Mijn vrouw moet binnenkort voor een trommelvlies operatie naar de Bergman kliniek. Nu hoorde ik via via dat daar nu heel veel stress is onder het personeel omdat de nieuwe eigenaar druk bezig is om kosten te besparen. Deze operatie is gelukkig niet levensbedreigend, maar ik zou het toch vervelend vinden als een overspannen arts, die slecht slaapt door de stress, aan deze operatie begint. Is een nieuwe trommelvlies operatie een lastige operatie met veel risico's? En kan daar veel mis gaan?

Dit vind ik eerlijk gezegd een heel raar bericht.
Denk je dat er in andere klinieken en ziekenhuizen geen hoge werkdruk is?
En wie zegt dat de arts die je vrouw gaat opereren overspannen is?
Bij iedere operatie kan wat mis gaan en zijn risicos aan verbonden.
Ga dan naar een andere arts, als je zo weinig vertrouwen in Bergman hebt............

Bedankt voor je bericht, maar je geeft geen antwoord op mijn vraag Suus. En ik vind het dan ook een beetje een "raar antwoord". De vraag was: Is een nieuwe trommelvlies operatie een lastige operatie met veel risico's? En kan daar veel mis gaan? Een andere kwestie is dat ik geen groot voorstander ben van de vergaande vercommercialisering van de zorg en als ik van een oud medewerker hoor dat de nieuwe investeerders daar stevig in de kosten aan het hakken is en er een hoop stress is, dan kan ik me voorstellen dat dat mogelijk een negatief effect heeft op de prestaties van het personeel daar en ik weet niet of ik me daar lekker bij voel. Niet zo vreemd toch?

Of het een lastige operatie is, zou je aan een arts moeten vragen en die zijn hier niet.
En wat ik al schreef,ook bij de meest simpele operatie kan wat mis gaan met gevolgen waar je de rest van je leven last van blijft houden.
Het zegt dus niks over de operatie.
En overal in de zorg is de werkdruk enorm,in de ziekenhuizen net zo goed,praat dan ook eens met medewerkers van andere klinieken en ziekenhuizen, dan laat je je nooit weer ergens opereren......
Als je wilt weten hoe het gesteld is met de geestelijke gezondheid van de arts van je vrouw, moet je die vragen hoe die de werkdruk ervaart en of die de uit te voeren operatie als makkelijk ziet of niet.
Dat is de enige die je vraag echt beantwoorden kan.
En wat ik ook eerder zei, je kunt er natuurlijk voor kiezen de operatie in een ziekenhuis uit te laten voeren, niemand verplicht je naar Bergman of een andere privekliniek te gaan.

Je raakt een gevoelige snaar Suus. Ik denk dat werkdruk iets anders is dan stress op het werk. Een arts kiest ervoor om zijn leven in dienst te stellen van het beter maken van mensen. Dat daar druk bij komt kijken lijkt me logisch en daar hebben ze bewust voor gekozen en zijn ze op getraind. De artsen die ik ken (verdienen best heel behoorlijk en ik denk terecht) maar ze komen terecht in een situatie die ze niet gewend zijn. Ineens is hun vak een melkkoe geworden voor snelle geld jongens. Bovenop de druk die het vak sowieso al met zich meebrengt, zit er nu een manager in hun nek te hijgen die waarschijnlijk alleen maar lult over "shareholders value" en aan zijn eigen bonus denkt. Resultaat, nog meer werken en minder tijd voor goede begeleiding van de patiënten en zoveel mogelijk patiënten in een zo kort mogelijke tijd door het ziekenhuis jagen. Ik kan me heel goed voorstellen dat ze daar ongezonde stress van krijgen en dat lijkt mij een slechte zaak. En jij mag daar anders over denken.

Zou jij bij de arts die je vrouw gaat opereren geen gevoelige snaar raken door hem of haar overspannen te noemen?
Alleen maar omdat je via via hebt gehoord dat de werksituatie in de kliniek is veranderd?
Je trekt een conclusie over iemand waarvan je helemaal niet weet of dat waar is en dat vind ik een slechte zaak.

Toevallig is een goede vriendin van mij het afgelopen jaar twee keer geopereerd, de eerste keer in een prive kliniek en de tweede keer in een academisch ziekenhuis. In die kliniek is van alles fout gegaan, maar dat had niks met de werkdruk te maken, maar juist met "9 tot 5 mentaliteit" in die kliniek.
Omdat iedereen om 17.00 vrij was, werd zij daar met complicaties gewoon de deur uit gezet.
Van de beloofde luxe en extra zorg en aandacht die de kliniek beloofde, heeft zij niks gemerkt. Zodra de werkdag voorbij was, leverde er niemand meer zorg.
Waardoor ze dus na een relatief simpele ingreep nu blijvende klachten heeft.
Dat benadrukten verschillende medewerkers in het ziekenhuis, toen dat ter sprake kwam, dat er vaak in de klinieken geen stap harder of extra gezet hoeft te worden en dat na kantooruren helemaal geen service meer geleverd wordt.
In de ziekenhuizen is men klaar als de laatste patient geholpen is. En dat kan door spoedgevallen tussen de geplande zorg door, soms uren later zijn dan op het rooster staat. Er is daarom ook de klok rond personeel aanwezig.
In de priveklinieken komen sowieso geen spoedgevallen tussen door en is veelal ook geen overnachtingsmogelijkheid, waardoor na de laatste patient van de dag, iedereen naar huis kan.
Misschien is de werkdruk gedurende die werkdag dan wel hoog, maar het salaris is daar ook naar,maar alle medewerkers draaien alleen dagdiensten en werken veel minder uren dan de medewerkers in een ziekenhuis.
Daarnaast kiezen zij er voor in een prive kliniek te gaan werken, net zo als hun patienten er voor kiezen naar een kliniek te gaan ipv naar een ziekenhuis.

Dus nogmaals, vind jij het een risico om voor een kliniek te kiezen, doe het dan niet.
Mijn vriendin doet het in ieder geval nooit weer.