Beste,
Ik ga even het verloop zeggen van hoe het is gegaan met mijn grootvader (87j- op naar de 88j).
-Vorige zomer (2018) heeft mijn grootvader hartritmestoornissen gehad en moest hiervoor naar het ziekenhuis. Blijkbaar hartfalen.
-Vanaf dan is hij beginnen vermageren. Naar eigen zeggen omdat zijn eetlust verdween. Hij deed alles bewust trager om zichzelf maar niet te vermoeien, stopte met TV kijken, luisterende niet meer naar muziek (muziek is al heel zijn leven zijn grootste hobby). Kan dit komen door schrik (hij kon over niks anders meer praten)?
Nu een goeie 10 maand later (sinds de hartritmestoornissen in zomer 2018) is hij wederom opgenomen geweest in het ziekenhuis. Daar vertelden ze dat zijn hart het best nog een poos kon uithouden en stabiel was. Dus hij na 10 dagen terug naar het rusthuis. Hij was blij dat hij terug was. Nog geen 5 dagen later is het alleen maar bergaf gegaan...amper eten, moet verzorgd worden en ligt nu reeds 3-4 dagen op bed zonder nog te reageren op iets of iemand. Hij drinkt en eet tevens niet meer.
Wat kan de reden zijn dat dit zo snel gaat? Hartfalen kan toch niet de reden zijn...
Ja ouderdom is een reden maar 1 jaar eerder was hij nog superactief. Het lijkt net omdat hij meer afhankelijk werd en een schrik had opgedaan (+ 2 dichte vrienden verloren) dat hij bewust wou uitdoven. 2-3 weken gelden zei hij regelmatig..."tja 87-88 jaar..." & "ik ben de laatste van mijn klasfoton die nog leeft". Hij begon het precies op te geven.
Hebben oudere mensen zo een uitdoofknop (niet meer eten en je dooft automatisch uit)?
Hartfalen zal de oorzaak niet zijn. Misschien is het vooral psychisch. Angst of gewoon geen zin meer in het leven.,.,
Bedankt alvast. Het zal waarschijnlijk een combinatie van allerlei zaken zijn.
Een jonger iemand kan dagen zonder eten en dit zonder echt te verslappen...maar iemand van 88j die 2 dagen niet eet gaat gelijk in een soort van coma (constante slaap). Is een oud lichaam dan zo zwak geworden dat het niets meer kan verdragen?
Dat zal van persoon tot persoon verschillend zijn. Vaak zie je dat mensen in die leeftijd het gewoon opgeven. Het leven is voor hun voltooid.