Ik sukkel al jaren met snel terugkomende nierstenen.
-November 2017
-Januari 2019
-Oktober 2020
Er zitten volgens CT scan zowel links als rechts nog een 10 tal steentjes in zowel de boven als onderpool van de nieren.
Er is een vermoeden van te snel werkende bijschildklier, maar deze werden vorig jaar april door endocrinoloog on-hold gezet, daar ik enkel het calcium in mijn urine te hoog was en niet in mijn bloed. Er was wel telkens een verhoogd parathormoon waar te nemen bij bloedonderzoek.
Telkens maal werd een dubbel j stent geplaats om de ureter te verwijden, daar ik in beide ureters een calibersprong heb van 5à6 (normaal) mm naar 2mm (vernauwing), dit op een cm of 5 voor de blaasuitgang. Deze stent blijft dan gemiddeld een 2 tal weken ter plaatse, en word dan op consult verwijderd. Tot nog toe liep dit telkens zonder al te veel problemen.
Nu heb ik sinds de plaatsing van de stent (vorige vrijdag 23/10) enorm last van blaaskrampen, nog steeds bloed en stollingen in de urine (als ik te mobiel ben overdag), en een stekende pijn tot in de punt van de penis bij urineren. Ik had bij vorige plaatsingen nooit zolang durende en pijnlijke neveneffecten. Ik nam maandag reeds contact met huisarts, die in overleg met uroloog besloot 'Urolina 4 mg.' voor te schrijven tegen de blaaskrampen. Ik vind na 3 dagen deze medicatie te nemen geen verbetering in de blaaskrampen, en blijk meer en meer last te krijgen met urineren. Waar ik voorheen nog een straal had, moet ik nu de blaas letterlijk laten leegdruppelen, met een snijdend pijn gevoel vanuit de linker nierstreek, naar de onderbuik, achter het schaambeen tot in mijn genitaliën.
Het laatste steentje zou amper 2 mm. groot zijn, maar zit volgens de scan klem juist aan de vernauwing van de ureter.
Ik vind de situatie zoals het er nu aan toe gaat niet echt meer leefbaar, en dit begint meer en meer een zware druk op mijn dagelijkse leven te worden. Dagelijks met het zwaard van Damocles boven het hoofd te hangen, en bang te moeten afwachten wanneer de volgende lithiasis toeslaat.