Hallo allemaal, ook hier een dochtertje die al een echo had met een week oud. Was een cyste zei de echoscopiste en die zou vanzelf wegtrekken, net zoals een blaar. En daarmee was de kous afgedaan.... oke... mijn gevoel zei vanaf het begin anders.. dit is veelste hard, dit gaat nooit weg. Oke dan maar eerst genieten en afwachten (al is het echt niet leuk als je regelmatig de vraag krijgt of je baby van iets is afgevallen of wat ze heeft). Half jaar later nog niks veranderd, ja groter gegroeid :-/ 2e echo werd ingepland. Heel onvriendelijk geholpen en de man was met hele andere dingen bezig. Het was duidelijk iets gegroeid al maakte de kinderarts zich nog steeds geen zorgen (de doorverwijzing naar de kinderarts kreeg ik ook niet zomaar bij de huisarts). Afspraak gemaakt met haar, zodra het groter word meteen contact opnemen. 3 maanden later bultje groeide weer wat en dochterlief was er ook nog op gevallen, dat krijg je met die leeftijd. Kinderarts was het zat en we werden na vele wegen te hebben bewandeld doorgestuurd naar de plastisch chirurg. Vrij snel konden we daar terecht. En ja hoor het verlossende woord kwam eruit: spontaan zal dit NOOIT verdwijnen. Wat een opluchting, mijn moedergevoel klopte!! Al wist ik nou ook weer niet hoe dit zou aflopen en wat de juiste keus zou zijn.. Voor een operatie kwam ze in aanmerking en kon direct, hoe jonger hoe beter werd ons geadviseerd. We hebben gewacht tot net na 1 jaar en de operatie naderde. Alles prima verlopen alleen heftige zwellingen door waarschijnlijk het meedragen van het hemofilie gen waar ze nog op getest moet worden in de toekomst. Dus kind zag er niet uit. Oog als een zwarte tennisbal. Daardoor hebben de hechtingen wat getrokken en duurt het genezen en verdwijnen van de littekens wat langer. Het is nu bijna 2 jaar geleden en het hele gebeuren heeft een enorme impact op me gehad maar geen seconde spijt van onze beslissing, ze was mooi en nu nog mooier. Dus 1 wijze raad, wat iedereen ook zegt, denkt of vindt... VOLG JE HART!! Mijn dochter zal me later dankbaar zijn, dat weet ik zeker.

Wijze woorden Anoniem.

Voor iedere moeder geldt:

Volg je moederinstinct!!!! Laat je niet afwimpelen.

Hallo Allemaal,

Ik heb jullie verhalen gelezen wij zitten in het zelfde schuitje:( Onze zoon inmiddels 10 maanden heeft t bultje in zijn wenkbrauw vanaf zijn geboorte maar groeit en groeit. Controle bij de Dermatoloog vanaf 3 maanden en elke keer het zelfde antwoord dat het niet ernstig is en ik het moet laten. Nu zijn we op vakantie geweest en hadden mijn schoonouders hem 3 weken niet gezien en zeiden toen ze thuis kwamen dat het weer gegroeid is. Opnieuw een afspraak gemaakt en gezegd dat we er klaar mee zijn en nu willen weten wat het daadwerkelijk is en we het willen laten weghalen. De dermatoloog heeft een foto gemaakt en dit besproken met haar collega's ze adviseren ons om het toch te laten omdat hij nog zo klein is ze gaf aan als hij 10 jaar is om het dan te laten weghalen. De enige reden waarom ze adviseren om het nu niet laten weghalen is omdat het litteken zou mee groeien en hij volledig onder narcose zou moeten. Nu mijn vraag aan jullie bij de gene die het al wel hebben laten weghalen op jonge leeftijd hoe het nu met het litteken is en hoe jullie kindjes het hebben ervaren?