Ik ben 35 jaar en val op mannen. Maar dat wil ik helemaal niet. Ik heb de afgelopen 15 jaar dan ook celibatair geleefd. Alleen tijdens mijn tienerjaren heb ik enkele relaties gehad. Ik wil gewoon een vriendin en kinderen en samen heel oud worden. Ik ben nu 35 dus nu kan ik nog een gezin starten.

Je punt/vraag?

Dag Ruimtereis,

Wat maakt dat jij er moeite mee hebt dat je op mannen valt? Ligt dit aan geloofsovertuiging? of omdat je graag een gezin wilt starten? Of is er een andere reden dat je hier moeite mee hebt?

Als het probleem geloofsovertuiging is, dan vind ik het lastig om je daarin te adviseren. Ik weet dat er genoeg gelovige mensen zijn die homoseksueel zijn en desondanks gelovig. Maar ik denk dat als dit het probleem is, je beter advies kan vragen bij iemand die hierin (geloofsovertuiging) gespecialiseerd is.

Als het komt omdat je een gezin wilt starten, lijkt mij dit geen probleem! zoals je waarschijnlijk weet is het mogelijk om een gezin te starten, ondanks dat je een relatie hebt met iemand van het zelfde geslacht.

Een andere reden kan ik haast niet bedenken! Je bent wie je bent en daarmee moet je het doen. Niet dat ik dit jou hoef te vertellen, maar er is uiteraard niks mis met homoseksueel zijn! En je mogelijkheden zijn onbeperkt. Als je echt moeite hiermee hebt, kan je altijd overwegen om met iemand te praten die dicht, of juist ver van je af staat.

 

 

Dag Alias,

Gelovig ben ik niet, en mijn omgeving ook niet, dus daar heeft het niets mee te maken.

Ik wil gewoon geen homo zijn, ik wil normaal zijn. Ik wil niet de homo-collega zijn, of de homo van de familie, of de homo van de straat.

 

Het is niet abnormaal om homo te zijn.

Je kunt voor je geaardheid niet weglopen. Dat zul je uiteindelijk niet volhouden en er echt ongelukkig van worden. Ik heb dat aan den lijve ondervonden. Ik heb me daar ook jaren lang tegen verzet . Met een vrouw getrouwd geweest...omdat het "zo hoorde"  , een huwelijk dat uiteindelijk gedoemd was om te mislukken...doodongelukkig uireindelijk. En niet alleen ik.

Het gaat erom dat je gelukkug bent en dan maakt het niet uit of dat met een vrouw of een man is.

 

Ik ben ten einde raad

In de war met mijn gevoel. Ik heb een relatie met een man. Een stoere man. Nu ben ik er recentelijk achter gekomen in zijn telefoon dat hij contacten heeft met een paar mannen. Waar hij dus mee afspreekt en dus sex heeft onder invloed vam drugs. Chem en slammen. Dit gaat veel verder dan normaal vreemd gaan. Deze man heeft al een tijdje emdr voor al zijn problematiek uit verleden. Nu denk ik dat hij er nog een probleem bij heeft door dat hij zijn geaardheid ook zelf niet accepteerd. Ik weet niet meer wat ik moet doen

 

 

homo zijn is echt normaal hoor, ik ben 37 jaar ook man, en ook veel gevoelens voor mannen, zelf durf ik het niet vertellen aan familie, collega's enz. en ook zeker nog niet uit de kast, en dat maakt het allemaal best moeilijker.

Homo zijn zou niet abnormaal moeten zijn, maar dat is het wel. Er zitten immers nog steeds 3 politieke partijen in de tweede kamer die homo's veroordelen, verketteren en als derderangs burger willen behandelen. Daarnaast zijn hetero's veel gelukkiger, krijgen vaker promotie, verdienen meer, worden vaker uitgenodigd, meer maatschappelijke waardering, etc.

Met een vrouw kan ik veel gelukkiger zijn dan met een man.

Heteros zijn echt niet gelukkiger (eerder het tegenovergestelde) krijgen echt niet vaker promotie, verdienen niet meer en worden zeker niet vaker uitgenodigd dit allemaal tenminste niet in mijn beleving.