Al een tijdje loop ik rond met nare gevoelens gewokn verdrietig of twijfelend aan mijzelf. Ik voel me zelf een sukkel. En schuldig

ik namelijk verkondigd aan mijn klasgenoten dat ik lymfoomkanker heb gehad . Dat zij ik omdat ik weinig aandacht krijg in de klas geen broertjes en zusjes .ik was toen ongeveer 4 maanden terug heb ik dat Gezegt heel erg bezig met ziektes of ik dacht op die manier krijg ik wel aandacht. Ook als ik met de hond liep heb ik weleens gezegd aan een neptelefoontje omdat ik helemaal geen zin had in een gesprek met iemand heb ik ook gezegt dat ik ziek was . Ik heb aan mijn familie vertelt en die zeiden dat het een manier was van mij om te verwerken. Ik heb hele indrukwekkende verhalen gezien

waar het op neer komt ik ben bang dat ik munchausen heb .

nou heb ik totaal niet dat ik met gefakete symptomen naar een dokter ga en aandacht van het personeel wil het zou niet in me opkomen .

ik heb ook hypochondrie dus misschien is het wel weer een en andere achterlijke overdreven iets ik ben doods bang dus zit wel te denken dit met mijn dokter te overleggen om misschien weer eens naar de psycholoog te gaan maar dan meer voor angstgevoelens ik durfde niet te zeggen dat ik had gelogen maar ik dacht wat heb ik in godsnaam gedaan hoe kon ik dus heb ik gezegd dat er nu niks meer aan de hand is helemaal zeggen dat ik loog durfde ik niet wat denken jullie munchausen en gewoon aandacht trekken

beetje dom geschreven ik bedoel dat ik tegen mijn familie gezegt dat ik bang ben dat ik munchausen heb ik heb niet tegen hun gelogen .

 

 

Munchhausen is het in ieder geval niet. Maar wel een psychisch probleem. Ik raad je aan om daar met een psycholoog over te praten

Daar ben ik heel erg blij om ik dacht een of ander beginstadium dat ik straks ook dat soort wanen kreeg. Waar ik ook bang voor ben is dat ik moet worden opgenomen . Of is een psycholoog inderdaad voldoende.

en wat voor psychisch probleem denk u aan ? Een angststoornis ofzo iets dergelijks

nog een vraagje en dan houd ik op met me gemekker maar

ik heb ook eens in die tijd in de klas wat rood spul op me hand gehad wat leek op bloed toen moest ik hoesten of leek het en ik bloed had opgehoest eentje zei hoest je bloed op ? En ik zei natuurlijk weer ja .

achter af ook stom ik had gewoon nee moeten zeggen maar ik dacht ik krijg weer aandacht maar goed dat heeft nog steeds niks met munchausen te maken toch

want dan doe je dat toch bij hulpverleners en dergelijke

Je wordt niet zomaar meteen opgenomen. Eerst maar eens naar een psycholoog.

Het kan veroorzaakt worden door een laag zelfbeeld. Maar daar is nou de psycholoog voor. Om erachter te komen van de oorzaak is.

ik ga in ieder geval contact met de huisarts opnemen en dan laat ik me doorverwijzen. Ik denk inderdaad dat het laag zelfbeeld te weinig zelfvetrouwen is.daar heb ik wel meer symptomen van

nog een vraagje is munchausen eigenlijk hetzelfde als een nagebooste stoornis.

want ik hoop ook niet dat het een nagbootstenstoornis is . Hoewel ik mezelf daar niet echt in herken

Nee dat is niet hetzelfde.

nog een vraagje en dan houd ik echt op met me gezanik

kunt u mij misschien vertellen wat het verschil is en of ik misschien een nagebootste stoornis heb of is het het allebei niet denkt u

ik kan vrijdag terecht bij de dokter

Ik denk dat je ze alle twee niet hebt...

ik kan helaas nog niet terecht het duurt nog even.

ik sta op een wachtlijst??

maar goed . Nu zit ik me helemaal gek te denken van wat kan het zijn nou in ieder geval geen munchausen en nagebootste stoornis gelukkig.

ik zit te denken wat is nog meer raar aan mezelf wat ik kan aankaarten.

daar was ik ook wel benieuwd naar .

ik schijn me vaak als een bejaarde te gedragen.

ik ben natuurlijk pas 15 dit schijnen mijn bejaarde symptomen te zijn?

- zeuren op het weer

-ouderwetse woordem gebruiken

- graag naar xenos ikea en dat soort winkels

- regelmatig een klacht indienen

- regelmatig zeuren over pijntjes en kwaaltjes die zijn wel echt ? Ik heb ook vaak pijntjes en zo

- boodschappen doen/ koken

- tuinieren

- en vooral niet sporten

Ik heb het gevoel dat als ik volledig mezelf ben dat ik dan niet (ja hoe leg je dat uit

)geen aandacht krijg en zo klinkt heel raar ik weet het maar dat is het wel een beetje

maar ben ik nou gestoord of ? Of ben ik gewoon anders maar niet heel raar ?

ik ga heel erg veel met bejaarden om dus daar kan het ook mee te maken hebben

maar mensen zien het wel eens als raar wat ik wel snap

maar ik vind gewoon andere dingen leuk dan andere leeftijdsgenoten

ik zit hier zo mee. Wel is het geen pathologisch liegen want het is geen onbedwingbare dwang ik heb er nu niets meer over gezegt en ik fake ook geen klachten meer. Dus dat gaat goed .

 

Maar is dat bejaarde gedrag nou raar of hoort dat gewoon bij mij ik weet het echt niet meer ben blij als ik naar de psycholoog kan word gek van die angstgedachtes

 

Je kunt natuurlijk ook overal wat achter zoeken. De dingen die je schrijft passen toch wel bij pubergedrag