Dik een maand geleden heeft mijn huisarts herpes gediagnosticeerd. Echter in eerste instantie zonder een blik te werpen en aan de hand van mijn symptomen. Daarna op aandringen toch ‘vluchtig’ een blik te werpen, maar een swab afnemen was niet noodzakelijk. Achteraf gezien, had ik dat toch wel heel graag gewild vooral omdat de twijfels nu heel erg opspelen.

Mijn klachten waren minimaal, wat kleine wondjes/zweertjes (tevens nooit blaasjes geweest) aan de binnenkant van mijn schaamlippen wat alleen voor een kleine irritatie zorgde bij wrijving en tijdens het plassen een branderig gevoel. Ik heb geen last gehad van koorts of vergrote klieren in de liezen en de klachten namen denk ik binnen een week wel af. Als ik de zweren niet had, zou ik denken dat ik een blaasontsteking had, want verder had ik er eigenlijk geen last van.

Tevens daarvoor ook veilige sex gehad, alleen degene heeft mij oraal bevredigd en had geen zichtbare blaasjes. Bij navraag is hij ook niet bekend met herpes bij zichzelf. Ik weet heel goed dat dit niks uitsluit.

Nu sta ik vol van de stress, gebrek aan slaap en zo nog veel ‘triggers’ die normaliter gezien een nieuwe uitbraak zouden doen oplaaien.

Ik wil graag voor mijn eigen gemoedstoestand, toch graag een bloedtest doen. Ik las hier op het forum, dat het pas na 4maanden na de uitbraak mogelijk is. Ik weet dat het niet per definitie uitsluitsel geeft.

Een bloedtest heeft helemaal geen zin. Je hebt er helemaal niets aan.
Het is mogelijk om het bloed te testen op antistoffen tegen het herpesvirus. Hiermee kan worden aangetoond of iemand ooit met het virus in aanraking is geweest. Het bloedonderzoek is helaas niet specifiek genoeg en kruisreacties tussen de verschillende typen herpes (er zijn er meer dan 2) komen vaak voor. En aangezien nagenoeg iedereen met een herpesvirus in aanraking is geweest ( de meeste kinderziekten worden namelijk veroorzaakt door herpesvirussen), zul je dan altijd antistoffen aantreffen maar dan weet je nog steeds niet welk type het dan is