weinig inhoud hebben. Dit zou wel kunnen komen omdat ze zelf geen echt leven meer heeft; Wat valt er te beleven als je constant in bed ligt?

-afvlakking van gevoelens. Apathisch. Dit terwijl ze vroeger zeer emotioneel was...is ze nu zeer niet emotioneel. Zelfs het ergste zou haar (denk ik) onbewogen laten.

-veel over vroeger denken. Nostalgisch dus...

-ze is reeds opgenomen geweest omdat ze beter wou worden. Eenmaal ze daar was wou ze er zo snel mogelijk weg omdat ze het er idioot vond (knutselen etc...)

-onderzoeken (allerhande scans etc) geven haar op als niet fysisch ziek.

-haar moeder had ook wel iets dergelijk. Zij had ook psychische problemen...maar dit was toch nog anders. Zenuwziek noemde men dit in de tijd.

Ze neemt medicatie maar dit heeft niet veel effect. Lixcencia (schrijfwijze weet ik niet) is de medicatie.

Dus nu is de vraag wat kan hier aan gedaan worden? Wat is dit voor een "ziekte"?

Bedankt

Ze zou naar een psychiater moeten gaan. Met het medicijn dat je noemt kan ik helaas helemaal niks.

het middel is xanax blijkbaar.

Psychiater gaat ze soms bij. Ze heeft ook al enkele malen veranderd van psychiater omdat ze niet tevreden is. Nu heeft ze al vrij lang dezelfde maar denk dat dit komt omdat ze het heeft opgegeven dat ze geholpen kan worden.

iets wijze mee?

Het is de vraag of Xanax dan wel het juiste middel is.

Kan deels te maken hebben met lichamelijke factoren als voedingspatroon en tekorten aan voedingsstoffen. Een orthomoleculair therapeut zou het kunnen helpen uitzoeken. Gewoon bloedonderzoek bij de dokter zegt niet  heel veel over tekorten en bovendien wordt maar op een paar stofjes getest. Antidepressiva remmen de aanmaak van melatonine en zorgen voor verlies van vitaminen en mineralen, waaronder Q10, magnesium en vitamine B. Verder kunnen er onverwerkte dingen spelen. Daarvoor zal ze dan hulp nodig hebben maar ook gewoon menselijk contact nodig hebben. Als het lichamelijke stuk beter is, heeft het vaak ook meer zin om te praten.

Wel belangrijk dat ze overdag wat bezigheden heeft. Iets wat bij haar past, natuurlijk.

@ Catootje
"Gewoon bloedonderzoek bij de dokter zegt niet heel veel over tekorten en bovendien wordt maar op een paar stofjes getest." Dit is pure nonsens! Graag stoppen met dit soort onzin