Ik ben bij de dokter geweest. Ik heb mijn verhaal gedaan en ze heeft de plekken onderzocht en zag geen afwijkende plekken. Ook had ik geen opgezette klieren of andere dingen. Ik zei dat ik het spannend vond om bloed te prikken omdat dit heel veel spanning met zich meeneemt. Ze zag ook geen aanleiding om het wel te doen. Kan ik het nu loslaten?
Ik heb een verwijsbrief aangevraagd dus stappen wat betreft psyche worden ondernomen.

Nu merk ik dat het loslaten het moeilijkste is. Mijn man pakte me vanavond (lief bedoeld) vast en nu zie ik meteen een rode plek op mn arm. En ook stootte ik zacht tegen een deurpost en ook meteen een rode plek en angst voor dus 2 nieuwe blauwe plekken.
Dat rode blijft ook echt lang. Is het wel normaal dat je na enige iets harder dan normale aanraking je huid zo gevoelig is? Waar ligt het dan aan?

Er zijn mensen die heel snel blauwe plekken krijgen. Soms kan dat hormoon gerelateerd zijn. Maar het is dan toch een onschuldig verschijnsel

Okee dankjewel.
Ik heb nu ook ontstoken tandvlees en dus met een stokertje tussen mijn tanden gedaan. Dat bloedde best wel. Ik moet nu proberen dit los te zien van mijn blauwe plekken (leukemie -> bloedend tandvlees) maar is weer lastig voor mij. Is ontstoken tandvlees een veel voorkomend probleem? En kan ik dit loszien van mijn blauwe plekken?

Ja en vooral bij slechte mondhygiene

Ik vroeg me nog iets af, ik heb bijvoorbeeld best al wel wat spataderen hier en daar. Geen dikke opliggende, maar onder de huid. Blauw, paars.
Ben lang en slank, maar je ziet mijn aderen vooral op mijn benen goed zitten. Kan dat bijvoorbeeld samengaan met snel blauwe plekken krijgen?

Ik zou het zo niet kunnen zeggen

Het vervelende van dit alles nu is dat ik het wil laten rusten, maar nu ben ik afgelopen nacht denk ik ziek geworden. Ik werd wakker met krampen en toen kreeg ik diarree. Na 1x geweest te zijn voelde ik me zwak en heb ik zere gewrichten. Ook erg moe. Ook dit moet ik proberen los te zien van leukemie, maar omdat diverse symptomen naar mijn idee verschijnen krijg ik het niet uit mijn hoofd. Het is echt zo'n strijd.. Kan buikgriep gepaard gaan met zere gewrichten, en kun je 1x diarree krijgen? Mn ontlasting daarna was wat minder waterig, wel meer een vaste vorm maar niet zoals het hoort te zijn nog.

Het kan allemaal en heeft helemaal niks met leukemie te maken

Hi John, ben ik weer. Ik heb gisteren nog 2x diarree gehad en nu nog wat hoofdpijn, vanmorgen wakker met een zere keel maar dat is nu weg. Ik heb nog steeds de focus op blauwe plekken, ik heb er niet meer bij zien komen. Maar toch blijft de focus zo aanwezig.. Ook met dat ik nu ziek ben, alles tel ik bij elkaar op. Ik denk er nu over om bloed te prikken vd zekerheid maar van dat idee alleen al word ik onpasselijk. Wat is wijsheid verder (buiten het feit dat ik psychische hulp nodig heb)? Het komt niet uit mijn hoofd en ik weet niet wat mij helpt om het los te laten.

Ik denk niet dat ik iets kan verzinnen of bedenken dat jou gaat helpen. Heb ik al geprobeerd. Zolang jij van alles bij elkaar blijft rijmen wat niks met elkaar te maken heeft en daar een verzonnen label leukemie op plakt, helpt niks. Behalve psychische hulp. Bespreek het met je huisarts en vraag of je terecht kunt bij de praktijkondersteuner GGZ van de huisarts

Ja.. Dat is ook zo. Ik denk in die zin dat niemand me ook echt gerust kan stellen. Dat maakt het dan ook zo eenzaam en moeilijk. Je wil het niet, maar het is er wel.
Moet ik mijn klachten met de huisarts bespreken of psychische bedoel je?

De psychische klachten bedoelde ik.

De andere klachten kun je natuurlijk ook bespreken, maar voor je angsten zou je echt wat hulp kunnen gebruiken

Ik ben vorige week vrijdag bij de dokter geweest en eigenlijk toen al besproken, alleen toen nog echt de blauwe plekken. En daarna dus ziek geworden, diarree, spierpijn, hoofdpijn enz.
Is het dan verstandig om nog een keer te gaan?
Ook mn psyche besproken, ze heeft een verwijsbrief gemaakt. Ik heb met mn zorgverzekering gebeld en nu op zoek naar de juiste psycholoog.

Wat ik ook zat te denken, heb je bij leukemie dat de plekken erger worden, groter bijvoorbeeld? En niet weggaan/verkleuren?
Dat heb ik niet bijvoorbeeld. Het vervaagt wel.

En het stomme is, ik ben de enige van ons gezin die diarree heeft (niet dat ik dat een ander gun 🤭🤭). Dan denk ik mijn weerstand is naar z'n grootjes.