Hoi!
Ik ben nu bijna 21 en al sinds ik me kan herinneren steek ik veel energie en veel van mezelf in een fantasiewereld. Deze fantasiewereld gaat vooral om acteurs. Terwijl ik ouder werd, groeide mijn manier van ermee omgaan ook. Naarmate ik volwassener werd en ook volwassenere gevoelens ervaarde, begon ik die ook te projecteren op de acteurs.
Ik ben altijd al een 'fan' persoon geweest, maar het betekend te veel voor me, en ik wil er vanaf. Het wordt te persoonlijk. Vaak heb ik het idee dat ik door alle interviews te lezen, het nieuws over ze bij te houden, dat ik enig idee heb wat voor personen ze zijn, en soms komen er dus ook gevoelens bij kijken. Ik weet heel goed dat het onzin is, maar omdat ik het al zo lang doe als ik me kan herinneren kan ik het niet afleren.
Ik ben te veel met ze bezig, ik trek me de dingen in hun leven te veel aan en ik gedraag me tegenover mannen gereserveerd omdat ik het idee heb dat ik een kans zou maken bij deze acteurs - iets wat absoluut niets te maken heeft met mijn zelfbeeld maar eerder met een gevoel van veiligheid volgens mij. Het kost gewoon te veel energie, ik laat het een te grote rol spelen. Je kan het obsessief fan gedrag noemen, hoewel ik nooit zou stalken. Het is een droomwereld waar ik al zo lang heen vlucht dat het soms in de weg staat van mijn echte leven.
Ik wil hier vanaf - kan een psycholoog mij hiermee helpen? Ik ben er klaar mee, ik wil niet dat mijn focus ligt op mijn sociale leven op Colin Farrell Fansite, ik wil niet meer dat mijn emotionele leven gedomineerd wordt door fantasieen en aangezien ik niemand ken die ook zo is ben ik me gaan realizeren dat het niet normaal is en dat het op moet houden.
Groetjes,
Meisje
ach, niet normaal is? Je moet nu ook weer niet te hard voor jezelf zijn.
Ik dacht vroeger ook dat Elvis mij weleens kon komen halen : - ) en mijn dochter ging naar Londen om dichter bij Robbie Williams te zijn : - )
gelukkig gaat dit altijd weer over als je ouder en verstandiger wordt en als ik dit bericht zo lees, zie je dat zelf ook in.
Probeer het eerst eens op eigen kracht, lukt het niet dan kun je altijd nog om hulp vragen.
Sterkte hoor! Het komt vast wel goed met je! Brenda!
Dankjewel Brenda 🙂
Ja ik ben net zoals je dochter 😉 Ik ben naar een filmset Brugge geweest om Colin Farrell te zien met vrienden en ga binnenkort naar de premiere van die film om hem en Ralph Fiennes te zien 😛 Ik kan het niet helpen, ik word er gewoon heerlijk blij van!
Zelf kan ik het allemaal best goed relativeren... en ik zie het zelf als een hobby... maar vriendinnen kunnen er nog al een hard over zijn. "Minder energie in de fantasie mannen en meer energie in de echte mannen" - maar ik ben hartstikke blij dat ik single ben, en ik steek helemaal geen energie in de acteurs zoals ik dat zou doen in 'gewone' mannen als ik dat zou willen. Ik zie dat als hele verschillende dingen. En ik heb gewoon op het moment helemaal geen zin in een vriendje!
Maar die oordelen komen wel eens hard aan en dan wou ik dat ik 'normaal' was *zucht*
Ik kwam Ralph Fienes tegen in Dublin. Hij zat op een bankje in het park met koffie en een krant toen wij voorbij liepen. 🙂