Hallo ben een meisje van 17 jaar oud.
Ik heb sinds kort geleden ontdekt dat ik in obsessie bent geraakt om een leraar.
En ik vind dit zo vervelend.
Ik ben ook bang voor hem, dan krijg ik snelle hartkloppingen en voel ik me raar in mijn buik.
Ik heb mijn vriend verteld over dit soort dingen maar hij luistert niet echt. Tenminste zo voel ik me laatste tijd.
Ik vind het ook vervelend omdat laatste tijd op school gaat ook niet zo goed. Ik denk dat het daardoor komt.
En ik wil het mee stoppen.
Ik heb wel dwanggedachten.
En paar jaar terug had ik ook obsessie, dan ging ik fantaseren en dromen over dat ik een vriendje had. Maar het ging mis, want ik ging in de klas dagdromen en zo werd ik ziek.
En ik ben bang dat ik weer ziek word.
Hoe moet ik nou stoppen met die obsessie?? Wat is het beste wat ik kan doen?
Ben je er zo ziek van geweest dat je school ging verzuimen en mindere cijfers haalde waardoor je schoolprestaties afnamen? En ben je destijds behandeld voor deze 'obsessie' en angst?
Zo ja, dan is het verstandig dat je aan de bel trekt en adviseer ik je weer contact op te nemen met de hulpverlening die destijds jou geholpen heeft.
Zo nee, hoe ben je destijds dan 'genezen'? Hoe zijn de klachten toen weer overgegaan?
En tenslotte, wat denk je zelf dat een goede haalbare stap zou kunnen zijn in de richting van een echte oplossing die je zelf nu zou kunnen nemen, waartoe je dus nu zelfstandig in staat bent om iets ten goede voor jezelf aan de situatie te veranderen?
Ik ben benieuwd naar je reactie.
Ik was veel kilo's afgevallen en had iets van dwanggedachten (zo noem ik het zo). En ik denk voortdurend veel aan jongens. Maar in het echt merk je het niet zo.
Ik ben wel in behandeling bij een hulpverlening, maar durf het meteen niet te zeggen omdat ik het dom vind.
Hij is een leraar van een sportclub.
En ik word zo jaloers als hij met een meisje praat. Die meisje is wel spontaan en ik ben heel stil meisje. Ik ben zo jaloers.
Zal ik beter stoppen met de sportclub?!
Zodat ik hem niet ziet.
Of is er een ander oplossing?!