Beste,

ik heb een verleden met een gediagnosticeerde angst-stoornis. en ben daardoor af en toe in een depressieve sleur terecht gekomen. zo ook nu, echter weet ik niet waardoor het nu komt. ik heb meer het gevoel dat ik bang ben om depressief te worden. er schieten zelfmoord gedachtes door m'n hoofd, maar meer op de manier van dat ze obsessief zijn. met een achterliggende zekerheid van ''dat ga ik natuurlijk nooit doen'' maar het is alsof mijn brein me er bewust angstig mee maakt of zo.  dus, ik zou eigenlijk nooit zelfmoord willen plegen, ook vind ik het leven absoluut niet ondragelijk op dit moment. maar ik krijg enorme angst van die gedachtes en dat ze maar in m'n hoofd blijven poppen. samen met de gedachtes dat ik me nooit meer blij ga voelen etc.

ik ben voor de rest gezond, eet relatief goed en wandel nu elke dag (sinds een weekje). Wil wel nog toevoegen dat ik sinds de quarantaine begon echt elke avond alcohol drink. niet veel, maar max 3 glazen. ik voel me er fysiek niet slecht door maar misschien is dit een factor?

James.

Alcohol kan daar zeker in rol in spelen. Ik zou daar dan ook mee stoppen

Belangrijk voor een goede gezondheid en voor de aanmaak van allerlei neurotransmitters is een stabiele bloedsuikerspiegel. Door de snelle suikers in alcohol, krijg je juist  schommelingen in je bloedsuikerspiegel. Zou zorgen voor een combinatie van complexe koolhydraten, eiwitten, vetten en vezels bij elk eetmoment, zodat je bloedsuikerspiegel in balans blijft. Daarbij nog wat voedingssupplementen. Alcoholgebruik zorgt ook voor verlies van vitaminen en mineralen en belast je lever.

Hoi James,

Rot om je zo te voelen! Ook het gevoel dat het ondraaglijk is, lijkt me niet makkelijk..

Begrijp ik goed dat je je afvraagt waarom deze gedachten (intrusies?) nu zo opspelen? Of wil je weten hoe je de gedachten (die ook angst oproepen), kunt beïnvloeden?

Die 3 glazen, welke functie denk je dat die vervullen? Denk je dat de alcohol remmend op je klachten werken (verdooft het?) of klachten juist versterken (je ontremmen)?

En het elke dag een stuk wandelen, vanuit welke gedachte heb je dat opgepakt? Voor de meeste klachten is beweging goed, was dat ook jouw argument, of voel je je opgesloten thuis, of...?

Heb je zelf al een hypothese over waarom je juist nu meer last heb van deze klachten? Was er al een aanloop? Aanleiding?

Je post levert stof op om door te vragen. Voor nu wens ik je vast sterkte!