1. ik heb ze ook ik zit nu inderdaad in de puberteit, maar is het overdraagbaar, als je sex hebt kan je bedpartner het dan ook krijgen?

Nee, die zijn niet overdraagbaar

kun je met deze bultjes nog wel seks hebben?

heb deze al sinds ik 14 a 15 ben. Ben nu 19 is alleen maar meer geworden. Twijfel nu steeds meer om ze weg te laten halen

Dat is geen probleem

1. ik heb een vraag weet iemand waneer ze weg gaan ik heb er zelf geen laat van maar vimd het niet mooi en durf er tegen niemand er over te praten 

Na hoelang zijn die bultjes weg gegaan?

Je bent niet de enige? zelf ik heb het en ik ben 13...

Jongens schaam je er niet voor. Op het moment ben ik 26, heb ze ook al sinfs ik me kan herinneren.
Ben hartstikke gelukkig met mn vrouw en heb 3 kinderen. Als een dame er op af knapt is ze het sowieos niet waard. Mijn vrouw zegt juist dat ik een mooie penis heb.
Of het ooit helemaal weg gaat geen idee, maar het is wel heel veel minder geworden.
Dont worry, zit wr niet over in. In mn jeugd hebben meerdere bedpartners het njet eens gemerkt,maar pas in de ochtend vroegen wat het was.

ik heb twee harde kleine witachtige bultjes op mn penis... spontaan gekomen. Maak me zorgen

Bijlagen:

1. 

Dat lijken toch talgbultjes te zijn. dat is een onschuldig verschijnsel. Niets aan doen, ze gaan doorgaans ook vanzelf weer weg

ik ben 60 en heb deze bultjes ook. Ze hebben mijn leven verwoest. Ik dacht namelijk dat ik syfillis had en verzweeg dit. Ondertussen beeldde ik mij in dat ik uiteindelijk krankzinnig zou worden door er niet mee naar de dokter te gaan. Van mijn 14e tot mijn 19e kon ik er redelijk normaal mee leven, als ik er mee geconfronteerd werd via televisie,radio of op school brak het zweet mij uit maar kon ik het uiteindelijk weer 'wegstoppen'.. toen ik 19,5 jaar oud was had ik een droom waarin ik de zee in liep..hieruit ontwaakt was ik in paniek en had vreselijke angst en chaos in mijn hoofd en mijn lichaam wat mij overtuigde dat ik krankzinnig aan het worden was , of geworden was..het heeft nog tot mijn 24 e geduurd voordat ik er over sprak, dat was heel moeilijk voor me, ik durfde het aanvankelijk alleen op te schrijven omdat ik het niet durfde te vertellen..de chaos in mijn hoof

d is altijd gebleven, en het heeft nog tot mijn 30 e geduurd voordat ik er echt van was overtuigd dat het hier om bultjes van fordyce ging en niet om syfillis..het leven is door alle stress, chaos en spanningsklachten , terugkerende zelfmoord gedachten eigenlijk al die tijd ondraaglijk en het kost me ook nu nog vreselijk veel moeite om door te gaan. Mijn 16 jarige zoon is de voornaamste drijfveer om geen einde aan mijn leven te maken. En dit allemaal vanwege een verkeerde interpretatie van de aanwezigheid van deze bultjes...en nog steeds merk ik dat er veel jonge mannen zijn die zich zorgen maken over de bultjes. Waarom wordt hier op scholen nooit iets over verteld tijdens de lessen, het zou een hoop ellende kunnen voorkomen..

Het is eigenlijk iets dat thuis ook besproken zou kunnen worden. Alle mannen (dus vaders) kennen dit verschijnsel. Overigens ook vrouwen hebben plekjes van fordyce.
We doen allemaal of we zo vrijgezind zijn en alles bespreekbaar is, maar in werkelijk allemaal preuts tot en met. Heb jij het wel met je zoon besproken?

Dat is vreselijk om te horen en ook herkenbaar. Ik ben 32 en heb ze ook sinds ik kan herinneren eigenlijk. Heel veel schaamte over gehad en heb heel veel potentiële bedpartners afgewezen door deze bultjes. Als advies wil ik aan de jongere mannen adviseren, het is maar een lul. Iedereen z'n lul heeft wel wat. Laat je er niet door ontmoedigen. Als je samen met een vrouw bent en ze is in "the mood" Dan interesseert haar die bultjes echt niet geloof me.

Stel dat een vrouw die bultjes heeft dan interesseert het jou toch ook niet.

Gewoon het licht een beetje dimmen en gewoon gaan met die banaan haha.

Er is zoveel meer in de wereld dan dat worstje tussen je benen. Meeste van de tijd geeft ie meer problemen dan voordelen.