Hallo,
Ik heb de laatste tijd last van een vreemd gevoel in mijn hoofd. Het voelt erg vreemd en vind het daarom ook moeilijk om te beschrijven. Het voelt alsof de wereld of gewoon het leven in totaal, binnenkort gaat stoppen. Niet in een doomsday trend, maar meer in dat alles gewoon gaat ophoudt, dat het af is. Niet dat ik hier angstig voor ben of zo iets, maar zelfs dingen plannen voor de toekomst zoals een vakantie boeken lijkt er niet meer toe te doen omdat het voelt alsof het nooit zal gaan plaatsvinden.
Ook voel ik mij leeg en kan ik mij niet meer concentreren op mijn studie. Ik lees de stof, maar er komt maar onwijs weinig binnen. Aan de ene kant voel ik niks meer, maar aan de andere kant voelt mijn lichaam enorm gespannen continu (hyperventilatie, vit d en b12 tekort zijn al eerder uitgesloten). Ook heb ik vaak (lees bijna elke dag) plotseling huilbuien maar ik heb werkelijk geen idee waarom. De afgelopen maanden heb ik om de ongeveer 1,5 week iets wat lijkt op een paniekaanval. Maar dit is niet in zo'n erge mate dat ik op dat moment denk dat ik het niet overleef of zo iets. Het heeft ook geen duidelijke oorzaak dus ik begrijp niet waarom.
Duizeligheid, hoofdpijn en zwakte in de spieren is iets waarvan ik geen idee heb of het er mee te maken heeft (ervaar dit al meer dan 4 jaar) maar misschien goed is om te noemen. Ook merk ik dat ik eigenlijk bijna geen vreugde meer kan ervaren terwijl er gebeurtenissen zijn zoals uitgaan of feestjes waar ik dit vroeger wel bij had. Ik merk ook dat ik minder interesse in mensen zoals vrienden toon en geen behoefte meer heb aan dingen zoals muziek. Wanneer ik met vrienden ben, en er wordt bijvoorbeeld een grapje gemaakt, merk ik dat ik hier overdreven op reageer. Anders dan vroeger. Op dat moment denk ik zelf, waar ben je mee bezig, waarom lach je zo hard, maar mijn lichaam blijft zo reageren. Wanneer ik thuis stil zit en probeer nergens aan te denken werkt dit niet. Het voelt alsof er een vage waas is in mijn hoofd.
Ik weet niet wat ik hier mee moet, meditatie en yoga heb ik al maanden lang serieus geprobeerd maar ik zie geen vooruitgang, alleen achteruitgang.
Misschien kan iemand mij verder helpen,
bedankt
Ik denk fat het verstandig zou zijn als met die klachten naar de huisarts gaat en een verwijzing voor een psycholoog vraagt. Je zou een depressie of een burn-out kunnen hebben
Hallo,
Bedankt voor je reactie. Ik denk zelf ook dat het misschien een depressie is. Toch vind ik dat moeilijk. Ik moest een tijdje een behoorlijke dosis amitriptyline (anti depressiva) tegen mijn chronische hoofdpijn slikken, maar daar werd deze leegheid en gevoelloosheid alleen maar erger door. Ik ben daarom ook bang dat wanneer ik naar de huisarts ga, ik dit weer ga meemaken omdat ze dan waarschijnlijk zo'n middel voorschrijft.
Ik weet dat het misschien onnozel klinkt, maar ik kan oprecht niet begrijpen hoe een psycholoog mijn situatie beter zou kunnen maken. Ik praat al veel (en diep) met 2 mensen over hoe ik mij voel, heb veel research gedaan over hoe het in de hersenen werkt en volg toevallig ook psychologie vakken naast mijn studie. Ik begrijp dat ik natuurlijk totaal niet over alle kennis van een psycholoog bezit. Maar ik kan niet begrijpen hoe praten het beter zou kunnen maken
Een psycholoog gaat op zoek naar oorzaken en stelt die aan de orde. Bedoeling is dat daar dan ook iets een gedaan kan worden .
De huisarts kan wek een middel voorschrijven, maar je bepaald altijd zelf om je het wilt gebruiken ja of nee..
Ik zou bij dit soort klachten vooral ook denken aan de rol van voeding en tekorten aan diverse vitaminen, mineralen, vetzuren en aminozuren. Bloedonderzoek zegt niet zo heel veel. Zo kan je een magnesiumtekort niet aantonen op bloedniveau. Antidepressiva zorgen ervoor dat je aan nog meer voedingsstoffen tekort komt, die juist belangrijk zijn voor je hele gezondheid en de aanmaak van je neurotransmitters, zoals Q10 en vitamine B. hoofdpijnklachten kunnen ook te maken hebben met je voedingspatroon, darmflora, tekorten aan diverse voedingsstoffen en oestrogeendominantie.