Gedrag zoon 7 Jr.

  • #1

    Hi.

    Onze zoon is 7 Jr. Best een lieve jongen en erg leuk met z'n kleine zusjes.
    Hij is slim en doet het op school ook goed. Tenminste.. Als het hem interesseert. Hij loopt vooruit op zijn klasgenoten en mag met sommige lessen meewerken in groep 5.
    Maar ik heb het idee dat hem iets dwars zit. Hij heeft wel contact met zijn klasgenoten en af en toe speelt er een vriendje bij ons thuis. Maar ik merk dat hij onzeker en verveeld is. Dit uit zich in de meest uiteenlopende dingen.
    Wordt snel boos om onbenullige dingen en krijgt waterlanders om de meest vreemde situaties.
    Vanmiddag bijvoorbeeld wilde hij uit de auto stappen, maar papa had dat niet door. Hij gooide de deur dicht met het idee dat hij aan de andere kant uit zou stappen. Dan begint zijn lip te trillen, zijn ogen worden waterig en je ziet een bepaald soort frustratie. Heb redelijk vaak gesprekjes met hem dat bepaald gedrag niet wenselijk is en vraag naar de oorzaak. Dan zegt hij dat hij boos is.
    Want we beloven veel, maar komen onze afspraken niet na. (met name papa) Daar heeft hij deels gelijk in en we doen ons best om er meer bij stil te staan en om bijvoorbeeld vaste dagen speciaal voor hem in te vullen. Met twee hele jonge zusjes is het soms wat lastig om de oudste de aandacht te geven die hij verdient.
    Hij doet soms dingen die ongewenst zijn en liegt er dan over dat hij het gedaan heeft. Geen hele erge dingen, maar wel vervelend.

    Hij neemt ook nooit initiatief om zelf iets te ondernemen. Zal niet snel alleen op zijn kamer gaan spelen ofzo. Als het aan hem ligt zou hij zijn dagen voor de tv slijten.

    Soms heb ik het idee dat ik alleen maar aan het waarschuwen ben en de boe-moeder uitgang.

    Ik probeer hem zoveel mogelijk te betrekken bij dingen en heb ook gezegd dat als hij dingen van ons verlangt, dat wij dat ook van hem mogen verwachten. Bijvoorbeeld zijn kamer opruimen of helpen met afruimen. Vaak als papa er niet is dan gaat het beter. Papa is nogal soft en geeft al gauw toe.

    Toch heb ik het idee dat er meer aan de hand is. Hij weet dat hij alles bij mij kwijt kan, maar hij zegt dat er niks is behalve dat.

    Zou het gewoon een fase zijn en wellicht een stukje aandacht? Soms komt hij bijna depressief over. Wordt het beter als zijn zusjes 1 & 2jr oud zelfstandiger worden?

    Het is echt een onwijs lieve jongen, maar heb zo het idee dat hij met zichzelf in de knoop zit. Misschien ook omdat hij niet echt connectie vind bij zijn klasgenoten?

    En wat zouden wij kunnen doen om zijn leven wat gezelliger te maken zonder dat het eruit gaat zien als beloning of voortrekken.

    Vorige week is hij alleen met papa naar de bios geweest. Vervolgens drie uur later is het echt wel bedtijd en gaat ie lopen vervelen. Als je dan waarschuwt dan is het antwoord heel boos dat we nooit wat leuks doen met hem.
    Het lijkt soms wel eens of hij onze eigen woorden tegen ons gebruikt om ons schuldig te laten voelen.

    Weet soms niet zo goed wat ik met hem aan moet.

    Reageer
    #2

    Vraag. Maar vat het niet te persoonlijk op:
    Kan het zijn dat hij nogal verwend is?
    Hoe oud zijn de zusjes?

    Reageer
    #3

    Geeft niks.

    NNee hij is absoluut niet verwend. Niet met materiële zaken in ieder geval. Hij is tot zijn vijfde enigst kind geweest en heeft er de afgelopen twee jaar ineens twee zusjes bij gekregen. Op wie hij gek is trouwens. Betekent wel dat hij nu onze aandacht moet delen. We werken beiden en de gebroken nachten komen voornamelijk voor mijn rekening. Hierdoor ben ik eigenlijk chronisch moe, of misschien zelfs wel oververmoeid. Dan ben je sneller geneigd om lastige dingen af te wimpelen. Nu niet, misschien straks of van het weekend. Uiteindelijk komt het er vaak niet meer van. Heb al bij mijn werkgever /leidinggevende aangegeven minder te willen werken zodat ik meer aandacht aan de kinderen kan geven. Dit wordt alleen geweigerd. Ben dus al op zoek naar een andere baan, maar die liggen voor parttimers niet voor het oprapen.

    Verwend is hij dus zeker niet, denk echt dat het een schreeuw om aandacht is. Maar hoe kun je die negatieve vraag van aandacht omzetten naar een andere manier van vragen om aandacht?

    Reageer
    #4

    Hallo,

    Best moeilijk zo'n situatie. Al eens overleg gehad met school? En je zorg geuit?  Krijgt hij voldoende uitdaging, hoe gaat het contact met kinderen in de klas, vriendjes e.d.

    2 zusjes heel jong...een grote verandering wanneer je 5 jaar het enige kind was van papa en mama....heb je al eens een gesprekje gevoerd in veilige sfeer hoe hij het eigenlijk vindt dat hij ni 2 zusjes heeft..waar papa en mama veel mee 'bezig' zijn. Vragen naar zijn gevoelens en/of deze benoemen. Je eigen gevoelens ook benoemen..

    Het auto moment bijv bespreken en verwoorden (het klinkt of hij zich afgewezen voelde, niet gezien?) Wat gebeurde er...wat dacht je toen papa de deur dicht ging doen? Zijn gedachten hierover evt ombuigen...uitleggen wat papa dacht enz.

    Het roept bij mij ook de vraag op of hij emotioneel gezien op z'n tenen loopt. Slimme kinderen kunnen soms ook faalangstig zijn..dat haal ik zo niet uit je verhaal maar noem het hier wel even...

    Wanneer je iets belooft moet je het waarmaken denk ik zelf. Zijn boosheid wanneer je dit niet doet vind ik helemaal terecht. Dat kan je hem ook zeggen. En je excuus aanbieden.

    Goed dat je tijd voor hem maakt. Met 2 kleine zusjes die veel vragen lijkt het me goed om alert te blijven dat hij ook z'n aandacht en knuffels krijgt. Zorgen voor voldoende 1 op 1 contact...een uitje inderdaad, mee naar de winkel, een spelletje doen samen, een boekje voorlezen enz. Vooral ook lekker rennen buiten, voetballen, lichamelijke activiteiten.

    Hem vragen waar hij blij van wordt...of hij mee kan helpen om leuke dingen te verzinnen..het samen gaan plannen met hem...in de agenda zetten...zo ervaart hij  zelf een stukje regie.

    Positieve van grote broer zijn verwoorden. Hem soms mee laten helpen....je waardering hierover uitspreken.

    Tegelijk is hij zelf ook nog jong...zeker als een kind best slim is, kan het soms gebeuren dat het overvraagd wordt. Een kind van 7 is nog steeds 'maar 7'. Sociaal emotioneel moet hij alles óók bij kunnen benen...

    Jongetje van 7...die 's morgens zichzelf kan aankleden...Maar die het ook nog zo fijn kan vinden dat mama hem even wat helpt hierbij....even ook nog beetje klein kunnen zijn...

    Pff..het kan zo zoeken zijn hè.. Ik hoop dat het snel wat beter met hem mag gaan. Want je wil natuurlijk het liefst dat je kind blij en gelukkig is.

    Groetjes Thea

     

     

     

     

    Reageer
    #5

    Hoi Thea,

     

    We hebben er op school al over gesproken. Ze geven hem nu meer uitdaging door hem mee te laten werken in een klas hoger. Hij heeft in zijn eigen klas wel twee vrienden, waarvan één goede die ook regelmatig komt spelen.

    Ik ben meestal thuis diegene die de gesprekken voert. Vraag wat er is, wat wij kunnen doen, knuffelen en de leuke dingen verzinnen. Maar ik geef ook aan dat we samen ons best moeten doen. Dat het leven niet alleen bestaat uit leuke dingen doen. En dat luisteren ook van twee kanten moet komen

     

    Ik besef maar al te goed dat we meer beloven dan we kunnen waarmaken en probeer dit dus beter te organiseren.

    Er zijn momenten dat hij heel behulpzaam is hoor en hij krijgt zeker ook complimenten als hij uit zichzelf dingen doet.

     

    Ik denk dat je ergens misschien wel gelijk hebt. Hij wordt ineens groot, maar wil nog zo graag dat kleine jongetje zijn. Al wil hij tegelijkertijd ook de stoere grote kerel zijn die geen kus meer van mama wil op het schoolplein.

    Maar we knuffelen stiekem nog heel wat af hoor en dan zeg ik dat ik heel veel hou van m'n stoere grote maar voor altijd mijn kleine jongen.

    Reageer
    #6

    Fijn dat school meedenkt. En ook fijn dat hij vriendjes heeft!

    7 jaar en een kus op het schoolplein is inderdaad niet stoer. 🙂

    Ik lees toch veel goeds en proef een berg liefde. Gaat vast goedkomen! Hopelijk even een fase..

    En hopelijk binnenkort meer rust in 'de tent' door vervulde wens om andere uren werk te hebben en zo meer tijd voor je/jullie gezin. Ik verwacht net als jou dat dit een stuk zal helpen.

    Misschien nog een idee om ook eens met papa erbij 'aan de babbel' te gaan met je zoontje...(en hem samen te knuffelen;-)) het kan kinderen duidelijkheid geven en een goede en veilige ervaring zijn om te merken dat papa en mama hetzelfde denken over dingen.

    En papa/zoon momenten zijn natuurlijk ook belangrijk maar zo te lezen zit dat wel goed...

    Groetjes Thea

     

     

    Reageer
    #7

    Liefde zat inderdaad 🙂

    Geloof ook wel dat het uiteindelijk goed komt, maar soms vraag je je toch af of je het niet verkeerd aanpakt.

    Papa doet op zijn manier ook zijn best, maar hij zit soms in een andere belevingswereld dan ik. Daardoor krijgt hij niet alles mee.

    Hij is nooit getest, maar zou best een lichte autisme vorm kunnen hebben.

    Reageer
    #8

    Misschien toch laten testen? Wanneer je gelijk hebt, krijgen jullie wellicht handvaten aangereikt die e.e.a. een positieve wending kunnen geven.

    Wanneer er geen sprake van autisme is dan kan het m.i. ook goed zijn om verschil belevingswereld/dat je man niet alles meekrijgt eens te bespreken, met elkaar, met een huisarts, hulpverlener of i.d.

    Een kind voelt stemmingen, wel of niet (emotioneel) aanwezig zijn van een ouder meestal feilloos aan....

    Hartelijke groet, Thea

     

    Reageer
    Bereken hier je BMI

    De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies

    cm
    KG
    #9

    Ik denk niet dat hij zich gaat laten testen en voor mij hoeft dat ook niet perse. Verder functioneert hij prima. Je moet hem alleen geen boek of telefoon geven, dan hoort en ziet hij niks meer.

    Gisteren had ik weer even een kleine aanvaring met zoon. Hij is dan boos dat hij naar bed moet. Toen werd ik opeens wel even de strenge belerende moeder. Hem ook duidelijk gemaakt dat als het terecht is, boos zijn helemaal niet erg is. Maar hij moet het niet als dwangmiddel gaan gebruiken om zijn zin te krijgen. Had vandaag na schooltijd een kleine spontane actie gepland, hij mocht wat nieuwe vissen uitzoeken voor het aquarium.

    Later thuis direct ook gezegd dat er wel iets tegenover moest staan. Hij dacht helpen met opruimen, maar een vriendelijke kriebel achter zijn oren was genoeg om te snappen waar ik heen wilde.

    Direct afspraken gemaakt over de rest van de dag en die is hij netjes nagekomen zonder morren.

    Dan is hij daarna ook gewoon blij als je hem nog even een dikke knuf geeft en zegt dat ie het goed gedaan heeft.

    Ik denk dat het gewoon een onzeker slim ventje is, met een enorme behoefte aan positieve aandacht.

     

    Bedankt iig voor je berichtjes, neem het zeker mee.

    Reageer
    #10

    "Gisteren had ik weer even een kleine aanvaring met zoon. Hij is dan boos dat hij naar bed moet. Toen werd ik opeens wel even de strenge belerende moeder. Hem ook duidelijk gemaakt dat als het terecht is, boos zijn helemaal niet erg is. Maar hij moet het niet als dwangmiddel gaan gebruiken om zijn zin te krijgen. Had vandaag na schooltijd een kleine spontane actie gepland, hij mocht wat nieuwe vissen uitzoeken voor het aquarium."
    Hier moet je toch eens even over nadenken.... Vandaag gedraag ik me slecht en morgen wordt ik beloond.... Dus wat maakt het uit als hij zich een keer een dag slecht gedraagt, als hij een dag later toch een beloning krijgt.
    Ik chargeer even natuurlijk...
    Hij heeft een gedragsprobleem, dat is duidelijk...Nou krijgt hij dus een beloning voor niks.. Je stel er wel een voorwaarde aan , maar dat is mosterd na de maaltijd.

    Reageer
    #11

    Of je beloonde hem vanuit je eigen schuldgevoel...

    Reageer
    #12

    Dat hij niks meer hoort of ziet wanneer hij boek of telefoon in handen heeft, lijkt mij ook geen reden om te testen:-)!  Ook niet om dan aan autisme te denken..

    Ik denk dat jij je zoon goed kent en zoals je hem en situaties beschrijft, begrijp ik ook je 'conclusie' van onzeker, slim, enz. Als ik alles zo lees zou ik tot dezelfde conclusie komen.

    Ik begrijp ook wat Tandor schrijft.

    Wanneer jij redeneert: ik laat hem vissen kopen maar daarna hem laat weten:  er moet wel iets tegenover staan, dan is dat m.i. eigenlijk ook geen spontane leuke actie (meer). En kan ook verwarrend voor hem zijn: huh? Dus eerst iets leuks doen, genieten...En dan horen:  'het was leuk maar er hangt wel een kaartje aan'.

    En hij hoort dit ook nog eens achteraf...Ik kan me de situatie best wel indenken hoor hoe het is gegaan...vat het niet te zwaar op wat ik zeg...

    Ik weet ook niet of het goed is gegaan uiteindelijk met het naar bed gaan en zijn boze bui? Wanneer het gewoon goed is "afgerond" is het klaar. Lijkt mij.

    En kan de volgende dag een spontane leuke actie gepland worden zonder dat dit überhaupt met zijn "moeilijk gedrag" te maken heeft. Dan is het dus gewoon een leuk positief moment. Niks meer en niet minder. Onvoorwaardelijk. Deze momenten zijn belangrijk.

    Hij moet verder leren idd dat hij niet mag manipuleren met zijn boosheid. En volgens mij snapt hij heel goed wat jij dan hierover tegen hem zegt! 😉

    Vaste structuur 's avonds enz ....en aankondigen van tevoren..Nog 1 filmpje kijken dan naar bed (Ik noem maar wat) is uiteraard altijd goed bij een kind en kan helpen om boze bui te voorkomen. Maar wie weet doe je dat al.

    Soms helpt ook simpel benoemen van z'n gevoel. Bijv. Je vindt het jammer hè dat je nu naar bed moet, je zou best nog door willen spelen.  Maar tegelijk wel consequent doorpakken. Naar bed is naar bed.

    Soms kan 1 vaste bedtijd goed werken. Dan weet hij dat er gewoon geen ruimte is voor uitproberen..

    Wanneer het een terugkerend probleem is met het naar bed gaan, zou je keer met belonen kunnen werken: een week braaf naar bed zonder boos te worden = nieuwe vis. Dit dan met hem bespreken natuurlijk.

    Andere kant op kan ook natuurlijk: 'Wanneer je nu zo boos gaat doen, mag je morgen niet...vul maar in'.

    Want helemaal met je eens: hij moet  gewoon leren dat er regels zijn. En dat jullie die bepalen. En niet hij.

    Gaat vast goedkomen!

    Groetjes Thea

     

     

     

     

     

     

     

    Reageer
    #13

    Nog kleine aanvulling en misschien een tip: je kind is een pienter en ook gevoelig jochie...die al veel snapt en waarmee je goede gesprekjes kan voeren..

    Wat betreft het 'problematisch' boos worden zou je eens kunnen bepraten op rustig moment hoe dit gaat..ook zeggen dat jij het ook zeker niet leuk vindt hoe dit gaat...En hem vragen: hoe kunnen we ervoor zorgen dat het gewoon goed gaat en dat het gezellig blijft. Heb jij ideetjes? Soms komen kinderen dan zèlf met hele mooie oplossingen. 🙂

    Succes en groet

    Thea

     

    Reageer
    #14

    Ik heb nu pas ff tijd om te reageren.

    Ik begrijp dat het op papier een beetje raar overkomt. Het ene moment een aanvaring en het volgende moment iets leuks.

    Die twee dingen stonden eigenlijk los van elkaar en kwamen toevallig zo uit. Ik ben nogal impulsief en dacht laten we een paar vissen meenemen.

    Moet zeggen dat het sinds de nieuwe afspraken al wel een stuk beter gaat. We stellen vooraf al vast wat de afspraken voor de dag zijn en wat er die dag gedaan wordt.

    Ik ben ook niet iemand die continu aan het verleden blijft hangen. Denk niet dat een kind er veel aan heeft als je je alleen maar op zijn fouten blijft wijzen.

    En het zijn vaak niet eens zijn fouten, maar onze onkunde. Kinderen zijn in principe een blanco canvas en wij de schilders. En dan maar hopen dat we een beetje goed kunnen schilderen en een mooi schilderij afleveren.

    Reageer
    #15

    Is u zoon niet hoogbegaafd? Kinderen  die hoogbegaafd zijn vervelen zich snel en laten vervelend/verveel gedrag zien. Deze kinderen hebben veel uitdaging nodig als ze deze niet krijgen laten ze veel symptomen zien die u beschrijft.

    Reageer
Reageer op: Gedrag zoon 7 Jr.


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief