Toen ik gesteriliseerd werd had ik me niet hoog genoeg geschoren, dat deed een zuster toen 'even'. Maar ik had wel, heel schaamtevol, een erectie.
Nu liet ik me, jaren ouder intussen, onlangs mijn prostaat onderzoeken, door een vrouwelijke huisarts. Weer een erectie. Erger nog, ik lekte voorvocht, het duwen tegen mijn prostaat maakte het er niet beter op. Kreeg papieren handdoekjes, ook om de gel tussen mijn billen weg te halen. Weer schaamte, niet te zuinig.
Ik ben benieuwd, hoe ervaren andere mensen, man, vrouw, dokter of verpleegkundige, het als de patiënt zichtbaar nat is, alsof er sprake is van opwinding. Terwijl, het overkomt je, je schaamt je ervoor. Graag reacties.
Als zorgverlener kijk je hier echt niet van op hoor. Het hoort ook wel deels bij het onderzoek en is er een gevolg van
Je hoeft je niet te schamen, elke professionele dokter weet hiervan. Het is een menselijk aspect, het kan eenmaal voorkomen. Om voor jezelf indien je wilt het ongemak wat weg te nemen kan je van te voren even subtiel vertellen hoe je je even voelt, nogmaals niets om voor te schamen. Ook vrouwen worden intiem onderzocht en zie de positieve zijde, soms met een beetje humor kan het voor beide ook een beetje grappig zijn en daar is niets mis mee.
Een aantal jaar geleden in de jaren 90 heb ik een inwendig onderzoek laten uitvoeren door een huisarts. Het onderzoek begon met het normale proces van het uittrekken van mijn ondergoed. Vervolgens voerde de huisarts een inwendig onderzoek uit en voelde daarbij. Nadat hij zijn handschoenen had uitgedaan, vroeg hij mij waar ik gevoelig was. Ik mompelde iets en hij merkte op dat het daar wat stug aanvoelde in de vagina. Daarna betastte hij mij met zijn vingers en vroeg of ik daar gevoelig was. Ik duwde zijn handen weg, maar hij ging door. Plotseling vloog de deur open en kwam zijn vrouw binnen. Ik bleef stil liggen en de huisarts bewoog niet. Zijn vrouw sloot de deur weer en ik kon me aankleden. Ik was jong en durfde verder niets te zeggen.
Vertel me hoe ik kan verbeteren...
Memo
Een aantal jaar geleden in de jaren 90 heb ik een inwendig onderzoek laten uitvoeren door een huisarts. Het onderzoek begon met het normale proces van het uittrekken van mijn ondergoed. Vervolgens voerde de huisarts een inwendig onderzoek uit en voelde daarbij. Nadat hij zijn handschoenen had uitgedaan, vroeg hij mij waar ik gevoelig was. Ik mompelde iets en hij merkte op dat het daar wat stug aanvoelde in de vagina. Daarna betastte hij mij met zijn vingers en vroeg of ik daar gevoelig was. Ik duwde zijn handen weg, maar hij ging door. Plotseling vloog de deur open en kwam zijn vrouw binnen. Ik bleef stil liggen en de huisarts bewoog niet. Zijn vrouw sloot de deur weer en ik kon me aankleden. Ik was jong en durfde verder niets te zeggen.Heb er een trauma van overgehouden.
Toen ik op 18 jarige leeftijd aan de pil ging werd je door de huisarts onderzocht ik moest me helemaal uitkleden hij nam mijn bloeddruk op voelde aan mijn borsten. Daarna werden de steuntjes uitgeklapt waar ik mijn voeten in moest zetten hij pakte een speculum en bracht hem in sperde hem open en keek aandachtig. Toen hij het speculum had verwijderd deed hij handschoenen aan en bracht 2 vingers in , toen dat klaar was ging hij met 1 vinger bij mij vanachteren naar binnen! Toen ik aan mijn moeder vertelde wat hij allemaal gedaan had zei ze je wilt bij de volwassenen horen dan wordt je ook als een volwassene onderzocht.
Iedere keer als je voor een herhalingsrecept kwam werd je opnieuw onderzocht de ene keer naakt de andere keer alleen van onder naakt dit herhaalde zich tot in de jaren 90