Hallo lezers! Hoe belangrijk is het dat iemand met borderline een diagnose en hulp krijgt? Ik heb iemand in mijn omgeving die naar alle waarschijnlijkheid borderline heeft. Is het belangrijk om haar hier mee te confronteren zodat ze er hulp bij kan krijgen of is het juist voor mensen met borderline een strijd om dit te weten omdat er een stigma op ligt en je dan het idee hebt anders te zijn? Wat is het beste voor haar, wat ik hiermee doe? Ik hoor graag persoonlijke ervaringen en meningen, en professionele visies op deze situatie! Alvast hartelijk bedankt voor het reageren.
Confronteren waarmee? Dat jij "denkt" dat ze borderline heeft???
Jij moet er eigenlijk helemaal niets mee doen. Ze zal zelf hulp moeten zoeken. Als ze een psychische stoornis heeft, dan ervaart ze zelf ook problemen.
Je plakt nu zelf sticker op iemand en vraagt vervolgens of diegene dan het gevoel kan krijgen dat daar een stigma op ligt....
Ik vind het sowieso raar dat je dit op een forum vraagt, ipv met die persoon zelf te bespreken.
En dan bedoel ik niet haar er mee confronteren, maar normaal bespreken. Bijvoorbeeld in de zin dat je je zorgen over haar maakt.
Dan is het aan haar hoe ze daar op reageert en of ze daar iets mee wil doen.
De situatie is natuurlijk een stuk uitgebreider en complexer dan hoe ik het hier op een forum wat anoniem probeer te verwoorden.. ik probeer ervaringen en meningen te verzamelen over het krijgen van een diagnose borderline en de gevolgen daarvan. dus als je daar wat info over hebt, hoor ik het graag
Ervaringen worden hier vrijwel niet gedeeld, ik denk dat je dan beter op een plek/platform kunt zoeken waar bijvoorbeeld lotgenoten of familie/vrienden van lotgenoten samen komen.
En informatie kun je zelf ook opzoeken, op dit forum zijn geen artsen of andere specialisten aanwezig om dergelijke informatie te verstrekken. Informatie die je dan krijgt, wordt ook geknipt en geplakt van internet. Thuisarts.nl is een site waar huisartsen naar verwijzen, misschien kun je daar wat vinden.
En nogmaals:de enige die een diagnose kan en mag stellen, is een arts/psycholoog/psychiater, nadat de patiënt daar zelf onder behandeling is geweest.
"Ik denk dat X borderline heeft" op basis van zelf vergaarde informatie, heeft nergens enige rechtsgeldigheid.
Ik zou het dus echt eerst met je vriendin bespreken.
En dan vooral ook dat voor ze die diagnose eventueel zou krijgen, daar heel veel gesprekken, onderzoeken en testen aan vooraf kunnen gaan. En dat als ze een diagnose heeft, dat nog niet is gezegd dat het daarmee klaar is. Want wil je deze diagnose bijvoorbeeld bij instantie's gebruiken,is er kans dat er nog een herkeuring gedaan wordt, waar niet altijd hetzelfde uit hoeft te komen.
Niet iedereen vindt dit een aangenaam traject,want juist dan krijg je het gevoel anders te zijn, niet geloofd te worden en van het kastje naar de muur gestuurd te worden. Plus dat je na een diagnose wel echt een stempel hebt in de zin dat het ook tegen je werken kan, denk bijvoorbeeld aan sollicitatie's en dergelijke dingen.
Als zij zelf vindt dat ze zo kan functioneren, vind ik dat je haar wel heel goed duidelijk zou moeten maken waar ze in stapt en wat voor haar uiteindelijk het voordeel zou kunnen zijn als ze zich laat diagnosticeren.