Beste mensen,
Ik heb sinds kort een super leuke lieve vriendin. Knappe vrouw en ik ben er onwijs trots op en blij mee.
Na 7 jaar geen seks hebben voel ik me voor het eerst ook weer fijn om dit met iemand te delen.

Het probleem is alleen. Ik krijg geen erectie. We hebben nu 7 keer samen geslapen. En ik heb wel het idee dat het beter gaat. De eerste 3 keer kreeg ik geen erectie. Toen een lichte erectie en nu stijf en hard genoeg om echt te penetreren. En echt wat ben ik daar blij en trots mee. Nu het probleem: als ik de daad moet verrichten en echt wil penetreren krijg ik toch een zenuwachtig gevoel. Ben ik volledig gericht op de erectie en ben ik super bang dat de erectie verdwijnt. Ik heb dit altijd gehad. Maar ik vind het echt heel naar want ik wil zo graag seks met haar?!

Als ze dan weg is fantaseer ik ook weer over haar maar ik merk wel echt, ik heb hier wel echt 3 tot 4 dagen flinke stress van doordat het gewoon niet lukt. Ik voel me dan echt een kluns, super onzeker etc.

Wat ik ook zo gek vind. Ik hoop soms dat ze me aftrekt maar als ze me dan ook daadwerkelijk aftrekt dan schiet er ook een soort van angst gevoel door me heen.

Ik merk ook echt, als ik te lang opgewonden ben dan wordt ik ook heel moe. En dan blijft mijn penis gewoon slap.

Vind het zo vervelend dat ik dit allemaal constateer en dat het niet lukt. Hoe kan ik hier nou het beste omgaan?

je geeft zelf het probleem al aan.
"Nu het probleem: als ik de daad moet verrichten en echt wil penetreren krijg ik toch een zenuwachtig gevoel. Ben ik volledig gericht op de erectie en ben ik super bang dat de erectie verdwijnt." Faalangst en onzekerheid. Te veel focus op de erectie. En dan kom je i een vicieuze cirkel terecht.
Ik zou je aanraden om dat eens met je huisarts te bespreken. Die zou tijdelijk sildenafil kunnen voorschrijven om je over die drempel heen te helpen.

En is dit nou normaal? Iets dat vaker voorkomt? Ik ben 27 jaar. Of is dit echt heel zeldzaam. Vrienden die ik hierover spreek vinden het heel gek en denken dat ik wel homo moet zijn

Dat komt vaker voor dan je denkt.

Spanning en teleurstellingen in een visuele circle . Been there, done that.

50 gram sildenafil en je kan een avondje los. Dat zal
Je goed doen. Zo ben ik er ook uit gekomen.

En kan het er ook door komen dat ik niet opgewonden genoeg raak? Heb altijd iets heel stoms gehad en dat is dat ik vrouwen in jeans hele opwindend vind. Soort van fetisj durf ik wel te zeggen. Ze draagt alleen geen jeans..

Als ik met haar ben dan krijg ik wel een erectie van het kussen en knuffelen. Alleen als ze naakt gaat dan vind ik het toch minder opwindend ofzo?
Ik vind gepijpt worden bijvoorbeeld ook niet fijn. Maar is dat omdat ik niet opgewonden genoeg ben of omdat ik te bang ben om te falen/ bang ben dat ik geen erectie heb?

Dat is een vraag die je toch alleen maar zelf kunt beantwoorden. Ik kan niet vaststellen of jij opgewonden genoeg raakt

Het valt mij wel op dat ik wel voorvocht in mijn onderbroek zie. Wel opgewonden raak van haar billen maar niet perse van haar voorkant. Terwijl t me wel heel leuk lijkt om seks te hebben waarbij ik zie dat haar borsten en buik op en neer gaan.

Zelf merk ik alleen wel dat ik meer opgewonden zou raken als ik ze zou zien in een strakke jeans.

Maar goed kan dit ook die angst op het ontbreken van een erectie veroorzaken? Want ik krijg wel een erectie nu.

Ik had al aangegevn dat stress en angst daar invloed op kan hebben.