Hoi
Ik ben maandag voor de 2e keer naar een psychologe gegaan. Dit heeft heel wat los gemaakt. Sindsdien heb ik elke dag past van wat ik denk dat het angstaanvallen zijn. Ik heb het al opgezocht maar het komt maar deels overeen.
Vaak komt het op als ik rustig ergens zit, hoeft niet per se. Ik krijg het benauwd en hap naar adem, als ik echt in paniek schiet dan voel ik nog steeds een zwaarte op mijn borstkas maar langs de andere kant dan krijg ik wel meer lucht. Uiteindelijk mondt dit wel uit in hyperventilatie.
Er zijn wel emoties die loskomen maar het is raar dat het opkomt als ik rustig ben.
Tegen buitenkomen zie ik op omdat er zoveel prikkels zijn die mij beïnvloeden. Deels voel ik wel dat ik ze blokkeer maar toch komt er nog veel binnen.
Ah ja, tijdens zo'n aanval dan blokkeert alles zo wat vanaf mijn borstkas, maar zelf ik dan aan niks denken, ik kan precies ook niet zeggen wat er scheelt, ik voel veel maar kan het niet onder woorden brengen. En ik voel ook een soort van leegte. Het is zo wat alles door elkaar. Daarnaast voel ik mij nerveus. En als er teveel gaande is zakt mijn ademhaling precies.
Ik vind het verwarrend. Maar ik heb er opnieuw dagelijks last van. Meestal duurt het op de ergste momenten een half uur. Als ik 'eruit' ben dan heb ik vaak last van huilbuien. Ook tijdens zo'n aanval is het moeilijk om connectie te maken met mijn omgeving. Ik hoor ze wel, maar er zit precies een soort van scherm tussen, waardoor het niet echt lijkt.
Ik neem soms kalmeringsmedicatie, maar ik probeer dit niet dagelijks te nemen omdat ik er niet verslaafd aan wil worden en omdat het anders niet meer goed werkt.