25 jaar geleden een relatie gehad. Nu twijfel ik of ik nog moet testen op Hiv. Ik heb geen klachten. Deze relatie was naast mijn man. Verder geen relaties met andere mannen gehad.
En is wanneer je dan 1 keer een test doet van soapoli-online dit voldoende? Kan je dit dan vertouwen?
Stel je zou toen hiv hebben opgelopen, 25 jaar geleden, dan was je nu zo goed als zeker dood geweest. Onbehandelde hiv leidt binnen 10 tot 15 jaar tot aids, en dan leef je nog slechts korte tijd.
Een test is dus nergens voor nodig.
Dus een test is nergens voor nodig? Als ik hiv zou hebben opgelopen toen, was ik al lang dood geweest?
Ik maak me er ineens druk om. Schuldgevoel denk ik. En ik wil mijn man niet besmetten!
Dat zal het schuldgevoel zijn dan.
Als iemand 25 jaar lang rondloopt met een onbehandelde hiv infectie, dan is deze persoon echt al lang overleden. Hiv ontwikkelt zich in je lichaam waarbij na jaren en jaren je afweer steeds zwakker wordt. Een simpele verkoudheid of griep is dan fataal. Kleine dingen die iedereen wel eens heeft zoals een infectie of schimmel of wat dan ook genezen niet meer. Je wordt hartstikke ziek.
Een test in dit geval is echt niet nodig. Je hebt geen hiv.
Het antwoord is toch al gegeven!
Ik denk overigens dat je toch eens met een psycholoog met gaan praten hierover. Het is volgens mij niet het eerste topic dat je hierover start.
Het is ook een beetje krom om je na 25 jaar zorgen te gaan maken of je je man besmet. Dat was dan al lang veel eerder gebeurt. En ook je man zou dan inmiddels aan de gevolgen overkleden zijn zonder behandelingh
De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies
Dat komt denk ik door mijn schuldgevoel. Ik heb er nog nooit eerder zo bij stil gestaan en nu raak ik ervan in paniek.
Ik kan dus niet besmet geweest zijn? Anders was ik allang dood?
En ik baal ervan dat ik er toen niets mee gedaan heb. En toch zoveel risico gelopen heb. Ik heb er toen helemaal niet bij stilgestaan dat je iets kon oplopen!
Waarom blijf je vragen herhalen die je al gesteld hebt en die al beantwoord zijn?
Blijkbaar is het niet je laatste vraag, want je begint elke keer een ander topic met dezelfde vragen.
Laat ik eens een vraag stellen: waarom zoek je voor je angststoornis geen hulp bij de huisarts of een psycholoog?
Daar heb ik het al over met de psycholoog, maar ik wil graag een antwoord op de vraag of ik dan allang dood was?
Beste Marijke, het feit wil dat ik best wel heel wat weet van angst- en dwangstoornissen. Je helpt jezelf er absoluut niet mee door hiermee bezig te blijven. Het geeft je eventjes een soort rust, waarna de angst- en dwanggedachten in alle hevigheid weer terugkomen (en zelfs een beetje erger dan ervoor). Zo werkt dat met angst en dwang. Het lijkt een beetje op een verslaving: je hebt telkens een beetje meer nodig om weer rustig te worden.
Erken dat patroon en doorbreek het. Jij bent nl. de enige die dat kan. Het doorbreken van zo'n patroon is niet eenvoudig. Het geeft spanning omdat je de angst door je dwanggedachten niet weg krijgt, dus de angst blijft bestaan. En wat gebeurt er dan? Als je de angst erkent en aanvaardt, dan dooft hij uit.
Het antwoord op je vraag is al meerdere keren gegeven. Ik ben niet zo gek om als een soort haperende langspeelplaat elke keer hetzelfde te blijven herhalen.
Stop ermee. Jij bent de enige die dat kunt.