Overigens; dat prikkende gevoel heb ik ook. Neemt bij mij toe bij schurende / strakke kleding.

S; voor wat betreft wassen; qua logica heb je gelijk en ik zou willen dat ik het zo kon benaderen, maar het lukt me niet op de een of andere manier. De angst regeert toch een beetje bij mij. Of nou ja een beetje; met een ijzeren vuist. Want eigenlijk klopt het precies wat je zegt; heb je het niet, heb je niks te vrezen. Heb je het nog wel, dan heb je het toch. Dus pas na de tweede keer smeren / pillen moet je pas echt heel goed schoonmaken. Zoveel zei de dermatoloog vandaag ook tegen mij en dat het eigenlijk zeldzaam is dat er mijten van je af leven. Klinkt logisch; aan de andere kant staat het internet vol met verhalen die je anders doen geloven. Ik denk dat ik noooit zo obsessief was gaan schoonmaken als ik alleen maar het advies van de dokter had opgevolgd en de bijsluiter van loxazol had gelezen. Of dat beter was geweest: wie zal het zeggen. Mentaal wel in elk geval denk ik.

@Henkie die vriend had zich wel een aantal keer behandeld maar denk dat hij het niet zo nauw nam met de voorschriften van wassen. Ik wist na een week al meer over schurft dan hij dus denk dat hij er gewoon ook niet zo mee bezig was. Hij was het moe dat hij altijd maar afstand moest houden van mensen dus besloot hij op een dag maar om dat niet meer te doen zeker, gevolg: halve vriendengroep besmet.

@S ja of kuisen echt nut heeft weet ik niet. Ik heb me op 2 januari voor de laatste keer ingesmeerd en ik denk dat ik tot ergens in maart mijn kleren ben blijven in zakken steken voor mijn moeder ze zou wassen, om de dag ging ik in bad met tea tree olie en ververste dan ook mijn bed en ging eens met de stofzuiger door mijn kamer.

Denk inderdaad dat de kans klein is dat er mijten buiten je lichaam zouden leven. Ik heb dus van juli tot oktober met schurft rond gelopen zonder dat ik het wist en heb in die tijd gewoon thuis en bij vrienden op de bank gezeten en die personen hebben nooit last gehad.

 

@veerle dat begin ik dus ook steeds meer te denken, dat de kans daarop klein is. Ik heb ook bij mensen geslapen en mensen bij mij, op banken gezeten, noem het maar op toen ik (uiteraard) nog niet wist dat ik het had. Niemand heeft ook maar ergens last van (gehad). Wat ik dan alleen niet begrijp; hoe kan het dan toch ogenschijnlijk zo makkelijk overgaan van mens op mens? Dermatoloog zei ook; er zitten gemiddeld 5 mijten op je dus de kans is nihil. Daarom adviseren zij enkel beddengoed en kleren wassen (ik vroeg naar de bank, auto, telefoon, stofzuigen etc, vandaar)

Veerle: hoe is jullie halve vriendengroep besmet? door knuffelen? bij elkaar in bed geslapen of via meubels?

In ons gezin ben ik de enigste geweest, ik heb mijn ouders en broer niet besmet. We hebben deze periode natuurlijk niet extra geknuffeld.

Ik denk echt dat ik er voor nu vanaf ben en het gezin van mijn vriend ook.

We hebben vorig weekend ook weer veel samen geslapen dus ik had anders nu ook weer last moeten hebben dus dat voelt heel positief.

 

Wij poetsen net als anders (deden we wel altijd goed) en mijn bed verschonen we nu 2 a 3 keer in de week, verder alles bij het oude.

Ik ben er echt van overtuigd dat huidcontact (of in zelfde bed slapen) nodig is om andere te besmetten!

Ik heb op 15 mei voor het eerst gesmeerd (daarvoor al besmettelijk natuurlijk), we zijn nu bijna 6 weken verder en niemand bij ons in het gezin heeft het gekregen. Mijn moeder heeft steeds al mijn gewas gedaan en bijvoorbeeld mijn rug ingesmeerd.

@Henk: wat een goed nieuws! snap je onzekerheid en dat ze je hele lichaam grondig zou onderzoeken maar je eigen gevoel is denk ik nog het beste! Je merkt echt wel zodra je weer besmet bent...had ik ook bij de 2e keer (wat al heel snel was).

@Talke: die vriend die al een jaar schurft had, had mensen in zijn bed laten slapen of hij ging bij anderen in bed slapen (gewoon slapen, dus geen huid op huid contact) en zo zijn er dan een aantal besmet geraakt, waaronder mijn vriend.

In mijn gezin ben ik ook de enige die het gehad heeft, maar wij zijn ook wel geen gezin dat elkaar regelmatig vastpakt haha

Die 6 weken-regel, daar geloof ik wel niet echt in. Ik ben bv ergens begin juli besmet geraakt en kreeg pas eind oktober jeuk toen de diagnose 'schurft' al bij mijn vriend gesteld was. Niet om jou schrik aan te jagen ofzo, maar ik zou zeker nog een aantal weken alert blijven en onnodige aanrakingen vermijden.

@Veerle, zeker blijven wij alert maar ik geloof wel dat je binnen 2 maanden klachten moet krijgen maar dan ga ik puur af op wat ik lees en de ervaring van mijzelf. Als je de mijten op je lichaam hebt dan is 4 maanden wel erg lang voordat je klachten krijgt.

Ik geloof wel dat je de 1e klachten niet toewijst aan schurft als je er niet bekend mee bent dat het veel langer duurt. Als ik niet wist dat mijn vriend het had dan had ik ook echt niet direct aan schurft gedacht en had ik er ook veel langer meer rond gelopen dat weet ik 100% zeker!

Talke, wat een goed nieuws ook! Fijn dat alles bij het oude is, lijkt erop dat het nu echt over is dan 🙂  en dank! Ik ben nu 80 procent gerust, hoop dat dat verder naar 100 procent groeit na controle afspraak over 2 weken. Het voelt nog een beetje onbestendig allemaal omdat ik nog steeds jeuk heb. We gaan het zien, ik durf in elk geval alweer een klein beetje te leven 🙂

Veerle, hoe bizar! Weet je zeker dat je begin juli dan besmet bent geraakt? Dat baart me wel een beetje zorgen als ik helemaal terug moet gaan denken , bij wie ik dan allemaal thuis ben geweest enzo..

@Henk: niet doen! probeer die schakel uit te zetten want het heeft totaal geen zin!

Jij hebt vanaf het moment dat je wist dat je het had, er alles aan gedaan dus je kunt en hoeft jezelf niets te verwijten, echt niet.

Veerle: heb jij tussen juli en oktober nergens last van gehad? geen jeuk? geen bultje niets? Dan kan het bijna toch niet? Mijten leven toch niet 4 maanden op je huid zonder dat ze aan het werk gaan dus ik snap dat niet goed.

@Talke, ja mijn vriend kreeg na ongeveer 2 maanden wel een brandend gevoel in zijn schaamstreek en rode bolletjes op zijn buik die kwamen en gingen dus achteraf gezien waren dat zeker de eerste symptomen, maar ikzelf heb helemaal niks gevoeld in die 4 maanden. Pas na de eerste behandeling met zalf begonnen bij mij de symptomen. Dus denk dat het ook heel hard verschilt van persoon tot persoon.

Wel goed inderdaad dat je al alert was, want ik denk wel dat hoe sneller je erbij bent, hoe makkelijker het te behandelen is en hoe minder erg de najeuk is.

@Henkie, nee zo mag je inderdaad niet beginnen nadenken. Ik ben in augustus ook nog op kamp geweest als begeleidster en daar kom je toch ook veel in contact met andere mensen maar heb daar nooit iets van gehoord hoor dat daar iemand schurft zou gekregen hebben.

Ik heb ook gewoon wel een 'goede' huid denk ik. Ik smeerde me sowieso al elke dag in met body milk en toen de schurft op z'n ergst was, krabte mijn vriend zich helemaal open tot bloedens toe, terwijl ik wel jeuk had maar niet de neiging voelde om constant te krabben. Ik had wel duidelijk zichtbare gangetjes maar geen echt letsels of dergelijk dus het lag gewoon wel aan mijn huid veronderstel ik hoor.

Ik durf heel voorzichtig te zeggen dat ik er mischien toch eindelijk eens vanaf ben.

de “jeuk” is er nog wel af en toe maar deze is dragelijk en niet zo zenuwslopend en wakker houdend als de echte jeuk zeg maar …

wel heb ik af en toe nog bultjes en dan word ik panisch en smeer er weer een beetje loxazol op.

maar beddengoed doe ik niet meer elke dag in de was.

wel was ik nog steeds alles op 60 graden met handschoenen aan tijdens de machine vullen , ophangen en opvouwen. Ook doe ik het nog steeds opgevouwen in plastic zakjes ?

Ga dat proberen toch los te laten en schurft vrij weer verder te gaan!

Wat fijn 'schurftie' ik hoop het zo voor je! Handschoenen hebben wij overigens nooit gebruikt.

Talke, Veerle; dank, dat had ik even nodig:) ik merk met alles dat ik buitenproportioneel reageer als het aankomt op dit verschijnsel. 99 procent van deze aandoening (dan spreek ik uiteraard voor mezelf) zit tussen de oren, het was veel beter te managen toen de jeuk 3 keer erger was, maar ik dacht dat het eczeem was.

@schurfie wat goed! Ik heb expliciet gevraagd naar het schoonmaken met de dermatoloog (eentje die gespecialiseerd is in schurft ook nog) en ze zei dat je er direct mee kan stoppen als je in de "clear" bent. Ik vind dat zelf ook heel lastig maar als je het logisch benadert moet dat ook gewoon kunnen in principe. Maar dat zal bij mij ook een heel gevecht worden haha

@ Veerle:

Wat 'fijn' om te horen dat jullie met de afgelopen warmere dagen ook meer last hadden van jeuk enzo. Ik heb de indruk dat het er deze ochtend alweer een stuk beter uit zag bij onze dochter dus ik hoop dat het inderdaad een opflakkering was.

Wij hebben zelf ook 9x behandeld dus ik weet zelf ook goed genoeg dat al die behandelingen ook wel wat doet met je huid en zeker voor zo'n kinderhuidje maar toch blijft die angst erin zitten. Het is doordat ze het in de crèche heeft opgelopen dat ik er ook bang voor blijf want ik denk dan 'wat als daar nog een kindje is dat er misschien nog niet helemaal vanaf is?'. Vandaar dat ik de kans op herbesmetting nog wel blijf meenemen.

Nu sowieso snap ik ook heel het besmettingsproces helemaal niet. Wij hebben het dus via de crèche gekregen dus eerst mijn dochter in december en sinds maart/april hadden ook mijn man en ik symptomen. Uiteindelijk bleken er 8 kindjes van de crèche besmet te zijn wat ik best veel vind want ze hebben elk hun eigen bedje om te slapen, oké gebruiken wel hetzelfde speelgoed maar toch. Bij ons heeft het een aantal maanden geduurd voor wij besmet werden en mijn ouders (die mijn dochter 1-2 dagen per week opvangen) zijn helemaal nooit besmet geweest.