Hypochondrie

  • #1

    Hallo,

    Ik heb al mijn leven lang hypochondrie. Ik heb daardoor van kinds af aan een dwang neurose ontwikkeld. Mijn angsten voor ziekte zijn zo heftig dat ik geen raad meer weet.. zijn er mensen die in het zelfde schuitje zitten en erover willen praten?

    Groetjes angsthaasje

    Reageer
    #2

    Hallo,

    Dat ken ik heel goed wat jij hebt. Als je erover wilt praten laat het maar weten!

    Reageer
    #3

    Hallo,

     

    Ik heb er ook al een hele lange tijd last van . Iedere dag opnieuw een gevecht met de gedachte dat je heel ernstig ziek bent .

    Ik denk namelijk al een hele lange tijd dat ik iets aan mijn hart heb .. iedere dag hartkloppingen, steken en druk op de borst, mijn linkerarm die raar aanvoelt , en soms gaat het een aantal dagen goed en dan voel ik weer iets anders en dan dank ik dat ik een tumor heb of weet ik veel ! ben al heel vaak naar mijn huisarts geweest , naar de cardioloog , op spoed beland , specialisten .... en er komt niets uit . Ik lijk kerngezond te zijn maar ik voel toch iets heel anders . Het is zelfs zo erg dat ik s avonds niet meer alleen durf te zijn en dat ik bang ben dat ik dood blijf in mijn slaap ... een HEL !!!!!!!

    Reageer
    #4

    Wil over je angsten praten? Advies of gewoon een vertrouwelijk gesprek? Of hulp op het moment dat je een paniekaanval hebt?

    Vraag dan om meer info en stuur een mailtje naar:

    [email protected]

    Reageer
    #5

    Ik zoek eigenlijk mensen die er ook last van hebben zodat we ervaringen kunnen uitwisselen en me niet alleen voel want niemand neemt me serieus. “Het zit in je hoofd” krijg ik altijd als antwoord.

     

    Reageer
    #6

    hoi,

    Ik herken je verhaal! Ik heb alleen andere lichamelijke klachten en kom dus bij een andere specialist;-)

    herhaaldelijk is me nu verteld dat ze niks kunnen vinden (waar ik heel blij mee ben)maar ik vind het moeilijk te geloven. Ik heb wel last maar blijkbaar veroorzaak ik dat zelf. Hoe deze vicieuze cirkel te doorbreken vind ik erg moeilijk. Ik heb wel wat handvaten en zie nu sneller wat ik fout doe maar m’n gedrag veranderen vind ik lastig. Ik ben momenteel wel angstig maar geen paniekaanvallen. Die heb ik eerder wel gehad.

    Heb jij therapie? Of medicatie? Helpt het?

    Ik heb dit gehad en heeft me dus wat handvaten gegeven maar ik blijf het een enorm gevecht vinden.

    Reageer
    #7

    @Margie .. ik slik nu een dikke 5maanden Sertraline 100mg en ik moet zeggen dat het wel iets of wa helpt . Het is een medicijn tegen depressie & angstgevoelens/ paniekaanvallen etc .. Ik ben ook in therapie geweest bij een psycholoog maar dat vond ik eerlijk gezegd nutteloos .. ik voelde me nog slechter op het laatste. Ook heb ik therapie bij de kiné gevolgd voor ademhalingsoefeningen want ik had ook heel veel last van hyperventilatie.

    Ik begrijp je helemaal als je zegt dat het moeilijk te geloven is als ze niets vinden , ik heb hetzelfde gevoel en het is echt frustrerend.  Ben je ook zo vaak moe ? Moe van het denken en piekeren over je lichaam ? Hoelang heb je al last ?

    Reageer
    #8

    Hallo,

    Ik heb dezelfde problemen. Het is begonnen vorig jaar in augustus met spiertrillingen en myocloniën. Ik was doodsbang dat ik ALS had. Ik heb naar een neuroloog geweest en heb een EMG en een SSEP test gehad. Alles was normaal. Dat heeft me een tijdje gerustgesteld maar na verloop van tijd komt de schrik voor een andere ziekte dan terug. Ik kreeg hartoverslagen. Naar een cardioloog geweest. Volledig onderzoek gehad. Ik had inderdaad enkele hartoverslagen maar die waren niet ernstig. Waarschijnlijk het gevolg van stress. Ik heb dan een hyperventilatietest gehad en daaruit kwam dat ik toch wel CHV heb. Ik ben nu in behandeling voor relaxatietherapie. Dat helpt wel een beetje, zo zijn mijn spiertrillingen minder en ik slaap wat beter maar ik heb nog steeds angsten. De laatste tijd heb ik nu weer last van mijn hoofd. Ik heb spanning in mijn hoofd soms steken en een paar keer per dag (ik kan het moeilijk beschrijven) een soort raar gevoel dat maar een seconde of twee duurt. Het is precies of er een heel korte kortsluiting of verkramping in mijn lichaam optreedt. Het kan overal opduiken. Soms boven mijn neus, soms in mijn buik, soms in mijn borststreek, enz Het is een raar akelig gevoel. Daardoor ben ik nu ongerust over een hersentumor. Het is verschrikkelijk om zo te moeten leven. Ik besef van mezelf dat het hoogstwaarschijnlijk door angst en stress komt maar ik slaag er niet in om dit van me af te zetten.

    Reageer
    Bereken hier je BMI

    De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies

    cm
    KG
    #9

    Hi,

    Ik had dit vroeger dus ook, ik heb er 1,5 jaar zoveel last van gehad dat het constant een grote impact op mijn leven had. Maar toen ineens was het weg en gelukkig is het nooit meer terug gekomen. Wel heb ik daarna veel last gehad van andere angsten en dwanggedachtes, ik hoop niet dat de angst voor de dood én enge ziektes weer terugkomt want dat was oprecht vreselijk. Heb je verder geen last van andere angsten?

    Mijn vader had hier ook best wel veel last van en is ook angstig voor van alles en nog wat , dus misschien is het wel iets wat in de genen zit...

    Groetjes

    Reageer
    #10

    Er zijn inderdaad andere dingen waar ik me druk in maak. Als ik bijvoorbeeld in de krant lees van "er zijn honderd dolfijnen aangespoeld" dan kan ik daar ondersteboven van zijn. Ik trek me dat echt aan. Ik kan ook niet tegen onrechtvaardigheid. Ik heb ook vliegangst. Niet extreem maar ik vermijd vliegreizen en als ik er toch in ga dan ben ik de hele vlucht ongemakkelijk.

    Het is niet zozeer angst voor de dood want die kun je toch niet ontlopen maar angst om ziek te worden en af te takelen. Ik denk dat het teruggaat tot mijn kindertijd. Toen ik 14 was is mijn opa gestorven aan keelkanker (door pijp te roken). Op het einde was hij een hoopje ellende en men heeft mij eigenlijk met zachte dwang verplicht om naar hem te gaan kijken toen hij terminaal was. Het hoopje dat daar als mijn opa lag staat 35 jaar later nog steeds op mijn netvlies gebrand. Ook is mijn vader op zijn 55e gedtorven aan longkanker terwijl hij nooit gerookt heeft en voordien zeldrn ziek was. Ook dat heeft me vreselijk aangegrepen dat een perfect gezonde mens die nooit heeft gerookt en al bij al gezond leefde in 6 maand tijd kan sterven aan longkanker. Hoe ouder ik word hoe meer schrik ik krijg. Ik zit ook constant mijn eigen lichaam te checken. Het minste dat ik voel of zie interpreteer ik dan als zen ernstige ziekte. Als er iemand in mijn buurt ziek is dan vermijd ik die persoon en als er over ziektes gepraat wordt dan ga ik ergens anders staan.

    Ik heb hier ook eens gelezen dat Zaffranax kan helpen om rustiger te worden. Ik heb dat nu bedteld.

    Reageer
    #11

    Lolita@ ik heb er nu ruim een jaar last van. Het is gekomen nadat er een vermoeden was van baarmoederhalskanker. Dit bleek gelukkig niet zo te zijn maar heeft wel de angst getriggerd.  Ik ben nu juist bang voor een andere ziekte doordat ik veel last heb van spiertrekkingen/trillingen. Waar dat vandaan komt? Spanningen? CHv denk ik soms. Ben jij hier vanaf gekomen? Ja, ik word er heel moe van... kost bakken met energie en wil er zo graag vanaf. Hele dag bezig met Googlen (hoewel ik dat nu echt probeer te stoppen), piekeren, m’n lichaam checken. Ik Overweeg nu medicatie omdat ik merk dat de klachten maar blijven aanhouden en ik gewoon niet meer naar de huisarts durf voor geruststelling (ik ben er al zovaak geweest...schaam me)  ik kan bijna niet geloven dat t wat gaat doen maarja ik ben ook uit andere opties. Hoe gaat het nu met jou?

    • ftp@ ik herken wat je zegt. Bij mij is het niet zozeer de angst om dood te gaan maar om een ziekte te krijgen waarbij je steeds meer beperkt wordt en niet meer van kan genezen. En door mijn klachten die dan op die ziekte lijken kan ik het heel moeilijk van me af zetten. Angst voor mijn eigen lichaam.
    Reageer
    #12

    Hi,

    Wat naar! mijn ervaring is dat de klachten alleen maar erger worden als je er niets aan doet! bij mij was het ook zo dat als de éne angst overwaaide er wel weer een andere angst op kwam zetten.

    Heb je het probleem wel eens met je huisarts besproken? misschien kan hij/zij helpen met medicatie of een doorverwijzing naar een psycholoog in werking zetten.

    Succes!

    Reageer
    #13

    Even benieuwd hoe het met je is Lolita?

    En FTP hoe is het met jou?

    Hier een goede dag:) maar het blijft een gevecht en twijfel nog erg over medicijnen... het voelt een beetje alsof het mijn laatste optie is en stel dat het niet werkt dus stel het nog uit.

    Reageer
    #14

    Hoi Margje.

    Het gaat momenteel iets beter. Het is zo dat ik 9 dagen in verlof ben geweest. Ik kon dan mijn ritme aanpassen en wat meer relaxen. Mijn klachten werden dan elke dag wat beter. Ik ben ook een boek over hyperventilatie aan het lezen en ik herken toch nogal wat dingen. Ondertussen begin ik toch beetje bij beetje te beseffen dat mijn klachten te wijten zijn aan angst en me druk te maken. Nu is het natuurlijk zaak om er vanaf te raken.

    Vandaag moest ik weer werken en deze morgen wilde ik te veel tegelijkertijd doen en ik kreeg gelijk weer klachten. Ik zal dus moeten leren mijn manier van leven op een andere manier in te delen met meer rustmomenten. Ik heb ook een paar dagrn getwijfeld om medicatie te nemen maar ben vooralsnog blij dat ik het niet gedaan heb.

    Ik neem nu wel magnesium en zaffranax maar dat zijn geen medicijnen.

    Reageer
    #15

    Hoi FTP,

    Heel fijn dat het de goede kant op gaat! En ik denk dat als je ervaart dat de klachten dus echt stress zijn dat dit weer wat meer vertrouwen geeft dat je er zelf iets aan kan doen. Ook al is dat nog even puzzelen:-)

    Ik heb eerder iets over zaffranax gehoord. Heb je er baat bij?

    Reageer
Reageer op: Hypochondrie


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief