Hallo Allemaal,

ik ben in juni 2010 aan een maagverkleining geholpen,
operatie duurde langer dan verwacht.
ik merkte gelijk dat er wat mis was met mijn linkerbeen, had pijn dacht gaat wel over niet dus.
ik had toen naar een maand controle, en werd doorgestuurd naar de neuroloog.
hij had geconstateerd dat er een zenuw bekneld is in mijn lies/buikwand, hij vertelde toen ook dat hoe meer ik ga afvallen hoe meer last ik er van kan krijgen.
Nou in die 10 maanden is veel gebeurd, 3 injectie's mocht niet helpen nu medicatie etc.
mijn krachtverlies is mijn been word ook steeds minder.onderzoeken gehad ssep, eeg en emg hij had duidelijk wat gevonden vertraging zenuw in mijn lies.
En hij vertelde er is niks meer aan te doen.
en heb ook 2 epilepsie aanvallen gehad, dus heb nu ook epilepsie bij gekregen.
ik kan bijna niet meer lopen niet meer winkelen etc.
ik heb nu een letselschade adviseur die gaat mij helpen.
maar het erge is niemand begrijpt mij,als ik met een kruk loopt zeggen ze is het wel nodig.
ik vroeg van de week aan mijn moeder moeten misschien maar een rolstoel huren kan ik tenminste langer weg, mijn stief vader begon te lachen en zei neem wel een opvouwbare he.
Het doet mijn echt ongelooflijk zeer.
over een maand moet ik terug naar de neuroloog, en pijnpoli kijken wat ze nog kunnen doen.
Sorry voor dit lange verhaal.
Maar ben gewoon verdrietig en heb het gevoel dat niemand mij geloofd.
Sorry.
misschien heeft iemand raad , hoe hier mee om te gaan.

Gr Henny

Het allereerste dat je volgens mij moet doen, is jezelf serieus nemen. Zolang jij zelf niet serieus neemt wat er aan de hand is, is dat voor anderen die niet kunnen voelen wat er aan de hand is bij je, veel moeilijker. Wat heb je inmiddels al uitgevonden over jouw klachten? Zijn deze bevindingen allemaal door een arts bevestigd?

Hallo Tanja,

Door onderzoeken in het z'huis zijn ze er achter gekomen dat een zenuw in buikwand vertraagd is (vertraging in zenuw).

Nu heb ik veel last van krachtverlies in linkerbeen.
Lopen gaat steeds moeilijker, helemaal langere afstanden.
Door de medi ben ik ook erg moe, waardoor ik vaker nergens geen zin in heb.
Ik moet half mei terug naar z'huis, dan weer gesprek met pijnpoli, om te kijken of ze nog meer kunnen. Gelijk erna een afspraak met neuroloog. Zit er wel tegen op.

gr Henny

Laat je niet uit het veld slaan! Blijf strijdvaardig en houd hoop en bovenal doe er zelf alles aan om weer gezond te worden. Dat betekent dus ook juist veel bewegen, wandelen, zwemmen, gezond eten, niet roken en alles dat een goede gezondheid bevordert. Door dit soort problemen kunnen mensen helemaal wegzakken waardoor de klachten zullen toenemen en er steeds meer medische problemen uit ontstaan. Zo raak je van de wal in de sloot. Dus de tip jezelf serieus te nemen en goed voor jezelf te zorgen, is een zeer verstandig advies.

Hallo Ivar,

Nee dat snap ik, maar ik heb 2,5 jaar gesport en ik wil ook graag bewegen. Ik rook niet, eet gezond (moet wel na mijn maagverkleining).
Alleen door mijn zenuwpijn kan ik niet gaan sporten. De pijn houdt het tegen.
Ik ga ook zeker voor mijzelf zorgen, alleen het zelf serieus nemen is nog het moeilijkste. En daar ben hard aan het werken.

gr
Henny

Een zenuw kan door de operatie een 'beetje in de war' zijn en na verloop van tijd weer herstellen. Wat zegt de chirurg hierover?

Hallo F.D.

Nou dit antwoord kan ik me voorstellen na 2 maanden, maar dit duurt nu al 11 maanden. Er is een SSEP, EMG gemaakt en hier is een vertraging in de zenuw geconstateerd, er de neuroloog zegt dat ik er maar mee moet leven. Dus ik moet het verwerken, maar dit is niet makkelijk.

gr
Henny