Serotoninesyndroom

  • #31

    @maartje

    Hoe gaat het nu?

    Ik zou je graag eens willen spreken hierover. Zelf heb ik last van allerlei datsoort klachten

    Reageer
    #37

    Ik zie dat dit draadje alweer behoorlijk oud is. Toch wil ik mijn ervaring delen mbt het serotoninesyndroom.

    Laat ik voorop stellen dat ik (waarschijnlijk) een lichte al dan niet redelijk serieuze vergiftiging heb doorgemaakt en dus niet opgenomen ben geweest in het ziekenhuis (hoewel het niet veel scheelt).

    Mijn situatie was als volgt:
    Vanwege een hardnekkige depressie/angststoornis gebruikte ik al meer dan een jaar Citalopram (SSRI). Mijn dagelijkse dosis was 30mg per dag.
    Omdat ik na een half jaar het leven weer zag zitten en letterlijk verlichting voelde alsof alle zware lasten van mijn schouders vielen, ben ik (tijdelijk) weer gaan leven als vroeger en zo sloop ook overmatig alcoholgebruik en zo nu en dan drugsgebruik in mijn weekendroutine. Daar ging ik heel lang goed op (geestelijk gezien, lichamelijk natuurlijk desastreuze).

    Er deed zich een weekend voor waarop ik over veel van mijn grenzen (moest?) ben gegaan. Veel feesten maar ook verplichtingen. Weinig slaap dus, veel alcohol en ook drugs om het weekend zonder instorten door te komen. Naar instorten deed ik wel, uiteindelijk (logisch).
    Hoewel ik compleet uitgeput was kon ik niet slapen en kreeg eerst ik last van zeer rusteloze spieren (verkramping, spasmen, drang tot bewegen door ongemak). Al snel volgde ook een zeer hoge hartslag en een onaangenaam intens brandend gevoeld door mij hele lichaam (vooral romp, maar ook armen en benen). Het leek of ik over mijn hele lichaam ernstig verbrand was door de zon. Langzaam kwamen er ook paniekaanvallen met zeer heftige koude aanvallen, kippenvel en beven. Door de enorme onrust en gevoel van onbehagen/angst ging ik ijsberen. In de badkamer keek ik mijzelf in de spiegel en zag ik dat mijn pupillen bijna zo groot waren als mijn oogleden. Hoe hard ik mijn best ook deed te kalmeren, dit hielp niets en langzaam drong het tot mij door dat ik te ver ben gegaan en ik, naar alle waarschijnlijkheid, mijzelf had vergiftigd door de combinatie van Citalopram, veel alcohol en drugs.

    Toen de paniek nog verder toesloeg en autonome functies ongecontroleerd leken te worden geactiveerd heb ik hulp ingeschakeld van naasten die op mij hebben gelet. Door te blijven kalmeren heb ik uiteindelijk 48uur klachten weten te doorstaan onder toezicht van naasten. Gelukkig is het niet verder geëscaleerd, en ben ik mij gaan realiseren dat een vergiftiging zeer abrupt en snel kan toeslaan. Tevens, als het eenmaal zo ver is, kan je de werking niet ongedaan maken en dat maakt alles nog veel beangstigender/onvoorspelbaarer.

    Voor mij is dit een zeer nuttige les geweest om mijzelf tot orde te roepen en na te denken over de consequenties van grenzeloos/onverantwoord gedrag.

    Wees jezelf bewust van het feit dat het serotoninesyndroom een serieuze aandoening is met eventuele heftige gevolgen. Gebruik je verstand door niet (zoals ik) grenzen op te zoeken of er overheen te gaan, en te denken dat dit niet zo snel gebeurd. Het kan toeslaan, zeer onverwachts, en zonder voorafgaande signalen.

    En gewaarschuwd mens telt voor twee.

    Reageer
    #38

    Ik heb vermoedelijk last gehad van het serotoninecsyndroom na 8 jaar tramadol gebruik. De endocrinoloog kijkt nu na of mijn bijnierschors wellicht schade heeft opgelopen. Verdiep je in de rol van je bijnierschors, en probeer eens wat magnesium voor je kan betekenen!

    Reageer
Reageer op: Serotoninesyndroom


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief