Zo, de tijd tikt verder, en ook ik heb last van een dunne huid. Even stoten en hup weer een bloeduitstorting of het springt direct open. Simpele hechting en het ene hersteld en maar weer afwachten op het volgende.

Het is echt heel vervelend die dunne huid. Is er nu echt helemaal niets aan te doen???

 

Ben je met die klacht ook bij een dermatoloog geweest?

Ik ben 51 jaar en heb dit probleem al 5 jaar, ik slik vitamine en heb noet de indruk dat het voor.mijn huid helpt. Mij is verteld dat het komt omdat ik exceem patient ben. Ik denk dat je gewoon pech hebt als je het hebt. Vind het in de zomer wel altijd moeilijk, mensen kijken naar je armen of je afgeslacht bent. En ja voorzichtig zijn, snap ik. Maar daar ben ik te actief voor??

sinds ongeveer een half jaar zelfde probleem: heb jonge pup en nu steeds bloedende wondjes op handen en onderarmen. Ook na saunabezoek verschijnen er soms paarse vlekken die er heel lelijk uitzien. Heb bloedgroep O negatief en weet dat je daardoor dun bloed hebt. Bij operaties is het goed dit te vermelden, maar veel artsen hebben daar geen benul van. Ben 65 jaar en het is heel vervelend!

Ik heb hiervan al last sinds mijn 45ste vooral op mijn atmen. Ik ben zwaar eczeem patient en komt door het jaren smeren van cortisonen. Niks asn te doen. Ik ben nu 51 en het wordt met de jaren erger.

Hoi,dacht dat ik de enige was.

Ben nu 45 en heb al jaren dat alles meteen een wondje is.Vandaag was ik met een hond aan het spelen en mijn arm is vol gaatjes.De hond hapte naar zijn gevoel maar mijn huid kan dat niet hebben.Het boeit me verder niet veel.Je kan daardoor wel voorzichtig gaan doen.Dan ben je steeds aan het opletten met alles.Ik kies ervoor om letterlijk mijn wonden wat vaker te likken.Heb wel overal littekens en rode plekken maar zou er niet aan moeten denken rekening te houden met dit.Deze recente hondenbeet had ik kunnen voorkomen door niet met die hond te spelen.Ik zou zo niet willen leven om maar altijd alles te moeten laten.Ik accepteer dat mijn huid gebruikerssporen heeft en ik doe gewoon alles wat ik wil.De maatschappij is een wildernis en je hebt geen leuk leven als je er met spierwitte schoenen doorheen moet lopen.Accepteer dat je schoenen vuil worden en geniet gewoon.Dat wil ik meegeven aan mensen die dit lezen en hetzelfde hebben.

Ik ben 61 jaar sinds 2 jaar heb ik diezelfde verschijnselen. Bij de minste druk op mijn armen heb ik lelijke blauwe plekken die bulten vormen door het daar onder opgehoopte bloed en welke soms open scheuren. Ook als ik ergens langs schuur met mijn arm komen er hele stukken vel los, ook mijn dokter zegt dat er niets aan te doen is. Mijn armen zien er echt niet uit en ik schaam me ervoor. Ik vind het absurd dat hier geen oplossing voor te vinden is er wordt hier volgens mij ook helemaal geen onderzoek naar gedaan, waarschijnlijk niet belangrijk genoeg, heel jammer.

Ik ben pas 39 maar heb hetzelfde probleem met mijn benen. Ben afgelopen week door mijn enkel gegaan en hierdoor gevallen en mijn been ligt helemaal open (een wond van 30 bij 6 cm), ze konden het niet hechten omdat de huid te dun is. Een ander krijgt dan een blauwe plek of wond maar bij mij wordt de huid gewoon van mijn been afgestroopt. Dit is al de 3e keer in een jaar dat ik zo'n wond op een been heb. Het herstelt heel langzaam en slecht en er blijve lelijke plekken over. Ook blauwe plekken gaan niet weg. De vorige keren was het een klein stootje ergens tegen aan, ik voelde het nauwelijks maar mijn halve huid ligt er dan af. Ik ben hartstikke voorzichtig. De huisarts geeft aan dat er niets aan te doen is en er is ook geen duidelijke oorzaak. Ik wordt er wanhopig van, weet gewoon niet meer wat ik nog kan doen om het te voorkomen. Het dragen van steunkousen helpt ook niet. Ik lees hier dat iemand vitamine C gebruikt, helpt dit echt, wordt de huid daar dikker van?

Jodiumgaas erop, en dat weer bedekken met sensitive pleister of verband

Door cortisode zalf en een super dunne huid gekregen.

Ben er mooi klaar mee