Ik heb bijna 5 maanden geleden een vasectomie ondergaan. Vasectomie zonder scalpel en met open testiculaire einde. Ik vroeg de dokter om de bovenstr delen, de abdominale uiteinden van de vas deferens, een klein beetje meer dicht te branden. Om het risico op herkanalisatie te verkleinen. Een moeilijk herstel. Heb een maand vrij genomen van mijn werk. Alle richtlijnen gevolgd en veel rust genomen (op de bank) alleen het huis verlaten voor boodschappen.
Alles en elke beweging was de eerste maanden erg gevoelig. Wat gevoelig is gebleven zijn de twee abdominale dichtgebrande uiteinden van de zaadleiders. De twee bovenste delen omdat ik een vasectomie met open einde heb gehad. In september bijna een maand NSAID's geprobeerd: 2 x 600 mg ibuprofen per dag. Geen effect. Bij diverse andere urologen geweest en zij konden niets verontrustends zien op de echografieën. Vandaag kon ik eindelijk een afspraak krijgen met de uroloog die de procedure 5 maanden geleden uitvoerde. Hij zei dat alles heel vreemd was wat ik hem vertelde. Dat ik dit ongemak nog dagelijks heb. Hij zag niets abnormaals op de echo enz. Noch de aanwezigheid van vloeistof in het scrotum. Maar ik heb wel het gevoel dat mijn scrotum iets voller is dan voorheen. Niet zo groot als een sinaasappel ofzo, maar er zit wat meer massa in. Ik vertelde hem ook dat simpele handelingen, zoals mijn hand op mijn broek leggen, op mijn platte penis bij het dragen van gewone kleding en een beetje duwen, al ongemak geven. Omdat het druk uitoefent op de dichtgebrande delen binnenin.
Echter: ik heb geen pijn tijdens de ejaculatie etc. Geen enkele balgerelateerde pijn.
Hij stelde voor dat ik Redomex (Amitriptyline) zou gaan gebruiken. Hij zei dat zenuwpijn als een cirkel is en dat het een vicieuze cirkel/cirkel kan worden als het niet wordt gestopt met dit soort medicijnen. Na wat onderzoek te hebben gedaan, ontdekte ik dat dit werd gebruikt om depressies te behandelen. Ik ben erg terughoudend om dit soort medicijnen te gaan gebruiken. Ik ben niet de meest positieve en gelukkige persoon, maar ik wil absoluut niet afhankelijk worden van dat soort medicijnen. Hij zei dat als dit niet zou werken, ik in een pijnkliniek behandeld kon worden met een injectie om de zenuw in dat gebied te verdoven.
Mijn concrete vragen zijn:
-is er nog steeds een kans dat deze zenuwpijn aan de snij- en dichtgeschroeide bovenste uiteinden van de zaadleider vanzelf kunnen genezen? Dat de pijn uit zichzelf mindert…
Heeft iemand een soortgelijke situatie gehad? In mijn geval hebben we het over 4,5-5 maanden. Is het nog vroeg om aan medicijnen of andere methoden te denken? Blijkbaar bestaan er verhalen van mensen die in de loop van 6-12 maanden na de procedure beter zijn geworden. Maar misschien hadden deze mensen bal- en epididymis-gerelateerde problemen en geen verband met de zenuwen en de zaadleider waar deze was dichtgeschroeid? Door dit hele gebeuren voel ik me echt verdrietig en depressief.
Kan er mij iemand geruststelling of advies over geven? Alvast bedankt!
Ik denk dat je dit allemaal beter aan je huisarts of behandelend arts kunt vragen.
Of je huisarts een verwijzing naar een Pijnpoli vragen als zij het niet weten.
Op dit forum zijn geen artsen of andere specialisten aanwezig. Je zou dan het "geluk" moeten hebben iemand te treffen met dezelfde klachten. Maar zou die reageren, zegt dat nog niks over hoe het verloop bij jou zal zijn.