Halloo,
Ik ben al sinds november erg ziek. Vooral erg vermoeid. Het is allemaal begonnen met opgezette klieren in de hals,
stem kwijt, vermoeidheid en koorts. Het is op dit moment nog niet over.
In december ben ik meerdere malen naar de huisarts geweest, maar telkens zei hij dat hij niks kon doen.
Toen ik begin januari weer kwam en mijn moeder en ik er op stonden dat er actie ondernomen moest worden
kreeg ik een antibioticakuur die uit eindelijk niet aansloeg. Toen ben ik door verwezen naar een kno arts.
Bij de kno dachten ze dat het mijn amandelen waren, ik moest 5 weken later terug komen, en dan
zou de beslissing genomen worden of ze er uit moesten of wat er anders gedaan moest worden.
Ik ging er helemaal van uit dat het mijn amandelen waren. Onder tussen was ik nog steeds erg vermoeid,
en mijn klieren waren nog steeds opgezet. Toen ik 22 februari terug moest komen had de arts erg zijn twijfels.
Want mijn klachten waren nogal A-specifiek zoals hij dat noemde. Hij verwees mij door naar een internist.
Gelijk die middag heb ik de afspraak gemaakt en die was voor 2 maart.
De volgende dag werd ik gebeld door het ziekenhuis dat ik de volgende dag bij de internist moest komen.
Best wel verbaast gingen we er de volgende dag heen. Na de klachten beschreven te hebben, stelde de internist
een aantal vragen om er een kijk op te krijgen en een mogelijke inschatting kon maken. Vervolgens ging ze mij
lichamelijk controleren. Ze voelde mijn klieren in de hals en vervolgens controleerde ze me op het lymfeklieren.
Bij mijn oksel ging ze voelen maar dat was heel erg pijnlijk. Op dat moment vermoedde ze dat ik iets met mijn
lymfeklieren heb. Ze wou dat ik bloed ging prikken voor onderzoek van het bloed en om te kijken of mijn nieren
in orde waren want dan kon er een CT scan komen. De CT scan was gepland op 7 maart.
Toen ik na een lange ochtend in het ziekenhuis thuis tot rust gekomen was ging ik naar vriendinnen, om alles
Te vergeten. Maar toen werd ik gebeld door het ziekenhuis mijn nieren waren goed en de CT scan kon morgen.
Zo had ik binnen 4 dagen al een heel onderzoek lopen.
ik ben best wel bang, donderdag krijg ik de uitslag. Maar ze hebben aangegeven dat ze dachten dat ik lymfklierkanker heb..
komt dit verhaal jullie bekend voor?
Omdat de symptomen van de ziekte van Hodgkin op veel andere ziekten lijken, zoals bijvoorbeeld hele normale en veel voorkomende griep, kan het moeilijk zijn de diagnose Hodgkin te stellen. Een specifiek kenmerk van Hodgkin is de zich stap voor stap uitbreidende groter wordende lymfeklieren.
Om de diagnose Hodgkin lymfoom te kunnen stellen kan er een biopsie worden gedaan van een gezwollen lymfeklier.
Ik heb in het verleden al pfeiffer gehad, dat kan je maar 1 malig krijgen toch?
En dat is juist het probleem, hij weigerd een biopsie en mijn klieren worden stap met stap groter..
Wat is de ziekte van Pfeiffer?
De ziekte van Pfeiffer is een infectieziekte. Het wordt veroorzaakt door een virus dat in het speeksel voorkomt. Omdat het virus mogelijk door zoenen wordt overgebracht, wordt de ziekte van Pfeiffer ook wel 'kissing disease' genoemd.
Wat zijn de verschijnselen?
Het begint vaak met keelpijn, koorts en opgezette klieren in de hals. Bij een gewone keelontsteking is de keelpijn na vijf dagen over. Bij de ziekte van Pfeiffer duurt de keelpijn vaak wat langer. De ziekte kan ook zonder keelpijn verlopen. Op het gehemelte kunnen kleine bloeduitstortinkjes zichtbaar zijn. Bij sommigen is de lever tijdelijk vergroot. Daarnaast kunt u last hebben van hoofdpijn, misselijkheid, transpireren en hoesten. Vaak is vermoeidheid het meest opvallende verschijnsel. Sommigen hebben er weinig last van, anderen zijn zo vermoeid dat ze extra rust moeten nemen.
Hoe ontstaat het?
De ziekte van Pfeiffer wordt door een virus (het Epstein-Barr virus) veroorzaakt. Het virus zit in het speeksel en veroorzaakt een keelontsteking. Het is niet precies bekend hoe het virus wordt overgedragen. De ziekte is niet erg besmettelijk. Het is maar zelden dat huisgenoten de ziekte krijgen. Na besmetting duurt het vier tot zeven weken voordat de eerste ziekteverschijnselen optreden.
Hoe wordt het aangetoond?
Het feit dat de klachten (keelpijn, vergrote halsklieren, moeheid) langer duren dan je bij een normale keelontsteking zou verwachten, duidt erop dat het om Pfeiffer kan gaan. Bij lichamelijk onderzoek wordt in de keel gekeken en naar de halsklieren en de lever gevoeld. Bloedonderzoek kan de diagnose bevestigen, maar geeft geen duidelijkheid over de ernst en de duur van de ziekte.
Adviezen
U kunt uw dagelijkse werkzaamheden gewoon voortzetten. Als u merkt dat iets echt te veel of te zwaar is, kunt u rust nemen. Dit geldt zowel voor lichamelijke als geestelijke inspanningen. U kunt ook eten waar u zin in heeft.
Veel mensen dragen het Pfeiffer-virus al, zonder dat ze er ziek van worden. Maatregelen om besmetting te voorkomen hebben geen zin. Apart bestek, kopjes, handdoeken of wc-gebruik zijn dus niet noodzakelijk.
Medicijnen
Er bestaan geen medicijnen tegen de ziekte van Pfeiffer. Omdat de ziekte door een virus wordt veroorzaakt, hebben antibiotica geen zin. Gebruikt u toch een antibioticum, dan kunt u huidsuitslag krijgen. Tegen de keelpijn en de koorts kunt u paracetamol gebruiken.
Hoe gaat het verder?
De ziekte kan geen kwaad en gaat vanzelf over. Hoelang de ziekte duurt is niet te voorspellen. Meestal blijft het bij een keelontsteking. In andere gevallen kan de moeheid zich maanden voortslepen.
Wanneer de ziekte eenmaal is vastgesteld, is verdere controle niet noodzakelijk. Controle van het bloed heeft geen zin. Soms zijn de klachten al lang verdwenen en zijn er in het bloed nog steeds aanwijzingen voor de ziekte. Omgekeerd kan iemand nog steeds ziek zijn terwijl het bloed geen afwijkingen meer te zien geeft.
Iemand die de ziekte heeft doorgemaakt kan het daarna niet nog eens krijgen.