[color=#000080][/color]
geachte :ik ben een vrouw van 44 jaar ,ik had heel veel vertrouw aan mij huisartes ,ik kan alles tegen hem zegen,maar nu hij is mij zat,ik had hem nodig,Ik ging bellen naar de assistent en vragen of hij kan mij trug bellen,hij belt mij en toen zegt het is altijd dezelfde bij jou,en dat kost tijd , Ik voel me zo vreselijk gekwetst,verdrietig ,en nu ik durf niet meer te bellen , Ik mis hem zo ik voel mij zo eenzaam en alleen ik heb niemand om me te praten ,wat moet ik doen????????Ik voel me nu heel erg in de steek gelaten en weet niet of ik het tegen hem moet
zeggen, omdat ik bang ben dat het laatste beetje vriendschap ook verdwijnt,ik ben ook borderline ,ik denk aan zelfdoding ik kan niet meer niemand wil me helpen ik wil gewoon dood ik ben paar keer seksueel misbruik in mijn juged en ook 5 jaar geleden,herleven alles weer elk dag voelen ruikenen zien,Ik weet het niet hoor, ik kan gewoon niet meer. Ik wil me niet meer zo voelen,ik ben even hopeloos nu en heb geen zin meer in het leven.iK WIL ALLEEN MAAR EVEN SCHRIJVEN.
Ik word moe.. van alle gedachtes in mijn hoofd,
[b][/b]Mir, ik heb zin om hier iets aan te doen, dit is kennelijk een allochtone vrouw die door haar huisarts schandalig wordt behandeld.
Die huisarts weet overigens niet voldoende over de stoornis borderline.
Deze vrouw heeft maatschappelijk hulp nodig om te praten. Dat is niet de taak van de huisarts. Ik begrijp dat de huisarts dit tijdverspilling vindt maar hij had niet zo mogen reageren. Hij had beter kunnen zorgen dat ze hulp krijgt zodat ze verder komt.