eeuwige leegte en eenzaamheid, hulp gezocht

  • #1

    Hoi,

    Wie heeft er ff een steuntje in de rug voor mij, please ?

    Ik heb borderline en ben al een paar jaartjes met m'n herstel bezig. Het gaat al wel beter hoor. Maar ik heb nog vaak van die momenten zoals nu dat ik het gewoon niet meer zie zitten.

    Ik leef nogal in een sociaal-isolement. Ik heb zo'n angst voor mensen terwijl ik juist wel behoefte heb aan warmte van mensen. Ik laat mij zo makkelijk door mensen gebruiken en voel mij vaak niet gezien en gehoord. Daardoor trek ik mij thuis terug als een huismusje waar ik weer depressief van word.
    Ik weet niet hoe ik die eenzaamheid moet doorbreken en de angst moet overwinnen. Is er iemand die dit pad ook bewandeld heeft of iemand die advies voor me heeft ?

    En dan die eeuwige leegte die ik dagelijks voel vooral als ik alleen ben, ik word daar toch krankjorum van. Het maakt me zo passief als de pest terwijl ik genoeg te doen heb. M'n gevoel bepaald wat ik doe, niks dus. Terwijl ik zo graag in beweging wil komen. Heeft iemand hier een adviesje voor me ? Ik weet niet hoe ik hier uit moet komen.

    Het is zo lastig om te zijn wie ik ben en ik wil helemaal niet zo zijn. Maar het kost me beremoeite om te veranderen. Ik zie het gewoon ff niet meer zitten. Ik voel me zo alleen op de wereld en zo wankel en verdwaald in het leven staan. Is er iemand die me ff een duwtje in de goeie richting wil duwen ? Ik ben zo eenzaam. Dankjewel...

    Verdrietig musje.

    Reageer
    #2

    Wat naar voor je om zo opgesloten te zitten in jezelf.

    Weet je waarom je de deur naar anderen hebt dichtgedaan? Wat is er zo kwestend geweest dat je het in de toekomst wilt vermijden?

    Als je beter te weten komt wat het nou is dat je zo'n pijn kan doen, dan kun je dat verstandig genoeg uit de weg gaan en kun je je gerust openstellen voor risicoloze contacten.

    Dat geeft toch hoop dacht ik.

    Daarbovenop is het goed uit te zoeken welke specifieke kwetsuren je hebt, en hoe die precies zijn ontstaan. Dat kun je onder ogen gaan zien om te weten welke plekken de juiste zorg nodig hebben.
    Overal pleisters plakken sluit je af van de buitenwereld, zoals je zelf al zegt.

    Dus genoeg werk te doen en kansen te over voor je! Stap voor stap in de juiste richting en je hebt de grootste kans van slagen.

    Reageer
    #3

    Dankjewel voor je reactie en dat je me een stukje op weg wilt helpen. Ik vind het fijn dat je me serieus neemt. Het is inderdaad vreselijk om gevangene van mijzelf te zijn. En absoluut heb ik nog genoeg werk aan de winkel.

    Ja, ik weet waar m'n vermijding vandaan komt. Door emotionele verwaarlozing heb ik mijn gevoel, behoeftes en wil onderdrukt (zelfvervreemding) om te kunnen overleven.
    Hierdoor heb ik, ook als ik in contact ben met mensen, dat ik niet kan waarnemen wat ik voel, nodig heb of wat ik wil. Mijn "ik" is weg en geef ik anderen wat zij nodig hebben. Ik ben dan een lappenpopje die anderen veel liefde geeft. Daardoor krijg ik niet wat ik nodig heb, dat doet pijn en trek ik mij terug.

    Die zelfvervreemding is zo'n handicap, die moet ik zien op te lossen. Heb jij of misschien iemand anders nog een idee hoe ik van die zelfvervreemding af kan komen ? Hoe kan ik bij mijn gevoel, behoeftes en wil komen ? Ik denk dat dat de sleutel is om uit m'n isolement te komen.

    Verdrietig musje.

    Reageer
    #4

    Kunst is het hulpmiddel je innerlijke stem te laten klinken. je zult door een dikke laag tranen heengaan als je alles gaat voelen, maar de opklaringen die achter die buien zitten zullen wel echt zijn. Trouwens, doe dit niet alleen maar samen met vrienden, of familie of lotgenoten. dan kun je het delen.

    Reageer
    #5

    Hoi, wie dit leest.

    Heb al 22 jaar borderline.
    Het ergste is nog dat ik de HELE DAG steeds
    weer angst heb.
    Het vreemde is ik weet niet waarvoor ik angst heb.
    Lig vaak hele dagen in bed.
    Veel, heel veel opnames gehad, maar niets helpt!!

    Zou er ienand AUB willen reageren met een tip of zo?
    Door deze ziekte ben ik ook ERG eenzaam.

    Bedankt!!

    Reageer
    #6

    ik begrijp hoe je je voelt, ik voel me precies zo, je bent gelukkig niet alleen zo dus....

    Reageer
    #7

    Ervaringen zijn een bron van wijsheid: door ervaringen of vragen met lotgenoten te delen, word je zelf wijzer en help je anderen verder.

    Reageer
    #8

    lief musje
    ik voel me ook zo klote momentueel herken zoveel in jouw woerden
    een arm om me heen no way
    kunnen wij er voor mekaar zijn
    zonder bijbedoelingen
    meen t
    bij mij is t me jeugd ik vind dat ik daardoor nog gestraft word
    ik maak me relatie met me vreind momenteel stuk
    ook ik wil zo niet zijn denk dat ik je wel helpen kan
    misschein denk je oh nee weer zo n depressief geval
    ik heb al vele geholpen
    liefs sterke kop op
    je lijkt em een fijn persoon
    geef neit op
    Manon ook jij bent uniek en er om van te houden

    Reageer
    Bereken hier je BMI

    De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies

    cm
    KG
    #9

    He Musje

    Ik heb geen idee wat je meemaakt, omdat ik zelf niet die gevoelens heb. Maar ik gun je echt heel veel goeds. Misschien helpt het om het gewoon even van je af te praten bij iemand die je helpt om alles op rij te zetten? Bijvoorbeeld Sensoor kan je altijd bellen, zelfs snachts. Je kan ze ook mailen en chatten.

    Korrelatie kan ook, hoewel die zich meer richten op doorverwijzen en alleen onder werktijden volgens mij. Moet je maar eens op de websites kijken als het je wat lijkt.

    http://www.zhzm.sensoor.nl
    http://www.korrelatie.nl

    Nou dat is enige tip die ik kan bedenken, ik wens je heel veel sterkte.

    Reageer
    #10

    Als je behoefte hebt aan mensen en je niet lekker voelt, is het handiger om iets zakelijker om hulp te vragen. Je bent niet 24 per dag zielig, in het geval dat wel zo is, is het voor een ieder die jou hulp wil aanbieden, een verloren moeite.

    Je bent geen zielig musje, je bent een mens, het is raadzaam zelf eerst te begrijpen dat je een mens bent, dat je bestaat, en dat je niet om moet komen in te veel zelf medelij, als je aandacht nodig hebt, pas dan je tekst aan onderschrijf je tekst met een normale naam en geef letterlijk aan waar je behoefte aan hebt.

    Begin dus eerst je zelf positieve aandacht te schenken, en besef dat andere mensen het misschien ook wel leuk zouden vinden contact te hebben met een ander.

    Mensen zijn Niet direct op zoek naar een “zielig Musje’’ lijkt mij, jij wel dan?

    Edwin

    Reageer
    #11

    Ik herken het. Als ik mij alleen en verlaten voel sluit ik mij het liefst ook op. Ik denk en zeg dan altijd 'Ik wil naar huis' ook al ben ik thuis. Wat huis is en waar ik bang voor ben, geen flauw idee. Ik nam teveel medicatie en bleef ook dagen in mijn bed liggen.
    Tegenwoordig zorg ik voor structuur, structuur zorgt voor afleiding! Probeer voor te houden dan je je af en toe absoluut heel rot en bang en eenzaam mag voelen maar zo een intens moment zwakt ook af en dan voel je je al wat minder. Als je dat vasthoudt is het misschien iets makkelijker om ipv 3 dagen een paar uurtjes te gaan slapen. Probeer ook een goede en mooie dingen te denken. En wees ook trots op jezelf, je moet niet boos op jezelf zijn omdat je alsnog in je bed bent gaan liggen, nee ben trots want het is nu een paar uurtjes inplaats van 3 dagen. Zo probeer ik het aan te pakken. It takes time. Maar voor mij helpt het 🙂

    Liefs

    Reageer
    #12

    Edwin als je iemand al wil ondersteunen stop dan allereerst met je conclusies en advies. Musje je bent oprecht en eerlijk. Je wilt in beweging komen en dat is al een daad opzich. Ik lees hier ook de tip om met sensoor in contact te gaan. Je kunt hier chatten inderdaad en hen bellen.Kijk ook eens waar ik blij van wordt zeg ik wel eens tegen mezelf.

    Reageer
    #13

    Ga zwemmen. Van beweging krijg je positieve energie!

    Reageer
    #14

    Ik herken de situatie wel, het is vooral belangrijk om in beweging te blijven, af en toe het huis even uit te gaan, mensen op te zoeken. Soms vind ik dat ook heel moeilijk maar hoe langer je wacht, hoe moeilijker dat wordt. Vraag de mensen om je heen om je te helpen als dat het moeilijk is. Je bent niet alleen.

    Reageer
    #15

    Ik weet waar jullie het over hebben. Ik heb elke dag angsten. Angst voor mensen. Angst Om onder de mensen te komen. Ik zit nu in een isolement. Ik word elke dag uitgescholden door mijn moeder. Ik heb elke dag paniekaanvallen. Ik kan het niet meer aan. Ik voel me zo eenzaam. Ik kan niet meer verder zo. Ik heb geen vriendinnen. geen vriend. Ik werk niet. Ik zit alleen maar thuis. Heeft u een advies. Ik weet geen uitweg te vinden

    Reageer
Reageer op: eeuwige leegte en eenzaamheid, hulp gezocht


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief