Afgelopen winter heb ik gedurende 8 weken een dubbel-J katheter gehad, vanwege letsel aan mijn urineleider (dit werd een week na mijn laparoscopische hysterectomie ontdekt). Deze katheter gaf vreselijk veel klachten van pijn, irritatie en aandrang (24 uur per dag). Diverse medicijnen (vesicare, betmiga, buscopan, tamsulosine) gaven veel bijwerkingen en geen of weinig effect. Wat uiteindelijk iets verlichting gaf was een combi van paracetamol, diclofenac, oxycontin, buscopan, tamsulosine (dubbele dosis) en zo nodig oxycodon. Als ik dan heel stil op de bank lag, met een warme kruik op mijn buik en zo oppervlakkig mogelijk ademde, dan had ik de minste klachten.
In januari is de katheter verwijderd en daarmee zijn de klachten met 80% verminderd. Helaas, er zijn nog steeds klachten van kramp in mijn blaasbodem, aandrang om te plassen en pijn in mijn (rechter) onderbuik.
Op de echo en CT-scan in maart was niets bijzonders te zien en er werd gezegd dat het kwam door littekenweefsel. Uroloog gaf aan dat hij niets kon doen en stuurde me terug naar de gynaecoloog, die ook niet weet wat ze er mee aan moet.
Vervolgens naar de bekkenbodemtherapeut, inwendige neurostimulatie, inwendige triggerpointmassage, dry needling en inmiddels 18 behandelingen PTNS verder heb ik nog steeds klachten. Ondertussen ook bij de osteopaat onder behandeling, zonder succes.
Inmiddels zeven maanden na het verwijderen van de JJ en nog steeds niet klachtenvrij. Heeft iemand hier ervaring mee? Tips? Wat kan de oorzaak zijn dat ik nu nog steeds klachten heb? En vooral: hoe kom ik van de klachten af?