Ik heb sinds mn jeugd al nare ervaringen met tandartsen. Zeer uitgescheurd lip/wang bij schooltandarts. Naar gewone tandarts. Moest kies trekken (ik was denk ik 11 a 12 jaar). Toen moest men de verdoving nog een heel aantal minuten in laten trekken. Tandarts trok meteen en ik heb behoorlijk geschreeuwd van pijn. Mn moeder was mee en was woest. Dat was de 1e en laatste keer daar. Thuis kwam gelukkig de verdoving er in.
Een paar jaar later, wk behandeling. Ging niet goed. Was ontstoken en ik zat met mn hoofd tegen plafond.
Ben jaren niet geweest. Toen toch naar tandarts, maar was te bang. Ook al was het een fijne tandarts. Naar ziekenhuis naar angst tandarts. Niet fijn, alle keren een andere tandarts. Toch door gezet. Alles er boven uit. Pfff... 5 jaar geleden inmiddels, mn boven gebit gekregen. Trots en fijn dat ik weer kon en durfde te lachen. Daar ook een kies onderaan trekken. Zijn ze een klein uur mee bezig geweest. Ik heb een tandarts nog nooit zo zien zweten! Ik had enorm uitlopende wortels en zij heeft de kies er zonder te splijten "zo" uit getrokken. Ik heb meer last van die kies gehad dan van mn boven tanden en kiezen. En hoppa, ik durfde niet meer.
Begin dit jaar de stoute schoenen aan getrokken. Tandarts met pensioen, vervanger. Dus weer wennen...
Rechts onder 1 kies laten trekken. Het verdoofd krijgen ging heel slecht, is heel wat verdoving in gegaan. Mede door de angst, vertelde de tandarts al.
Toen besloten om onder ook alles er uit te laten halen. Anders was niet mogelijk. Nu heb ik nog een probleem en dat is dat ik vanwege een darmproblemen niet veel weg kom. Spanning bezoeken.. vergeet t maar. Nu dus 4x achter elkaar in 4 weken wezen happen etc. Bovengebit op laten vullen etc. Maar ik ben munt.
Ik had vanavond alles zullen laten trekken. Ik heb gisteren af gezegd. Ik kan niet meer en durf het gewoon echt niet. Echt niet.
Daar zijn meerdere redenen voor. Er zitten bij 2 tanden/kiezen ontstekingen, verdoven gaat lastiger. Bij boven gebit zo'n mega hoofdpijn gehad die met geen enkele pijnstiller te verhelpen was. En dan... na het trekken diverse keren terug ivm na controle en drukpunten... Dat gaat niet goed komen...
Ik wil graag, maar heb geen idee hoe ik het voor elkaar moet krijgen. Ik slik indien nodig een halve oxazepam (10mg). Ik mag er voor de behandeling 1 hele nemen. Da's nooit voldoende.
Dus zit met
-verdoven, -na-pijn, na-controle, hoofdpijn en terug moeten voor druk punten.
Daarbij os mn bovengebit dus onlangs gerebreased, maar zit ook nog los.
Iemand tips...
Jeetje wat vervelend. Erg rot om dat allemaal mee te maken en ik snap je angst erg goed. Ikzelf heb een hekel/angst voor boren. Toevallig vandaag een klein gaatje zonder verdoving laten vullen. Achteraf valt alles toch mee. Ik heb er gewoon een ochtendje voor ingepland. Lekker uitslapen en even naar het bos. Rustig ontbijten, zodat ik wat ontspannender naar de tandarts ging. Naar mijn idee helpt dat enorm. Je moet je tandarts ook altijd zeggen dat je ergens last van hebt, of bang bent. Dan kan hij daar rekening mee houden. Maar verder heb ik helaas geen idee. Wel heb ik ooit een tandarts voorbij zien komen voor mensen met grote angst, die kan alles onder narcose doen. Ben ik geen voorstander van en ik zou het je niet per se aanraden, maar je kan dat altijd overwegen. Sterkte!
Dank je wel voor je reactie.
Helaas heb ik de vorige afspraak afgezegd. En alsnog die dag zelf heel erg getwijfeld. Ik had s avonds gemoeten. Hele dag mega harde overslagen. Dacht dat dat helemaal fout zou gaan.
Nu binnenkort herkansing. Maar poe... zie er zo mega tegen op. Een eind lopen wordt m bij mij niet. Het darmproblemen en bij spanning loopt het me bijna letterlijk af.
Ik zie er tegenop om... 1. Er heen te gaan, 2. De verdoving die altijd heel slecht wil pakken, 3. De na-pijn 4. De vele malen er na terug moeten voor drukplekken etc (ervaring boven gebit) 5. Mn hart die zo te keer gaat etc...