Na veel en intensieve traumatherapie, burn-out en constant moe gedreigd met weggaan. 15 jaar lang, ik ben moegestreden, op.

Ik vulde een vragenlijst in voor partners en kon niet stoppen met huilen. Zoveel erkenning vond ik in de vragen voor alles wat ik altijd al voelde.

En nu kijk ik naar hem en weet ik niet wat ik moet doen. Hij zegt dat hij een diagnostisch traject wil. Zal hij doorzetten en wat mag ik verwachten, waar mag ik op hopen? Onze dochter is net 1 jaar oud.

Narcisten verbergen een bepaalde pijn en intense onzekerheid en zullen er alles aan doen om mensen die het meest dichtbij staan als voetveeg te gebruiken. Het laat hun beter voelen over zichzelf als ze de ander kleineren en keer op keer op een plek kunnen zetten waar zij zichzelf boven kunnen verheffen. Het is een controle die ze willen behouden over die persoon. En dat, terwijl ze naar de buitenwereld, bijvoorbeeld naar collega's, vrienden en andere familie leden, indruk willen maken en er alles aan doen om aardig gevonden te worden door deze personen. Vaak willen ze ook erg benadrukken hoe leuk en vriendelijk ze andere mensen vinden in het bijzijn van jou, zodat jij je alleen maar meer onzeker en rot over jezelf voelt. Het is gewoonweg niet mogelijk om op gelijke hoogte te staan met andere mensen, volgens hem. Je zal hoe dan ook, altijd op de laatste plaats eindigen.

Helaas heb ik er ook mee te maken gehad en heb ondervonden dat een narcist niet te veranderen is als hij zelf niet wilt inzien of niet inziet dat zijn gedrag een ongezonde situatie veroorzaakt voor zowel anderen als zichzelf. Je kan hem corrigeren wat je wilt, maar hij zal alles altijd op de meest belachelijke manieren weten om te keren naar jou, alsof alles jouw schuld is. Als je niet stabiel genoeg bent en niet zeker genoeg van jezelf, zal dit je inderdaad alleen maar meer onzeker en uiteindelijk depressief kunnen maken. Na een relatie van 1 jaar was ik er al klaar mee, heb mijn spullen gepakt en ben vertrokken.

Herken je jezelf in eenzelfde soort situatie? Dan zou ik maar goed nadenken over of je ook niet liever zonder partner bent, dan in een giftige relatie met een narcist. Het heeft mij in ieder geval heel goed gedaan om het eerste te kiezen.

Veel sterkte.

Ben nu drie maanden uit mijn relatie met mijn ex partner. Ben leeg en depressief kan niet begrijpen dat je tegen een persoon kan zeggen dat je van haar houd om vervolgens te slaan een kussen op iemands gezicht te drukken tegen het verkeer in rijden om vervolgens met voor een auto af te wenden haar kinderen in het spel te gebruiken je eigen kind pijn doen spullen vernielen spullen geven en afpakken een persoon onschuldig een jaar vast laten zetten omdat hij zogenaamd op je inreden heeft terwijl hij zelf op de motorkap sprong en ander persoon geslagen heeft en het vervolgens omgedraaid heeft en hij letselschade kreeg en zo zijn er nog wel twintig andere dingen gebeurd belde mij om te vertellen dat hij het met mijn beste vriendin deed. En nu stilte en toch verlang ik naar hem hoe kan dit hoe kan het dan iemand je zo tot in je bot kan raken maar je ook zo kapot kan maken

Hoi Jaxx,

Wat een vreselijke ervaringen.. Gaat verder dan narcisme overigens, dit zijn forse tekenen van geweld. Wijst meer op antisociale trekken.

Goed als je steun en zorg krijgt om het te verwerken. Lukt dat om te regelen voor jezelf?

Vwb je vraag.. relaties zoals deze noem je verslavend. Het is altijd onduidelijk wanneer het mis gaat, maar als het goed gaat is het vaak ook erg intens. Het vraagt hulp om daar los van te komen en een meer veilige relatie te gaan verkiezen boven deze heftigheid.

Ook ik zit al bijna 40jaar met een verborgen narcist had slechte jeugd gehad we werden 6kids opgevoed door onze vader lieve man die het ook zwaar had moeder was vertrokken en heeft al de kinderen in de steek gelaten was traumatisch voor ons leerde al vroeg 15jaar deze narcist kennen een man vol van zijn eigen sportman portier jongste kind verpest kreeg altijd ziijn zin thuis bij ons thuis was het anders hard werken normen waarde respect hij liet altijd merken dat hij de dienst uitmaakte hij moest altijd in de spotlight staan iedereeen had respect voor hem te hebben terwijl hij weinig of geen respect terug gaf zuipen deed hij ook op andermans kosten en gaf niks terug was zwaar verliefd op hem en trouwde in 1976 vanaf daar ging het al mis raakte vroeg zwanger deed hem niks hij was nooit thuis 7dagen in de week sportschool weekende portieren ook nog boksles geven en naar mij werd niet omgekeken bij bijna 7mnd ging het fout met de zwangerschap kindje kreeg niet genoeg voeding binnen hebt ik 3mnd in het ziekenhuis moeten blijven in bed zodat het bloed van mij naar haar beter zou ciriculeren hij kwam soms met zijn vrienden op bezoekuur vrat op wat er op het nachtkastje stond en vertrok weer met zijn vrienden was geen compliment waardig laat staan bosje bloemen of iets liefs kindje is ook tevroeg geboren maar 1165gr had niks als stress of ze er wel doorkwam géén dmsteun van hem ze is 3mnd in het ziekenhuis gebleven toen woog ze 5 pond helemal geweldig mijn kind mee naar huis hij heeft me thuis afgezet en is weer gegaan weer stond ik er alleen voor in tussentijd kreeg ik misselijke opmerkingen van hem sneren in zijn ogen was ik niks ben ik niks en had ik niks zijn leven bestaat uit kleineren manipuleren ik werd er erg onzeker van vaak dacht ik dat het aan mij lag heb 5jaar later nog een zoontje gekregen zware bevalling open gescheurd en weer totaal geen compassie hulp liefde enz.hij werd kampioen boksen zat vaak in het buitenland soms voor paar mnd zat ik alleen met de kinderen moest maar afwachten of hij keertje belde hoehet thuis was was hij thuis regelden hij alles wat ik mocht uitgeven verantwoorde waarom de boodschapper zo duur waren wantrouwig zou wel andere dingen van gekocht hebben hij ging me ook constant minder geld geven wat afhankelijk geldt vragen boodschappen vragen alles vragen heb dat lang gepikt in tussentijd waren muijn kinderen volwassen ik kreeg zelf mijn eerste kleinkind was bij haar geboorte mooiste geschenk uit en wat hield ik van haar hij negeerde eigelijk alles zijn sport geld verdienen en in de belanstelling staan was veel belangrijker dan dochter en kleindochterreed elke dag op en neer om mijn dochter te verzorgen en mijn kleinkindje ze woonde toen nog ergens anders met een hart vol liefde reed ik graag open neer later zijn ze hier in de buurt komen wonen en had ik die kleine lieverd bijna elke dag zij was jan. Geboren mijn tweede kleindochter van mijn zoon werd in oktober geboren toen ging het snel fout met mij mijn aorta stond op springen ben met spoed weg gebracht zware operatie gehad nieuw broekstuk tussengezetkwam redelijk snel weer tor mezelf na de operatie maar een uur naderhand ging het fout flink fout ging overgeven het kwam er onder en boven uit werdzonder verdoving geheveld de slangen moesten zo door de neus maag darmen maar werd aals maar zieker en had helse pijn trok infuus uit mijn arm wist me geen raad van de pijn en hij stond erbij en keek erna hij moest ook zijn kinderen bellen omdat ze met spoed moesten komen omdat ze niet wisten of ik er levend afkwamtoen heeft hij nooit mij opgepept en gezegt kom vrouwke vechten we kunnen nietzonder jou nee hij eisten alle aandacht ook naar zijn kinderen hij had al gezegt je moeder komt nooit meer thuis en maar huilenmijn verpleegster moest voort rekening met hem houden ben sterk vermagerd thuis gekomen 49kilo 176 groot liep wat krom van de buikoperatie van het hart naar onder de muis ging ik dan uit bed om te plassen was pijnlijk en dan zei hij heel nors RECHTLOPENniks ondersteuning begeleiding hij keek dan gewoon tv mijn smaak en geur was ook weg en als hij dan zat te eten recht tegen over mij zei ik wil je aub in de keuken ff gaan eten ik kits dadeliijk alles uit dank zei die ...blijf hier zitten het deed me veel pijn wist dat ik een trauma had opgelopen huilde veel nog nooit getroost door hem nog geen arm om me heen daar kwam nog bovenop dat ik me niet vrouwelijk meer voelde was zo mager mijn borstjes hingen mijn kontje viet inde wc sterk mager gezicht kleren die me niet meer paste man die me totaal geneerde en met zichzelf bezig was toen ik opknapte ben ik brocante spulletjes gaan verkopen in de schuur dat liep goed hij moest dat belachelijk maken en zei telkens knakenwerk kon echt niks goed doen..in het huis rondom het huis hij besliste alles zonder overleg met mij en vond ik het niet mooi scoorde ik niet dus op gegeven moment bemoeide ik me daar dan ook niet meer mee hij is iemand die begint op zolder buiten binnen en schuur maarwerkt niks af !!!!! Hij wil ook niemand uitbetalen vind ie teduur dus laat dan alles liggenen zo heeft ie 7grote schuren ramvol liggen hij kan alles gebruiken denkt ie terwijl ut rotzooi is ik ben een geordert mens en hij chaotisch in alleszins alles hij zit op zijn geld wil niks uitgeven delen kent hij niet nooit geleerd heb 5kleinkineren die nog nooit iets van hem hebben gekregen hij heeft geen verantwoordelijks gevoel in ben hiet de oma en opa en vader en moeder ben nu 65jaar en houd da niet meer vol en dan ook nog afgezeken worden door hem hij beloofd van alles houd mensen aan een lijstje lult zich overal uit en geeft het liefst andere de schuld sorry zeggen kent hij niet hij kent alleen
Mij en anders de schuld geven van zijn eigen fouten ben nu zover om afscheid van dit huwelijk tenemen hij heeft ook ruzie gemaakt tegen zijn zoon die alleen goede bedoelingen had mar het is nooit goed bij hem waabij het nu contact verbroken is en zoon wil echt niet méér en ik wil niet bij hem leven zonder geld of soms zonder eten en nu komen hun en mijn kleinkinderen niet meer hier en dat doet mij ontzettend veel verdriet paar van mijn vriendinnen mogen van hem ook niet binnen komen word ik eenzaam en alleen aan hem gekoppeld dus wil echt weg en nooit meer terug ik zeg dat het een man is zonder hart hij huilt alleen om slachtoffer uit tehangenmaar hij doet maar

Mijn ouders werkten allebei, dus opa en oma pasten op hem. Toen ik geboren was ging mijn moeder minder werken. Dus kwam hij bijna niet meer bij opa en oma. En dat neemt hij mij nog steeds kwalijk, na 50 jaar nog! Ik had meer aandacht nodig tijdens het opgroeien. Ook daar is hij nog steeds jaloers over. Ik heb altijd een warme band gehad met mijn moeder, hij haatte haar heeft hij mij verteld. En geloof me, mam heeft alles geprobeerd om de relatie beter te maken... Zijn narcistische trekjes kwamen bij mij tevoorschijn na ongeveer 45 jaar, heel subtiel. Mijn moeder werd ziek, ik had weinig zelfvertrouwen en daardoor liet ik me manipuleren zodat ik mijn moeder ook zo begon te zien zoals hij dat deed. Gelukkig kwam ik er op tijd achter. Na haar overlijden werd alles nog erger: ik had zijn dochter afgepakt! (zijn dochter (23) wilde hem niet meer zien, dus toen heb ik gezegd ik ga je helpen) Zijn dochter is ook psychisch niet in orde. Onder andere ook narcistisch, bipolair. Waar ik pas op het eind achter kwam. Zelfs Lentis wist zich geen raad meer. Ik heb lang voor haar gezorgd "want hij heeft me misbruikt! Zowel psychisch als lichamelijk!"
...en toen wilde ze hem opeens weer zien. Toen heb ik het punt bereikt dat ik er helemaal klaar mee was. Het is zeer vermoeiend, jaren lang elke dag bellen, zeer lange gesprekken soms wel 3 uur, en als je een keer niet bereikbaar bent te horen krijgen: is er wat? En minimaal 1x in de week bij haar op bezoek komen om ook te praten... heb ik tegen mezelf gezegd: oke prima dan ben ik klaar met jou. Ik weiger om in zo'n verknipte verhouding te zitten.
Na een jaar van haar verlost te zijn (want zo zie ik het) kreeg ik een vreselijke lichamelijke uiting van al die stress. Het gaat nu gelukkig allemaal veel beter. Ik ben mentaal veel sterker geworden. Ik spreek hem regelmatig, zie hem ook omdat mijn vader oud is geworden. Hij doet poeslief om mij weer in zijn kring te trekken. Hij weet dat dit nooit zal gebeuren, dat hem ik hem verteld.

Ik heb gelukkig een hele goede vriendenkring die me steunt. Daar ben ik nog elke dag dankbaar voor. Met name 1 vriendin, die deed hetzelfde wat ik nu doe: eerlijk zijn naar jezelf. Zij heeft bij mij het 'zaadje' geplant dat uiteindelijk mijn redding is geworden.

Ik ben een hoge drempel over gegaan om me weerbaarder te maken. Als iets me niet bevalt zeg ik het ook. Ik kan niet langer zitten met: het bevalt me niet wat je zegt; en er vervolgens maanden lang mee rond te lopen. Daar heb ik alleen mezelf mee tenslotte...