Het is natuurlijk niet de bedoeling dat dit berichtje moet dienen voor het stellen van een diagnose. Dat is niet het doel van het schrijven van de dingen waar ik/wij tegen aan loop/lopen.
Sinds een jaar heb ik een relatie vrouw van 26 met een man van 28. Sinds het begin van de relatie is alles al erg overweldigend voor hem. Intens verliefd. Elkaar veel willen zien. Echt een drang vanuit hem om elkaar te zien. Dit nam na een paar maanden wel af (kan ook gewoon bij de verliefdheid hebben gehoord).
Hij heeft hiervoor geen relaties gehad. Er kwam veel
op hem af en hij had destijds niet veel te doen in zijn werk en studie dus dat betekende dat hij veel tijd had om na te denken. Na te denken in problemen (die er eigenlijk niet waren). Hij had in het begin van de relatie meerdere huilbuien eigenlijk allemaal afkomstig van niet ‘relaxed en rustig’ kunnen doen. Terwijl er niks aan de hand was. Een dagelijks terug kerend gevoel van angst kwam bij hem opzetten. Angst kenmerkte zich door een beklemmend gevoel terwijl ik geen dingen deed die als verstikkend ervaringen konden worden. We waren op die momenten vaak niet eens samen.
Daarnaast kon hij soms heel jaloers worden (niet verwijtend jaloers) maar een angstig gevoel richting mijn 2 relaties van vroeger. Zo van oh shit je bent hiervoor close met iemand geweest. Deze angst kwam in het begin heel erg vaak voor wel tot 5 maanden na de start van de relatie. Nog steeds vliegt deze angst hem na een jaar nog af en toe aan.
Het afgelopen jaar schommelt het heel erg hoe hij zich voelt. De schommelingen vallen mij heel erg op. Soms is hij ontzettend uitgelaten en druk zonder reden nadat hij een dag ervoor zich passief en niet vrolijk voelde of aangaf niet zoveel te voelen. Zich leeg te voelen. Kom ik daar later op terug dan lijkt hij zich opeens niet meer te herkennen in ‘een leeg gevoel’. In tijden van stress door gebeurtenissen in het leven kan hij opeens heel erg doorschieten in negativiteit en zeggen van het leven is niet zo zinvol.
Motivatie voor werk en studie is er ook niet er is geen ‘doel’ in zijn leven. Hier loopt hij ook erg vaak tegenaan. Ergens het wel willen veranderen en dat ergens ook totaal niet willen.
Ook in de jeugd altijd opzoek naar grenzen en randjes.
Als het erop aan komt in tentamen tijd spookt er door zijn hoofd om impulsief toch een feestje te gaan bezoeken (om te vluchten voor de realiteit denk ik). Dit geeft mij dan ook wel zorgen.
Sinds de relatie lijkt hij meer schommelingen in emotie te hebben dan eerder. Ik denk dat door het bovenstaande verhaal misschien kunt opmaken dat hij een relatie lastig vindt? Misschien ook passend bij emotie regulatie stoornis.
Dat zijn klachten die bij veel dingen kunnen passen. Alleen psychiater zal daar duidelijkheid in/over kunnen brengen