Ik had even een vraagje
Excuses er volgt een lang verhaal!
Ik had het laatst met een lange goede vriendin al vanaf de basisschool over vroeger (ik ben nu 22 jaar).
Dat ik rond groep 4 mij altijd stoer gedroeg en rond groep 5/6 op een jongen wilde lijken en mijn borsten niet mooi vond. Ik was al heel vroeg in de puberteit en op hele vroege leeftijd al aan het experimenteren. Oa met vader en moedertje heb ik gezoend met een meisje wat op een jongen leek en dat meisje vond ik ook cool waardoor ik ook op een jongen wilde lijken, dat was rond mijn 8e denk ik en dat vond ik toen gewoon een fijn gevoel het zoenen zelf, toen ik wat ouder was ging ik ook vader en moedertje spelen met vriendinnen van mij en ik was dan altijd (de jongen) en heb ik toen ook omdat dat hoorde tussen een vader en moeder in mijn ogen (op die leeftijd) dat zij met elkaar vreeën heb ik een of 2 keer tijdens vader en moedertje droog geneukt met mijn vriendin wat toen best lekker voelde omdat ik ook klaarkwam (wat ik nog geen eens echt wist wat het was) maar daar voelde ik me later vies en raar over want in mijn hoofd klopte dat niet met een meisje om zoiets te doen alleen het klaarkomen was lekker. En wilde ik ook altijd stoer zijn bij meiden in de buurt omdat ik op een jongen leek, nou heb ik in die tijd wel 1/2 vriendjes gehad en verliefd op jongens geweest ook al leek ik op een jongen. Later kwam de fase dat geen jongen met mij verkering wilde omdat ik natuurlijk op een jongen leek, en heb toen besloten dit wil ik niet meer ik wil weer op een meisje lijken en jongens hun aandacht krijgen. Op de middelbare school heb ik ook veel vriendjes gehad en ben ik echt stapelgek op jongens geweest en seks gehad met verschillende jongens wat ik enorm opwindend vond en lekker en nog gaat mijn aandacht alle kanten op met mannen die ik enorm aantrekkelijk vind qua uiterlijk of seksueel. Nou heb ik een poosje een aantal problemen onder andere enorme angsten (loop ook bij een psycholoog) maar onder andere de angst dat ik op vrouwen val en begrijp me niet verkeerd want ik heb absoluut niks tegen homoseksuele mensen en ik vind dat iedereen zichzelf moet zijn maar ik ben op het moment zo ongelukkig omdat ik mezelf gewoon niet snap ik val altijd op mannen en ben echt gek op ze en vind ze enorm opwindend maar toch blijft er een angst dat ik misschien ergens lesbisch ben oa door mijn verleden ook. Waardoor ik continu de bevestiging wil van internet of naasten of ik niet lesbisch ben maar hetero en ik weet het veel mensen zeggen laat het op je afkomen. Dat is wat lesbische, bi of homo’s ook denken ik denk dat niet ik ben continu bang dat ik op het zelfde geslacht van omdat ik dat NIET wil, of nog nooit gevoelens voor vrouwen heb gehad dus vind het ook niet bij mij kunnen of passen. Reacties van buitenstaande boeit me niet en van mijn ouders ook niet daar ben ik niet bang voor alleen ik zou dan zo ongelukkig zijn als ik op het zelfde geslacht val, en dat is mijn mening niet bij mezelf iedereen respecteer ik volledig! Maar er gaan zelfs gedachtes rond al ik op het zelfde geslacht van pleeg ik zelfmoord omdat ik dan gewoon doodongelukkig ben. Nou heb ik veel gelezen over HOCD en dat kwam erg overeen met wat ik voel. Maar ik zou heel graag de bevestiging van jullie willen krijgen of die dingen in mijn verleden normaal zijn op zo’n leeftijd of dat het toch niet wel stiekem iets zegt over dat ik lesbisch ben of dat uit mijn verhaal toch idd klopt dat ik HOCD heb. De reden dat ik het hier vraag is omdat ik nog niet aan de beurt ben bij de psycholoog en nu een tijdelijke heb die mijn hier nog niet mee verder kan helpen. Ik wil gewoon weten of jullie uit mijn verhaal kunnen halen of ik HOCD heb? En nogmaals Nee ik zit niet in ontkenningsfase en nee ik vind lesbische mensen niet erg vind het alleen niet horen bij mezelf. Maar toch zit er een soort duiveltje die dingen tegen me zegt die ik niet wil!
Alvast bedankt!!
Nog eventjes een ding erbij op dagen dat ik me goed voel zit ik totaal niet met deze angst of stress dan voel en weet ik van mezelf ik ben 1000% hetero en als ik dan zou denken van ik zou een trio hebben met een man en vrouw om de man opgewonden te maken met een andere vrouw zoek ik daar ook niks achter qua bi of lesbisch dan baart dat me geen angst. Maar op andere dagen als ik me kut voel ben ik zoooo bang ervoor misschien dat dit ook helpt voor jullie om een beter beeld te krijgen.
Oh en als ik een hele knappe man zie fantaseer ik daar wel over met seks en de keren dat ik fantaseer en opgewonden wordt gaat dat ook over een man, niet over een vrouw.
Ik denk dat het voor ieder kind op die leeftijd normaal is wat jij beschrijft.
Het hoort bij het ontdekken van het feit dat er verschillende sekses zijn en hoeft nog helemaal niet eens je eigen seksualiteit te zijn.
Als voorbeeld: ik heb twee broers, de oudste is sinds hij zich bewust is van zijn seksualiteit, hartstikke gay, heeft in z'n hele leven nooit een vriendin gehad tot hij uit de kast kwam.
Als ik met hem thuis vadertje en moedertje speelden, was hij altijd de stoere vader. Die alle "mannendingen" deed, inbrekers weg joeg, hout hakte, aan dingen sleutelde en zich stoer gedroeg.
Dus de stereotype man.
Ik was (ben) een meisje en "moest" daarom de moeder zijn.
Maar als ik met mijn jongere broertje of een vriendinnetje speelde, wilde ik juist ook wel eens de vader zijn en die stoere dingen doen en mijn broertje was dan de moeder en deed dan vrouwelijke dingen.
Ik denk dat kinderen het gewoon spannend vinden om de "rol" te spelen die zij niet hebben of denken dat die van huis uit voor hen was bedoeld.
En seksueel experimenteren hoort daar ook bij.
Het spannende om iets met een ander geslacht dan traditioneel is, te proberen.
Van mijn broer weet ik dat hij jongens heeft gekend, die achteraf zelf gay waren, maar door hun hocd andere gays mishandelen. Waarmee ze dus eigenlijk zichzelf straffen voor hun geaardheid.
Zou je echt hocd hebben, zou je je heftig verzetten tegen de gedachte iets voor een vrouw te voelen en het zeker niet spannend vinden in opwindende zin.
Bespreek het met je psycholoog als je er over in zit, maar volgens mij is wat jij denkt en voelt heel normaal en heeft iedereen dat gevoel wel eens of heeft het gehad.
Een vrouw naakt zien raak ik ook niet opgewonden van enige wat ik dan denk is zag ik er maar zo uit verder niet. Bij een man zie ik echt fantasieën voor me hoe we seks hebben etc. En mij heftig verzetten tegen de gevoelens doe ik ook toch? Als ik zo’n angst gedachte heb controleer ik continu op instagram foto’s of ik er wat bij voel of kijk ik porno om te kijken of ik er wat bij voel of vraag ik aan iedereen om me heen de bevestiging of ik het niet ben, zou niet willen experimenteren met een vrouw om seks te hebben om bang te zijn dat ik wel wat zou kunnen voelen wat ik niet tegen kan houden en dus totaal niet zou willen hebben zie mijzelf nooit met een vrouw samen wonen alleen met een man. Alleen de angst dat ik op vrouwen zou kunnen vallen maakt me bang want dat wil ik totaal niet, dat is gewoon niet iets wat ik wil en mij niet gelukkig maakt maar die angst blijft gewoon zo erg. Dat is toch eerder HOCD dan daadwerkelijk Lesbisch zijn als u mijn verhaal zo leest?
Ik denk dat hocd een te zwaar woord is, je bent er misschien iets te veel mee bezig.
Lesbisch klinkt het in ieder geval niet.