I k ben een 32 jarige man en ik heb nog nooit een vriendin gehad. Nu ben ik aan het onderzoeken hoe ik minder last kan krijgen van verlangens naar vrouwen.

Sinds mijn Pubertijd (de laatste 18 jaar) bepalen deze verlangens mijn leven op een negatieve mannier. Ik blijf maar proberen te daten en vrouwen te ontmoeten, maar na honderden onsuccesvolle dates en nog veel meer afweizingen lijkt het me tijd dat ik definitief stop met mijn zoektocht. Nu heb ik dit al verschillende keren een paar jaar volgehouden maar uiteindelijk komt er dan altijd weer een moment dat ik iemand leuk ga vinden en toch weer verlangens krijg naar vrouwen en ga proberen te daten. Vervolgens word ik dan natuurlijk weer afgewezen en vaak probeer ik dan toch nog door te daten tot ik weer suïcidaal word omdat vrouwen zowel op seksueel als emotioneel gebied niet aangetrokken kunnen zijn tot mij.

Omdat ik bang ben dat dit uiteindelijk een keer zal lijden tot mijn dood dus zoektocht naar manieren om zowel mijn emotionele als seksuele verlangen naar vrouwen te onderdrukken.

Zijn er misschien mensen in dezelfde situatie mensen die hier tips over hebben?

Dat je de gevoelens en verlangen hebt is natuurlijk wel heel normaal.

[quote]omdat vrouwen zowel op seksueel als emotioneel gebied niet aangetrokken kunnen zijn tot mij.[/quote] Heb je zelf enig idee wat hier de oorzaak van zou kunnen zijn?

Ik zou je wel willen aanraden om met dit probleem eens naar de huisarts te gaan en het te bepreken.

De reden daarvan weet ik niet precies.
Ik verwacht dat het vele dingen zijn, zoals o.a. mijn autisme, een angst storenis, depressiviteit, te weinig zelfvertrouwen met vrouwen, te eerlijk/open over al deze dingen.

Nu ben ik ook al al die tijd onder behandeling bij psychologen etc. Maar uiteindelijk bouw ik dan steeds weer zelfvertrouwen op, tot ik iemand leuk begin te vinden en er weer een hoop afweizingen komen en dan is het weer zo allemaal weg.

De huisarts zou idd een stap kunnen zijn maar meestal begrijpt men de ernst van mijn probleem niet en blijft het advies dan dat ik naar psychologen moet gaan, maar ja loop daar ook al een jaar op 15 bij zonder echte vooruitgang. Of dat het 'vanzelf' wel een keer op mijn pad komt..

Je geeft zelf inderdaad al dingen aan die de oorzaak zouden kunnen zijn.
[quote]een angst stoornis, depressiviteit, te weinig zelfvertrouwen, te eerlijk/open over al deze dingen.[/quote] Dit zijn inderdaad zaken voor de psycholoog.
Gebruik je ook medicijnen?

Ja ik gebruik sinds een jaar of 7 anti depressiva, welke metname op het begin wel aardig werkte, al was het maar door de libido verlagende bijwerkingen ervan. Helaas zit ik inmiddels aan de maximum toegestane dosis..

Ga dan toch eens naar de huisarts. Bepreek of een verandering van medicatie eventueel mogelijk is.

Nu, inmiddels weer bijna een jaar aan therapie, afwijzingen, andere medicijnen en weer een nieuwe baan later zit ik nog steeds met die zelfde wens..  Alle psychologen blijven maar zeggen dat ze geloven dat het echt wel goed komt. Ik geloof daar echt niet meer in, daarvoor heb ik veel te veel teleurstellende ervaringen gehad en dit zeg ik dan ook maar oplossingen zijn er niet volgens mij.

Er blijft in mijn hoofd maar 1 mogelijkheid om ooit tot rust te kunnen komen en ik denk dat dat moment ook steeds dichterbij komt, het lijkt me heerlijk niet meer elke dag meer diezelfde zorgen te hebben.

 

 

Heb je hier iets voor kunnen vinden?.
Loop tegen precies hetzelfde aan, en weet me ook geen raad meer.
Hoop iets van je te horen.
Gr