Half invalide door antidepressiva. Wat nu? Lotgenoten? Hulp gevraagd (30jaar)

  • #16

    Nog getwijfeld om naar de neuroloog te gaan maar die zal hier ook niet veel mee kunnen en waarschijnlijk zeggen dat het niet mogelijk is.

    Reageer
    #17

    Hoi Topicstarter,

    Wellicht kan de neuroloog je wel onderzoeken en andere dingen uitsluiten. Ik ken deze wegen niet, want heb er zelf niet eerder mee te maken gehad.

    Probeer in de tussentijd toch dingetjes te zoeken die je blij maken. Overigens denk ik wel dat bepaalde klachten die je ervaart te wijten zouden kunnen zijn aan het op en afbouwen (en waarschijnlijk te snel switchen) van psychofarmaca. Als er dingen zijn die je kwijt wil of misschien met vragen zit waarmee misschien iemand je hier zou kunnen helpen ; stel ze gerust.

    Ik denk dat het een goede zaak is dat je met de magnesium doorgaat. Hoe lang slik je deze consequent?

    Reageer
    #18

    Overigens denk ik wel dat bepaalde klachten die je ervaart te wijten zouden kunnen zijn aan het op en afbouwen (en waarschijnlijk te snel switchen) van psychofarmaca. 

     

    De klachten zijn echt begonnen tijdens de laatste keer herstarten. Soms ben ik bang voor schade aan het zenuwstelsel. Maar de klachten veranderen continu dit geeft me dan weer wat hoopt. Het lijkt op het zenuwstelsel 'zoekende' is. Er is alleen geen info over bekend wetenschappelijk.

    Alleen erg leefbaar is het niet helaas. Maar we houden nog wel even vol.

     

    Ik denk dat het een goede zaak is dat je met de magnesium doorgaat. Hoe lang slik je deze consequent?

     

    Ik slik nu 3 maanden Magnesiumcitraat 240mg in de ochtend en 240mg eind van de middag

    Bedankt voor je hulp !!

    Reageer
    #19

    Hoi Toppicstarter,

    Ik ben natuurlijk geen arts, maar ik vind in totaal 48o mg magnesium iet wat aan de hoge kant om te slikken. Oke, ik slikte destijds 400 mg, welliswaar in één keer, maar toch. Volgens mij gaat het echt om de juiste balans. Daarnaast ben ik natuurlijk geen arts, dus ik kan je daar geen keihard advies in geven.

    Ik weet namelijk dat het zenuwstelsel van een teveel aan magnesium ook weer een beetje raar kan gaan doen. Nu zal dit met 80 mg meer niet zo snel gebeuren, maar ik wil je er toch op wijzen dat je zeker niet meer moet gaan gebruiken.

    Het klopt wat je zegt over het feit dat er zo weinig bekend is over een 'overprikkeld zenuwstelsel door medicatie', want dat is het eigenlijk. Ik weet echter wel zeker dat het proces van herstel van je zenuwstelsel alles behalve lineair verloopt. Het is echt een kwestie van '2 stappen vooruit en 1 terug en misschien soms zelfs wel meerdere stappen terug'. Het is dan ook verstandig om het herstel over een langere periode te bekijken voor jezelf en zo kun je ook inzicht krijgen in de kleine stappen verbetering over een langere periode.

    Ik ken een casus van iemand die Paroxetine gebruikte (heel moeilijk met afbouw en herstel), wie een hersteltijd heeft gekend van vier jaren. Dit meen ik me te herinneren. Het is net een puzzel. Je lichaam zoekt naar de juiste puzzelstukjes en iedere keer valt er weer eentje op zijn plaats. Misschien klinkt het bovengenoemde wel zwaarmoedig, maar ik wil je eigenlijk hiermee zeggen dat je ook lang na gebruik nog verbetering kunt gaan opmerken.

    Hoe is het eigenlijk momenteel gesteld met je stemming hieronder?

    Groet.

    Reageer
    #20

    _87_

     

    Ik heb net mijn bloedwaardes laten prikken waaronder ook magnesium. Deze uitslagen heb ik denk ik vrijdag dus ik ben benieuwd.

     

    Het komt het beste overeen met wat jij noemde 'paresthesie' over het hele lichaam.

    Ik denk dat ik acupunctuur ga proberen..

     

    Mijn stemming. Ik ben er continu mee bezig aangezien paresthesie niet te negeren valt. Daardoor vaak suicidaal aangezien ik aan de toekomst denk en hier waarschijnlijk nog lang mee moet lopen ben ik bang. Dat zie ik steeds minder zitten.

    Maar goed ik ben er nog en probeer door te gaan. Ik had een goeie baan deze raak ik ook kwijt maar goed niks maakt me meer uit ik wil alleen maar dat die paresthesie afneemt de rest kan me gestolen worden.

     

    Ben blij dat je me helpt (voor zover het kan natuurlijk) eigenlijk is er niks aan te doen en heb ik gewoon flinke pech. Maar het voelt wat minder alleen.

    Benieuwd wat er uit de bloedwaardes komt in ieder geval ik laat het je weten.;)

     

     

     

    Reageer
    #21

    Het aparte is:

    Het is of paresthesie hele lichaam --> en ik kan redelijk normaal lopen

    Of geen paresthesie huid voelt redelijk normaal --> benen voelen stijf, kramp in de kuiten en heb moeite met lopen

    Het wisselt tussen die 2 vaak halve dag dit en halve dag dat.

    Lijkt of t zenuwstelsel overactief is en die overactiviteit 'ergens' kwijt moet

     

     

    Reageer
    #22

    Soms twijfel ik om 1mg parox te nemen. (Re-instal) in de hoop dat het afneemt. Aan de andere kant denk ik je bent gek, nooit meer aanraken

    Reageer
    #23

    De klachten klinken inderdaad wel als een 'gespannen' en over gevoelig zenuwstelsel. Ik zou je niet adviseren om te herstarten. Ik zou echt een rustgevende supplement van the road back proberen. Ook Bach Bloesem kan verlichten.

    Nu je het zegt he... Het heeft bij mij lang geduurd voordat ik van een bepaald inwendig getril af was. En soms komt dit nog wel eens terug. Lijkt op Restless legs. Zodra ik dan een paar dagen magnesium neem, is het weer weg

    Reageer
    Bereken hier je BMI

    De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies

    cm
    KG
    #24

    Oke dankjewel.

    Misschien kan ik ook acupunctuur proberen. Lees hier ook verschillende verhalen over bij sommige helpt het bij anderen is het weer 'activerend'

    Reageer
    #25

    Hallo Topicstarter,

    Ik ben benieuwd of er iets specifieks uit de bloedonderzoeken is gekomen?

    Ook wil ik mijn respect laten blijken over hoe je omgaat met hetgeen je lichamelijk en geestelijk allemaal voor de kiezen krijgt. Ik kan me zelf natuurlijk denk ik onvoldoende in je situatie verplaatsen. Ik kan mezelf echter wel herkennen in de strijdlustigheid die ik in jou ook zie. Ik wilde zelf ook alles op alles zetten om van de Efexor (Venlafaxine) af te komen. Was bereid om een groot deel van mijn leven om te gooien hiervoor. In mijn geval was dit ook noodzakelijk en zat hierin ook een groot leer en ontwikkelingsproces. Lichamelijk heb ik in mijn situatie niet veel ongemakken overgehouden na het gebruik van deze middelen, maar heb me wel lange tijd eenzaam gevoeld en had tijd nodig om mezelf aan te passen aan een eenvoudiger leven met minder prikkels. Dit hield voor mij in dat mijn sociale leven flink is verkleint en ik van baan ben veranderd.

    Ik vertel je dit om aan te geven dat je mag proberen om naar hetgeen wat je lichamelijk en geestelijk aankunt mag gaan leven, en dat dit geen schande hoeft te zijn. Maar zoals ik lees, ben je dat ook niet uit het oog verloren.

    Accupunctuur is wellicht een fijne manier om verlichting te zoeken. Ook hier geldt weer dat ieders ervaring uniek is. De een heeft er baat bij en de ander juist niet. Ikzelf heb omwille stress gerelateerde klachten in het verleden wel eens accupunctuur uitgeprobeerd. Dit werkte voor mij wel, maar de effectiviteit was maar voor hele korte duur. De volgende dag was een bepaald ontspannen gevoel wat het me had opgeleverd alweer verdwenen.

    Ik vind het fijn om te horen dat je je op een bepaalde manier door me gesteund voelt.

    Reageer
    #26

    Ja ik voel me zeker gesteund. Het is inderdaad een eenzame strijd. vrijwel niemand snapt het (kan ik ze ergens ook niet kwalijk nemen).

    Mijn baan raak ik kwijt (2 jaar ziektewet). 1,5 jaar burnout gehad en die middelen voorgeschreven gekregen, heb veel klachten aan de burnout gewijd, vreemde sensaties en dergelijke. Nu pas zie ik in hoe deze middelen deze 2 jaar als een rode draad voor mijn klachten hebben gezorgd en de burnout in mindere mate. Mijn vrouw kan er ook niet meer mee omgaan na zo lang helaas ze gaat er zelf anders ook aan onderdoor. Dus ik sta er alleen voor vanaf binnenkort na 10 jaar helaas.

    Toch probeer ik door te gaan. Ik vind het moeilijk verhalen te lezen van mensen die er vele ja-ren over doen om te herstellen. Ergens denk ik dit ga ik niet redden, hoe dan. maar 3 maanden geleden dacht ik ik hou dit geen maand meer uit. En ik ben er nog.

    lastig vind ik dat ik maar 20 minuten kan lopen per 3uur ongeveer (kuiten blijven strak staan op de 1 of andere manier), maar juist dit lopen heb ik nodig om afleiding te zoeken. Netflix/lezen ed. heb je ook wel gehad na 2 jaar. Maar dit is niet anders helaas. Ik hoop dat al mocht het lang duren dat ik wel verbetering ga zien over een tijdje wat je weer enigszins de moed geeft om door te gaan. Als ik bijvoorbeeld over enkele maanden 30 of 40 minuten kan lopen zou dat een goed teken zijn en goede hoop geven.

    De bloeduitslagen waren goed. Magnesium, Vit D, schildklier T3+T4 en nog enkelen. De enige waar ik nog op wacht is B6, B9 en Zink die hoor ik deze week.

    Bedankt voor je bericht weer!

    Reageer
    #27

    De acupunctuur twijfel ik inderdaad nog over... Kan ook een negatieve uitwerking hebben namelijk. Dus ik wacht het even af en denk er nog even over.

    Reageer
    #28

    Voor nu heb ik even een Fitbit gekocht.

     

    Kan ik mijn stappen bijhouden per dag. En vooruitgang bekijken op termijn 😉

    Reageer
    #33

    Beste lotgenoot,

    Ik wil reageren omdat ik volledig met je meevoel.

    Heb 14 jaar antidepressiva en benzos geslikt vanwege vele trauma’s en angst- en paniekaanvallen. Vorig jaar werd ik opeens suïcidaal waarna mijn psychiater de doseringen heeft verhoogd Citalopram 40 mg en Alprazolam 4x 0,5 mg daags. Daarnaast kreeg ik nog Quitiapine en Temazepam. Misschien kun je het al raden. Door een mix van verschillende medicaties met hoge doseringen ben ik in het ziekenhuis beland met hartproblemen en strak staan van de medicatie. Heb 7 nachten wakker gelegen. Het was een hel. Na een dag vertrokken van het ziekenhuis en besloten direct te stoppen met al die troep. Wat een zware periode was dat. Heb 2 maanden gestuiterd was net een pingpong bal geestelijk en lichamelijk. Daarop heb ik besloten om Citalopram te herstarten 10 mg. Dit heb ik 6 maanden gedaan en vervolgens gelijk van 10 naar 0. Ben nu ruim 8 weken medicijnvrij en ja je raadt het wel. Heb exact dezelfde klachten als jij. Elke dag is een hel maar toch ga ik doorzetten en erin geloven dat het goed gaat komen. Wat bij mij helpt is een warm bad. Luister goed naar mijn lichaam want elke dag is anders. Sinds ik gestopt ben voel ik verdriet en vreugde met medicatie was ik een zombie. Kortom; het is heel moeilijk maar ga toch doorzetten om de echte IK te worden 💪🏼 Wens iedereen veel succes en geloof in jezelf

    Reageer
    #34

    @Cindy, wat naar. Medicijnen doen niets aan oorzaken en ondermijnen je gezondheid. Antidepressiva en antipsychotica werken verstorend op je schildklierhormonen. Antidepressiva en benzo's remmen de aanmaak van melatonine. Medicijnen in het algemeen zorgen ook voor verlies van vitaminen, mineralen en andere stoffen.

    Angst- en paniekklachten kunnen deels ook te maken hebben met je voedingspatroon, darmflora, hormoonhuishouding en tekorten aan voedingsstoffen.

    Een complementair genezer zou je kunnen ondersteunen bij het weer in balans krijgen van je lichaam. Wel altijd goed naar jezelf blijven luisteren.

    Reageer
Reageer op: Half invalide door antidepressiva. Wat nu? Lotgenoten? Hulp gevraagd (30jaar)


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief