Dag lezers,
Op 30 juni heb ik geschreven over mijn operatie en nu het vervolg over hoe het verder gegaan is.
Na de operatie had ik pijn met poepen en dit werd steeds erger. Na 2 weken heb ik het ziekenhuis in Beverwijk gebeld en mocht langskomen. Er werd mij destijds verteld dat herstel lang zou duren omdat de wond steeds opengaat met poepen. Ik moest hier doorheen en mocht over 4 weken terugkomen.
Twee weken geleden weer geweest en ondertussen is er een nieuwe aambei uitgekomen. De specialst vroeg mij om de week erna langs te komen om elastiekjes te zetten. Dit zou afgelopen donderdag gebeuren. Ik donderdag dus naar het ziekenhuis en kreeg een kijker ingeschoven zodat ze aan de slag konden. Snel stopten ze ermee en vertelde mij dat ik wondjes had gekregen waardoor ze geen elastiekjes kunnen plaatsen.
Sterker nog, ik mag aanstaande vrijdag wéér onder gehele narcose. Ze gaan proberen de wondjes weg te halen en spijten dan botox in mijn kringspier. Deze staat zó gespannen dat ik daardoor nieuwe aambeien heb gekregen.
Ik ben nu een kleine half jaar verder en begin best moedeloos te worden. Ik begrijp (en de specialisten gelukkig ook) waarom ik al die weken na de eerste operatie zo'n pijn bleef houden.
Ik hoop dat ik vrijdag zo goed geholpen zal worden dat ik er van af ben. Het is écht vervelend om dagelijks te moeten martelen op het toilet. Hoe goed en gezond ik ook eet het blijft klote om te poepen.
Op mijn vraag of die wondjes waren ontstaan door de eerste operatie kon de specialist geen antwoord geven. Ook kon hij mij niet vertellen wat mogelijk de oorzaak was omdat mijn ontlasting altijd zacht is.
Helaas (nog) geen positief en succesvol verhaal van iemand die aambeien heeft.
I'll keep u posted na mijn tweede behandeling as vrijdag.
Groet,
Tim uit Alkmaar