Hallo,

Ik ben 34 jaar heb een leuke vriendin en gezonde zoon. De laatste tijd heb ik constant het gevoel dat anderen me homo vinden, terwijl het niet rechtstreeks in me gezicht gezegd wordt, maar voor mijn gevoel vaak met een knipoog of "geintje". Ik merk aan mezelf dat ik hierdoor onzeker en angstig wordt en nog minder zelfvertrouwen krijg. Ben me constant aan afvragen wat er dan zo homo aan mij is. Ik ga me anders proberen te gedragen, letten op me handen etc.. Sociale dingen probeer ik soms uit de weg te gaan. Bewust stoerder over te komen om maar aan de verdenking te ontvluchten. Als het over homos gaat, krijg ik een rode kop omdat ik bang ben dat ze stiekem mij ermee bedoelen.Ga googlen naar dit soort problemen. Kijken naar foto's van mezelf of ik iets vrouwelijks kan ontdekken. Ben nooit echt een type geweest dat op de voorgrond moest staan en ben erg verlegen geworden, maar het lijkt nu alleen maar erger te worden. Mijn vriendin is super gek met me en ik met haar. Ze windt me enorm op als we seks hebben. Als ik haar in lingerie zie of naakt windt het me op en krijg ik echt zin in haar. Seks met haar is ook echt goed. Laatst kreeg ik een compliment van een super mooi vrouwtje van wa't een mooie kerel ben je en dan bloos ik ervan. In vergaderingen of op sporttraining probeer ik maar niet al teveel te zeggen, bang om te horen te krijgen hier daar heb je die gay ook weer. Ik weet dat het me niet iets zou moeten doen, waarom maak ik me er dan zo druk om? Het is zelfs zover dat ik bewust naar kerels of vrouwen ga kijken om maar te kijken of ik er opgewonden van raak. Dan kijk ik op internet of het me opwindt of niet. 2 kerels doet me echt niets. 2 vrouwen of een heterostel met elkaar daarentegen.als ik bij me vriendin in bed lig ga ik er bewust op Letten of ik wel een erectie van haar krijg. 8 jaar lang nooit een probleem mee gehad en nu opeens vraag ik me zoiets af en hoe meer je zoiets afvraagt hoe lastiger het dan wordt.

Ik ben wel iemand die vaak omschreven wordt als type dat veel beren op de weg ziet. Kritiek kan ik slecht tegen. Doe gewoon echte mannendingen als naar de voetbal/gamen etc.. Ben vrij negatief ingesteld en kan mensen slecht vertrouwen.

Weet niet zo goed wat ik er verder mee moet maak mezelf beetje gek zo. Het nadenken houdt niet op zo.

Er is dus in feite geen enkele reden om aan je geaardheid te twijfelen. Je bent onzeker en hebt gebrek aan zelfvertrouwen. Je hebt het gevoel en je denkt....maar concrete aanwijzingen zijn er niet dat anderen je voor homo verslijten.

[quote]Ik ga me anders proberen te gedragen, letten op me handen etc.. Sociale dingen probeer ik soms uit de weg te gaan. Bewust stoerder over te komen om maar aan de verdenking te ontvluchten.[/quote] Dit is nou juist wat je NIET moet gaan doen. dat komt onnatuurlijk over en dan val je juist op....het past namelijk niet bij je.
Wees gewoon wie je bent ! Wat andere denken is niet belangrijk. Ze denken toch wat ze willen en daar heb je geen invloed op.

Misschien zijn een aantal vrouwelijke eigenschappen (iedere man heeft die) iets meer ontwikkeld dan bij anderen. Maar dat maakt je nog lang niet homoseksueel. Sterker nog, het zijn juist die eigenschappen die je voor vrouwen bijzonder aantrekkelijk maakt.

Moet je met zoiets naar een psycholoog? Nou ja het gevoel, merk echt wel dat mensen soms met een geintje zeggen homo of dame ofzoiets. Wat is het dat je je erom druk maakt en waarom wordt je er rood van als het over homo's gaat? Schaamte dat iedereen voor je gevoel jou een homo vindt?

Schaamte zou kunnen, maar ook onzekerheid en je ongemakkelijk voelen.
Je zou inderdaad naar een psycholoog kunnen gaan.

Het voelt als een eindeloze discussie die moeilijk los te laten is. Ik heb het een tijdje geleden ook gehad met wat rode vlekjes op mijn arm. Het moest haast wel iets ergs zijn, na wat onderzoeken tot aan een internist aan toe bleek er niets ernstigs uit. Huisarts heeft me toen eens doorgestuurd naar een praktijkondersteuner die me boeken als mindfullness en beren op de weg liet lezen.

Dit voelt een beetje als dezelfde eindeloze discussie.

Met mindfullness heeft dit niet veel te maken. Het gaat hier vooral om je zelfbeeld en je onzekerheid. Je hecht er veel te veel waarde aan wat anderen van je en over je denken. Een psycholoog zou hier bij kunnen helpen als je dit zelf niet kunt oplossen.

Ben inmiddels gescreend bij een psycholoog en ga daar specialistische hulp krijgen.Daar zijn klachten naar voren gekomen met mbt sociale fobie en ocs. Momenteel voel ik me hoofdzakelijk somber. Controleer mezelf nog steeds of ik op mannen zou vallen de hele dag houdt het me bezig. Mijn libodo richting vrouwen is helemaal weg. Van homo porno naar hetero porno naar lesbisch porno en maar checken voor bevestiging. Voel me elke dag gespannen en slecht tot het misselijke aan toe en krijg de gedachten en piekeren niet meer weg.

Iemand nog wat tips om me beter te voelen? Snap het niet jarenlang geilen en masturberen op meiden. Goede seks gehad. Nu wat minder uiteraard. En omdat je het gevoel hebt dat anderen je homo zouden vinden zo laag aan wal raken.

Dat ik net vader ben geworden, zou dat ook nog wat met de situatie te maken kunnen hebben?

Het zou dan goed zijn als je snel bij de psycholoog terecht kunt om gericht hulp te krijgen.
Je zou in ieder geval moeten stoppen met het zoeken naar bevestiging. Dat je net vader bent geworden kan ook voor onzekerheid zorgen.

Ik was de eerste 2 weken dolgelukkig. Maar het is daarna minder geworden met alle drukte. Tijdje thuis gezeten van het werk. Voelde me depressief en had nergens meer zin aan, veel gepieker. Voelt allemaal onwerkelijk. Het twijfelen aan alles en nog wat vooral het bovenstaande is erg vervelend vermoeiend. Erg moeilijk om mee te stoppen.

Toen de kleine er nog niet was maakte ik me daar erg zorgen over. Of alles wel goed zou gaan, syndroom van down etc..

Dat zit natuurlijk vooral opgesloten in de OCS. Er is op dit moment weinig wat je er zelf aan zou kunnen doen. In ieder geval wel proberen te stoppen met zoeken naar bevestigingen. Therapie zal uiteindelijk de oplossing moeten zijn