Blaasirritatie, wanneer je problemen hebt bij het plassen

Wanneer je een dwingende aandrang hebt om heel vaak te plassen, dan kun je wel eens last hebben van een blaasirritatie. Veel mensen hebben hier last van en wanneer je hier last van hebt, dan is een bezoek aan je huisarts zeker aan te raden.

De blaas

Onze blaas vormt een onderdeel van de lagere urinewegen. De urine die door de nieren wordt geproduceerd, gaat via de urineleiders naar de blaas. In feite is de urineblaas een reservoir voor de geproduceerde urine. De urine wordt verzameld in de blaas totdat de wand van de blaas dusdanig uitrekt dat een signaal aan de hersenen wordt gegeven dat er geplast moet worden.

Tussen het geven van dit signaal en de werkelijke noodzaak om de blaas te legen, zit genoeg tijd om naar het toilet te gaan. Echter, hoe langer iemand het plassen uitstelt, hoe groter de aandrang wordt. Uiteindelijk kan dit zelfs pijnlijk worden. Wanneer iemand het plassen maar blijft uitstellen, dan neemt het regelcentrum in ons ruggenmerg de zaak uiteindelijk over. Dan kan het voorkomen dat de blaas automatisch leegloopt. Het komt ook voor dat plassen onmogelijk wordt en de blaas overvol raakt en langzaam kleine beetjes naar buiten drukt. Er kan gemiddeld zo’n halve liter urine in de blaas.

Wat is blaasirritatie?

Blaasirritatie, ook wel urge-incontinentie genoemd, is een dwingende aandrang die iemand voelt om te gaan plassen. Deze aandrang wordt gevolgd door het onwillekeurig verliezen van urine. Normaliter kunnen we onze urine voor een bepaalde tijd ophouden nadat we de aandrang voelde. Echter, mensen die last hebben van een blaasirritatie hebben meestal te weinig tijd om het toilet te bereiken. Blaasirritatie komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Bij vrouwen kan deze aandoening voorkomen in combinatie met stressincontinentie, ook wel gemengde urine-incontinentie genoemd. De mate van blaasirritatie en stressincontinentie kan van persoon tot persoon verschillen.

Mogelijke oorzaken blaasirritatie

Er zijn verschillende oorzaken voor een blaasirritatie. De meest voorkomende oorzaak is een infectie van de urinewegen. Toch wordt blaasirritatie, zonder dat er een infectie aan te pas komt, de meest voorkomende incontinentievorm bij mensen op leeftijd. Deze vorm van blaasirritatie ontstaat vaak zonder dat daar een duidelijke oorzaak voor aan te wijzen is. Mogelijke overige oorzaken zijn

• Dementie
• Overactiviteit van de blaas
• Belemmering van de urinelozing
• Blaasstenen of tumoren
• Neurologische aandoeningen, zoals een cerebrovasculair accident (‘beroerte‘)
• Medicijnen, en dan specifiek plaspillen en medicijnen tegen depressie of psychose.

Deze aandoeningen zorgen ervoor dat de hersenen niet meer in staat zijn om de werking van de blaas onder controle te houden. Echter, in verreweg de meeste gevallen wordt geen duidelijke oorzaak voor een blaasirritatie gevonden. Daarnaast zijn er ook een aantal factoren die kunnen bijdragen aan het ontstaan van een blaasirritatie:

• Veel cafeïne houdende dranken drinken
• Alcoholgebruik
• Overmatig gebruik van zoetstoffen
• Zwaarlijvigheid
• Stress
• Onvoldoende functie van de bekkenbodemspieren
• Verkeerd gebruik van de bekkenbodemspieren
• Aandoeningen aan het zenuwstelsel
• Operaties in het bekken
• Bestraling van het bekken.

Symptomen blaasirritatie

Een blaasirritatie is te herkennen aan een plotseling zeer sterke aandrang om te plassen. Deze aandrang  kan niet worden onderdrukt. Tijdens of net na de aandrang wordt ongewild urine verloren. In veel gevallen wordt het toilet net niet op tijd bereikt. De hoeveelheid urine die verloren wordt, kan variëren van een paar druppels, een scheutje tot de volledige blaasinhoud.

Behandelingsmogelijkheden blaasirritatie

Er zijn verschillende mogelijkheden om urge-incontinentie te behandelen. De behandeling van begint meestal met het wegnemen van mogelijke oorzaken. Als er bijvoorbeeld sprake is van een tijdelijke aandoening, zoals een blaasontsteking, dan wordt antibiotica voorgeschreven. Wanneer dit niet voldoende is dan kunnen de volgende behandelopties besproken worden:

Blaastraining

Een blaastraining wordt vaak gebruikt om de blaas elastischer en sterker te maken. Wanneer de training aanslaat dan kan ook de capaciteit van de blaas worden vergroot. Hierdoor wordt de tijd tussen wanneer iemand aandrang heeft en daadwerkelijk naar het toilet gaan vergroot. Het uiteindelijke doel is natuurlijk dat iemand voldoende tijd heeft om op tijd bij een toilet te komen. Wanneer je bijvoorbeeld ieder uur naar het toilet moet, probeer dit dan met 5 minuten te rekken. Wanneer dat lukt doe dat dan met 10 minuten etc. Iemand met een gezonde blaas (afhankelijk van hoeveel hij/zij drinkt) plast ongeveer 5-6 keer per dag.

Medicijnen

Er kan gekozen worden voor een behandeling met medicijnen als bekkenfysiotherapie en blaastraining niet voldoende effect hebben. Deze medicijnen blokkeren bepaalde zenuwimpulsen, waardoor de spierspanning van de blaas vermindert. Hierdoor kan de blaas meer urine vasthouden en zal er minder urineverlies zijn.

Functionele elektrostimulatie 5Hz

Door middel van een lichte prikkeling, met zeer milde stroomimpulsen, van de bekkenbodemspieren wordt de spanning van de blaas verminderd.

PTNS

Percutane Tibial Nerve Stimulation is een vorm van neurostimulatie. Hierbij worden met een dun naaldje stroomimpulsen gegeven aan de lange beenzenuw in het onderbeen net boven de binnenkant van het enkelgewricht. Via prikkeling van de onderbeenzenuw wordt ook de 3e heiligbeenzenuw geprikkeld met hetzelfde effect voor de blaas. Dit heeft een ontspannende werking op de blaasspier.

Botox

Botulinetoxine is een stof die ervoor zorgt dat er geen signalen meer worden doorgegeven van de zenuwen naar de spieren. Als Botox in een spier wordt gespoten, kan die spier geen signaal meer ontvangen en wordt die spier daardoor verlamd. De blaas kan zich minder goed samentrekken en de aandrang om te plassen wordt minder.

Neuromodulatie

Bij deze behandeling worden lichte elektrische impulsen afgegeven aan zenuwen die zich in de onderrug bevinden. Deze zenuwen reguleren het functioneren van de blaas, de darmen, de sluitspieren en de bekkenbodem. Door het (Neuro)moduleren van die zenuwen worden de “verkeerde” signalen overstemd door “goede” signalen waardoor de symptomen, behorend bij de functiestoornis, verlicht kunnen worden.

 

Bronnen: urologie.slingeland, asz

Delen:  

gepubliceerd door C. van Etten. onderschreven door P.M. Mulder (arts)