Hoi,
Ik wil graag mijn hart luchten en eventueel ervaringen horen. Ik loop al jaren met faalangst, vooral gericht op school. Later breidde dit zich steeds meer uit op andere vlakken. Al snel begon dat ook op het vlak jongens. Ik wilde wel met jongens afspreken, maar ik durfde niet. Bang dat ik niet leuk genoeg was, dat ik hen aan t lijntje hield etc. Ik ging vroeger met mijn vriendinnen op uitgaands vakanties, daar heb ik heel wat af gezoend en dit voelde ook fijn. Ik wilde wel graag aandacht van jongens. Nu ben ik 24 en heb ik t idee dat ik ook seksuele faalangst heb ontwikkeld. Ik heb nooit een vriend gehad, dus heb ook bindingsangst. Maar een paar jaar geleden heb ik gezoend met een jongen en dat verliep niet helemaal soepel, ik begon over t zoenen na te denken. Sindsdien durf ik niet meer te zoenen met tong, en ben ik tijdens het zoenen met mond alleen maar daar overna aan t denken. Ik voel daardoor dat ik geen opwinding meer voel, althans ik denk dat ik daardoor geen opwinding meer voel. Dit maakt me onzeker. Een aantal jaar daarvoor toen ik wel nog zeker was wat zoenen betreft maar onzeker met seks, zoende ik met een jongen. Ik wilde heel graag een keer seks, het zoenen voelde fijn. Maar toen ik als doel kreeg ik moet seks, verdween ook t fijne gevoel in t zoenen (kriebeltje in de buik), het voelt heel raar alsof er een bepaalde waas over me heen komt. En niet meer bij t moment zelf ben. Wat me hiertoe heeft gebracht gebeurde een aantal weken geleden. Ik was aan t daten met een jongen, wat al heel bijzonder is. We deden t rustig aan en zag hem eens in de twee weken, alleen ik kon niet mezelf zijn. Hij deed er alles aan, maar ik was continu verhoogd zelfbewust: wat als ik wat raars zeg, wat als het gesprek dood valt, is dit gesprek wel leuk genoeg, waarom vraagt ie niet veel en me daarop focussen. We zijn tot date gekomen doordat ik interesse voelde, op de eerste date was ik eigenlijk t meeste mezelf, ik voelde fijne aantrekkingsspanning als ik dichterbij hem kwam staan. Maar eigenlijk op t moment dat ik druk voelde, voel ik niks meer en krijg ik weer die waas. Hij zoende me en ik voelde er niks bij, ik durfde namelijk niet terug te zoenen, bang dat ik t niet goed deed, ik durfde niet met me tong. Alle sensaties die ik daarvoor voelde, waren verdwenen. Ik voelde een kriebel in me buik als hij dichtbij me kwam staan, patsboem verdwenen. We hebben seks gehad en telkens dacht ik, ik ben niet ervaren, wat zal hij denken, ik voel niet genoeg, wat moet ik terug doen, ook nu weer die waas. Het maakt me heel onzeker, ik vind iemand interessant, voel die spanning en puntje bij paaltje valt het allemaal weg.. hoe kan dit… ik heb bij een psycholoog gezeten voor sociale angst in dagelijks leven, dat gaat een stuk beter. Maar merk dat ik vervolgens vastloop op dit vlak…
Dat is ook een onderdeel van sociale angst. Dat moet je dan dus met de psycholoog bespreken