Hoi,

Ik ben een vrouw van 46 jaar.
Sinds geruime tijd voel ik me niet goed in mijn vel en weet me geen raad.
Ik heb al jaren last van een paniekstoornis met hyperventilatie.
Het is begonnen toen ik op vakantie plotseling flauwviel. Was me nog nooit overkomen en ik ben erg geschrokken.
Sindsdien is er veel veranderd in mijn leven.
Werd slechthorend met oorfluiten, ben gescheiden (zomaar met kind van 1,5 op straat gezet), me geliefde vader is overleden. Hij was mijn steun en toeverlaat.
Problemen met mijn tienerdochter (Coke gebruik, OTS, Uithuisplaatsing etc.) Mislukte kinderwens met nieuwe vriend. Zelfs na 4x IUI en 4x ICSI.
Nu voel ik me al geruime tijd erg duizelig (licht in hoofd. gevoel om te kiepen), doodmoe en lusteloos.
Ook veel problemen in relatie. Vriend nu werkeloos.
Heb ook nergens mee echt zin in.
Ben vaak angstig door alles en weet me geen raad.
Herkent iemand dit misschien?
Wie kan me helpen?

Groetjes en alvast bedankt!

jemig, jij krijgt wel heel veel tegelijk op je bordje, logisch dat je dit soort klachten krijgt,
zoek hulp!
dit kan via de huisarts.
de hormonen spelen waarschijnlijk ook een rol in hoe jij je voelt.
maar neem in in ieder geval tijd voor jezelf en tijd voor ontspanning, dit is heel erg belangrijk. zorg beter voor jezelf.
denk vooral na wat je nu echt in het leven wil.
sterkte Brenda

Ja, dit herken ik. De symptomen wijzen op een depressie en de voorgeschiedenis staat bol van de life events die een depressie kunnen triggeren. Jouw copingsmechanisme is op dit moment zo geconstrueerd dat je even helemaal niks meer aan je hoofd wilt hebben omdat jouw bord nog boordevol ligt met onverwerkt verleden. Het is dus eigenlijk goed dat je de luiken dichtgooit en niets meer extra van het leven opschept maar de tijd gaat maken en de ruimte gaat nemen om jouw ervaringen te gaan verwerken, ervaren en een plekje te gaan geven zodat je later (hoe lang zal het duren?) weer een gezonde basis hebt om verder te kunnen gaan. Maar daar is het nu te vroeg voor. Misschien heb je baat bij hulp van een psycholoog, overleg hiertoe eens met jouw huisarts. En als je dit lijstje dat je geschreven hebt zo duidelijk aan hem voorlegt, kan ik mij niet voorstellen dat jij niet in aanmerking zou kunnen komen voor psychische hulp. Duidelijk genoeg?

Bedankt mensen voor jullie snelle reactie!

Vanmorgen werd ik weer heel onrustig en "raar" wakker!
Ben dan zo ontzettend vang!
Bang om de grip op de werkelijkheid te verliezen.
Ik ben dan zo raar licht in mijn hoofd dat het lijkt of ik zweef!
Na 1 oxazepam trekt het weer wat weg, maar dat duurt maar even.
Is hier dan echt iets aan te doen? Soms verlies ik de hoop en denk ik dat ik zo maar moet aansukkelen, maar ik wil zo dolgraag leven!
Mijn vriend doet net alsof het hem niet aangaat. Aan hem heb ik weinig tot niets.

Bij wie kan ik hulp krijgen?
Wordt die hulp wel vergoed?
Mijn vriend weigert nl. om ervoor te betalen.
Maar ik ben er dus wel mooi klaar mee!

Groetjes!

Met deze klachten ga je naar de huisarts voor een algemeen lichamelijk en psychisch onderzoekje. De huisarts kan je dan verder helpen.

[b]Anoniem schrijft:[/b]
[quote]Met deze klachten ga je naar de huisarts voor een algemeen lichamelijk en psychisch onderzoekje. De huisarts kan je dan verder helpen.[/quote]

Ben al vaker met deze klachten bij mijn huisarts geweest, maar tot heden heeft me dat weinig opgeleverd.
Het is of "het is stress en gaat vanzelf weer over" of
"U maakt zich veel te druk", maar ik maak me steeds vaker zorgen dat het iets ergers is.
Kan ik me niet laten doorverwijzen naar bv. een neuroloog? Of heeft dat geen nut?
De laatste keer bij me huisarts kreeg ik een verstuiver mee, omdat het volgens hem om een allergie ging.
Nou ik word er doodziek van!

Ben vandaag al zeker 3x overvallen door een enorme duizeling. Werd er gewoon bang van!
Het gebeurt steeds als ik me druk amak of als iemand een beetje vervelend uit de hoek komt. Is toch niet normaal?
Dan breekt het zweet me uit en vervolgens komen de duizelingen. Heb vandaag moeite me evenwicht te houden. Bah..
En nu heb ik ook wat last van hoofdpijn.

Bedankt dat ik het hier kwijt kan!

Groetjes!

Ik heb het vermoeden dat er een sterke psychische component in de ziektebeleving zit. Hiervoor zou je eens met een psychologe kunnen gaan praten.

Ik zou als ik je was me melden bij de GGZ.
Ik heb geen idee in welke omgeving je woont, maar met google vind je alles.
Iedere GGZ in elke provincie heeft locaties waar mensen in een soort crisis opvang tot rust kunnen komen.
Dit gaat samen met Psychiaters en Psychologen.
Ik heb er zelf vorig jaar ook een maand gezeten na een hele heftige burnout.
Vervolgens krijg je dan de hulp aangeboden die bij jou passen. En het wordt betaald uit de awbz.
Het kost jou dus niets.
Sterkte, maar heb vertrouwen het kan weer goed komen als jij je hoofd weer tot rust laat komen.