Hallootjes,

Ik heb meer als een half jaar geleden mijn enkel zwaar geblesseerd. Nu laat ik mij opereren in een voor mij al bekende privé kliniek.

Nu lees ik op andere ziekenhuis sites en hoor ik van andere hun ervaringen daar dat zij veel langer moesten herstellen.

Het schema voor mij is:
Week 0-2: boot/walker (een soort gips laars), niet lopen
Week 2-6: belasten met walker, waarbij de arts aangaf dat in week 4 meeste mensen het wel onder de knie hebben
Week 6 - 3 maanden: simpele enkelbrace

Andere ziekenhuizen hebben echt weken lang gips enzo. Dus ik ben benieuwd of het wel echt zo is dat je na 4 weken al gewoon weer een beetje normaal kan lopen.

Maar hoe is jullie ervaring? Hoe was de pijn de eerste dagen? Wanneer kon/mocht je weer kleine stukjes lopen (van bed naar wc bijv)? Wanneer kon je weer sporten? Wat voor pijnstiller kregen jullie mee naar huis, werkte dit?

Ik verwacht juni/ juli geopereerd te worden (ik kan zelf niet eerder wegens ski vakantie) en ik hoop in augustus 2025 weer te kunnen herstarten met hockey.

Hoi,

Een vriendin van mij heeft deze operatie in april gehad,gewoon in een ziekenhuis.
Zij heeft twee weken onbelast gips gehad, omdat de wond eerst moest genezen.
En na die twee weken nog 2x twee weken een soft cast (loopgips).
Daarmee mocht ze gelijk beginnen met belasten.
Na die 4 weken softcast hoefde ze normaal gesproken geen brace oid meer te gebruiken en zou ze bij de fysio kunnen beginnen.
Door andere complicaties, losstaand van deze operatie, ging haar revalidatie wat moeilijker.
Maar volgens haar arts zou je, als alles goed gaat,normaal gesproken na een half jaar weer gewoon alles kunnen doen en alleen bij zware belasting of risicovolle sporten eventueel nog een lichte brace hoeven dragen.

Qua pijnstillers had ze Naproxen en paracetamol en voor de eerste paar nachten oxycodon erbij. Maar dat heeft ze alleen gebruikt omdat de arts het echt aanraadde. Niet omdat ze het zelf nodig vond.

Mag ik vragen naar welke kliniek jij gaat?

Nog een andere vraag en eigenlijk ook een advies, waarom wacht je zolang met de operatie? Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat doorlopen met een instabiele voor steeds meer klachten en schade zorgt. Het heeft mij een dusdanige blessure opgeleverd dat opereren niet mogelijk is en ik inmiddels  3 jaar revalideer om weer te kunnen lopen. En die vriendin van mij, die uiteindelijk geopereerd is, heeft er een chronische peesontsteking aan overgehouden omdat ook zij te lang is doorgelopen. Zij is aan de buitenste banden geopereerd en heeft daarbij een internal brace gekregen. Aan de buitenkant is de pijn en instabiliteit nu weg. Maar het is maar de vraag of ze ooit weer van die peesontsteking af gaat komen. Als je toch geopereerd wordt, zou ik dat zo snel mogelijk doen. Dan liever geen skivakantie, ipv het risico lopen dat je enkel dusdanig schade oploopt dat opereren geen oplossing meer is.....

 

Hi, heel erg bedankt voor je reactie!

Ik ga naar Expert Clinics Orthopedie. Bij hun Hand

kliniek nu al 2x geopereerd en een enorme aanrader! Super lieve mensen, gespecialiseerd in jouw problemen en ik kon voor mijn afspraken altijd de volgende werkdag gelijk terecht! Wachttijden voor operaties zijn ook super kort.

Hi, heel erg bedankt voor je reactie!

Ik ga naar Expert Clinics Orthopedie. Bij hun Hand

kliniek nu al 2x geopereerd en een enorme aanrader! Super lieve mensen, gespecialiseerd in jouw problemen en ik kon voor mijn afspraken altijd de volgende werkdag gelijk terecht! Wachttijden voor operaties zijn ook super kort.

de reden waarom ik hier mee doorloop: ik heb dit al sinds mijn 10e ga er vaak doorheen, alleen deze keer erger. Heb moment nergens last van qua pijn. Die 3 maanden later gaan voor mijn situatie echt het verschil niet maken. Die ski vakantie is dan ook echt extreem belangrijk voor mij. Ik ga eindelijk na 10 jaar (afgezien van de 2 uurtjes deze zomer op de gletscher) weer eens skiën! Kost bakken met geld en ik ben deze zomer aan mijn linker pols geopereerd en afgelopen donderdag recht. Ik kan dus geen krukken lopen of mezelf voortduwen in een rolstoel en ik moet wel gewoon naar mijn studie. Nadat ik op ski vakantie ben geweest begint mijn stage in de zorg. Hierna ben ik klaar. Momenteel is het voor mij dus lichamelijk gezien en studie gezien dus ook niet mogelijk om geopereerd te worden, al had ik het natuurlijk heel graag gewild (ik heb nog gekeken of ik met mijn vakanties van stage kan spelen om zo genoeg tijd te krijgen om te herstellen, maar ik ben dan niet genoeg hersteld voor mijn afstudeerstage).

ik doe het dus liever in alle rust deze zomer als ik afgestudeerd ben, al vind ik het lange wachten wel moeilijk haha.

ik zie overigens ook niet in waarom ze niet meer kunnen opereren in mijn situatie? De status van mijn enkelbanden is zoals het is. Zolang ik er niet nog een keer doorheen ga zal daar niks in veranderen.
en al ga ik er doorheen dan kunnen ze dat gelijk in mijn operatie fixen.

De komende tijd is sowieso lichamelijk een rustige tijd voor mij gezien ik niet kan en mag hockeyen, dus situaties waarin ik heel hard door mijn enkel ga, zullen zich niet voortdoen.

overigens heb ik al zowat alle enkel/voet problemen onder de zon ervaren dus, ik maak me niet z’n zorgen erom.

Ik snap jou punt ergens wel. Maar wat ik bedoelde,is dat als je er regelmatig door heen gaat, je dus in een situatie kunt komen dat er niks meer te fixen is. Ook niet met een operatie.Dat heb ik dus. Bij mij werd jaren terug gesproken over eventueel opereren, omdat ik ook regelmatig door mijn enkel ging na een verwaarloosde enkelblessure op mijn 16e. Toen heb ik gekozen dat niet te doen, omdat het mij qua werk, sport en hobby's op dat moment niet paste en ik me kon redden door mijn enkel te tapen of een brace te gebruiken in bepaalde situaties. Tot het 3 jaar geleden mis ging, gewoon thuis met stofzuigen door op een speeltje van de hond te stappen. Door de slechte enkelbanden ging ik er toen zo hard doorheen dat ik nu na 3 jaar rust en revalideren eindelijk weer een beetje kan lopen. Omdat bij dat simpele misstapje er zoveel in mijn enkel kapot is gegaan, dat zowel banden opereren of de enkel vastzetten geen optie meer is. Of je hebt kans dat er andere schade ontstaat die blijvend is. Zoals bij mijn vriendin na de operatie. Door overbelasting van andere structuren die de funcie van de enkelbanden proberen over te nemen. Als ik letterlijk in jou schoenen stond, koos ik voor de operatie ipv de ski vakantie. Ski vakanties komen er wel weer. Maar niet als je zoals ik op een hele simpele manier je enkel voorgoed verkloot.....

Hoi Suus,

Ik ben 20, ik weet niet hoe oud jij bent, maar de kans dat ik in een situatie kom zoals jij is vrijwel nihil. Ik denk dat als je een second opinion ook ergens vraagt dat ze vast wel wat voor je kunnen betekenen. Je hebt namelijk geen enkelbanden nodig om geopereerd te worden, dan gebruiken ze net zoals bij jou vriendin een internal brace.

Anyway, ik kan niet geopereerd want ik kan geen krukken lopen. Dus opereren gaat sowieso niet. Zodra ik hersteld ben aan mijn polsen ga ik stage lopen en studeren is al duur genoeg en een stage zoeken in de zorg ook erg moeilijk, dus ik wacht de operatie lekker rustig af.

Overigens volg ik het advies van mijn arts op. Die vond het geen probleem dat ik wilde wachten.

Ik was 37 toen ik deze blessure op liep,de eerste flinke enkelblessure had ik rond mn 15e, 16e en sindsdien had ik regelmatig ongelukjes met die enkel.
Wat je zegt over een internal brace bij gebrek aan "bruikbare" enkelbanden klopt.
Maar als die brace niet geplaats kan worden omdat er teveel schade aan de botten is,zoals bij mij, dan kun je dat dus wel vergeten. Bij mij willen ze door een ernstige botkneuzing niet in het bot boren. En die botkneuzing is ontstaan bij een simpele misstap, alleen omdat de enkelbanden dus eigenlijk nul functie meer hadden.
En dat is echt niet niet leeftijds gebonden,het risico wat je loopt is afhankelijk van hoe je enkelbanden nog functioneren.
Voor mij heeft een second opinion daarover geen zin, mijn orthopeed heeft dit met andere enkelspecialisten overlegd en die zeggen hetzelfde.