Hallo allemaal,
Ik ben al een tijdje bevriend met een goeie gast maar de laatste jaar is het wel wat moeilijker geworden. Ben er achter gekomen dat hij een heel zwaar pakket heeft. Zoals:
Nou ben ik best een makkelijke meid en breek niet gauw vriendschappen. Maar dit komt nu wel tegen de grens aan van mijn geduld. Nou heeft hij medicatie ervoor om het een beetje te remmen maar dat gaat ook niet altijd zoals het moet. Hij slikt momenteel 30 a 40 mg diazepam p.d. Dat was vorig jaar 160 mg. Hij wil wel afbouwen maar hij moet ook aan zijn onderliggende problemen werken. Heb vaker gezegd dat dat hoog gegrepen wordt voor mij en vaak begrijpt hij het dan niet en dan wordt ie boos. Hoge klanken kan hij ook niet tegen en mijn stem is best wel aanwezig. Dus als ik wat geïrriteerd ben kan ik best wel een hoge stem opzetten en dan wordt hij dus echt gauw boos. Ik doe ook gewoon werken en vaak verwacht hij ook dat ik maar altijd klaar sta voor hem terwijl ik toch wel moe ben na mijn werk. Dan raak ik ook geïrriteerd. Nou heeft hij zeker ook goeie kanten, doordat die goeie kanten beheersen vind ik het zelf niet nodig om een einde aan onze vriendschap te maken, maar mijn vraag is wel hier... hoe verder ermee omgaan ?? Heeft iemand hier ook ervaring mee met vrienden of in een relatie. Alle tips zijn welkom...
Een vriendschap of relatie is er om het beste in de ander naar boven te halen. Diegene leunt teveel op je, wil misschien niet echt wat doen aan de onderliggende problemen en ik denk dat je te aardig wil zijn voor de ander. Het lichamelijke stuk zou ie kunnen ondersteunen met wat voedingssupplementen die het zenuwstelsel ondersteunen en het lichaam helpen zelf stofjes als gaba aan te maken. Benzo's remmen de aanmaak van melatonine en zorgen voor verlies aan vitaminen en mineralen.
Verder kunnen er bewuste en onbewuste trauma's zijn waar ie aan zou moeten werken. Zou goed kunnen dat die persoon te maken heeft met een verloren tweelinghelft. Dat kan zich op allerlei manieren uiten. Er zijn wel therapeuten die ermee werken. Zo zit er een goeie in Eindhoven.
Goed om je grenzen aan te geven en misschien dat ie ervoor open staat dat je hem helpt zichzelf te helpen. Met hem nagaan wat hem goed doet, zodat ie minder afhankelijk van je is. Bijvoorbeeld de natuur in gaan of naar het buurthuis, een cursus doen, een boek lezen, muziek maken. Gewoon een paar voorbeelden. En kijken of ie andere steun zou kunnen vinden. Dat ie een telefonische hulpdienst belt of chat of dat ie een maatje zou kunnen vinden. Zo'n maatje zou hem kunnen helpen een beetje uit het cirkeltje te komen.
Zou ook in je omgeving er over praten.