Hallo Jasper, ik denk dat doordat jij het uitgemaakt hebt, je je daar onbewust toch vreselijk rot over voelt. Het ligt je letterlijk zwaar op de maag. Liefdesverdriet hebben is absoluut niet leuk, maar ook al heb jij er geen (of minder) last van, dat wil niet zeggen dat je er niet mee zit. Ik denk dat je het gewoon tijd moet geven. Ook tijd heelt alle wonden. Trouwens, interessant wel dat Aikido!

Groetjes Roos

Ik heb net hetzelfde, ik eet thuis super, maar eens er vreemde bijzijn krijg kk braakneigingen. Echt niet leuk. Ik kan na 1.6 jaar nog steeds niet met mijn vriendin eten. Ik weet niet wat het is

Beste Jasper,

Ik zie dat deze forum uit 2012 is en dat je toen nog 18 was. Ik zit in een exact dezelfde situatie en ben benieuwd of je een oplossing hebt gevonden.

Groeten,

Linda

Hoi Jasper, mijn vriend heeft hier ook last van. Hij heeft bij een voedingsdeskundige gezeten, maar dit heeft niet geholpen. Nu is hij doorverwezen naar een psycholoog, het is afwachten wat daaruit komt. Is dit ‘probleem’ bij jou ondertussen over? Zo ja, hoe?
Groetjes

Jaren geleden heb ik exact hetzelfde gehad. Uiteindelijk was het een angststoornis en geen eetstoornis. Ik heb eerstelijns zorg bij de psycholoog gehad, daarna tweedelijns omdat het probleem behoorlijk ernstig was en verder behandeld moest worden. Na jaren therapie m.b.v. ondersteuning van medicatie, gaat het gelukkig al jaren goed en kan ik gewoon eten met anderen erbij, in een restaurant of gewoon thuis etc. Zelf heb ik dit probleem lang aangekeken en gedacht dat het vanzelf over zou gaan: dat ging het niet. Professionele hulp heeft geholpen, dus iedereen die hier ook last van heeft raad ik echt aan de stap te nemen om naar de huisarts te gaan, en daarna naar de psycholoog. Vaak kan je het toch niet helemaal zelf oplossen en heb je een zetje in de juiste richting nodig.

beste sjoerd, ik kamp nu een tijdje met deze problemen en zou graag willen weten welke medicatie je neemt. ik pak nu zelf ook pilletjes maar zou willen weten of ik andere medicatie zou kunnen voorstellen aan mijn psycholoog

Dat moet je dan gewoon met je psycholoog bespreken